Morgunblaðið - 15.03.2008, Side 24

Ljósmynd/Oddvar Örn
Komandi haust 2008 Frumlegar buxur við rauðan jakka.
Eftir Kristínu Heiðu Kristinsdóttur
khk@mbl.is
Ég reyni að passa mig ogvera meðvituð um að þaðsem kemur frá hjartanuer alltaf best. En ég hef
alveg dottið í þá gryfju að hanna það
sem markaðurinn vill en ekki út frá
því sem hjartað mitt segir mér. Það
er stöðug ögrun að fást við fatahönn-
un, af því maður má aldrei staðna en
þarf líka að skapa sér sinn eigin stíl,“
segir Heiða Eiríksdóttir fatahönn-
uður en margir kannast við flíkurnar
hennar sem heita Orginal og fást hjá
Verksmiðjunni Skólavörðustíg,
Kraum Aðalstræti og Bláa lóninu
Grindavík. Heiðu hefur gengið vel og
hún hefur verið dugleg að koma vör-
unum sínum á framfæri. Fötin henn-
ar fást í verslunum víða um heim, í
Belgíu, Finnlandi, Danmörku, Bret-
landi og Þýskalandi.
„Ég hef farið mikið á sýningar til
útlanda til að kynna fötin mín og fór
síðast núna í janúar með Útflutn-
ingsráði til Berlínar, en fram að því
fór ég alltaf á eigin vegum. Fyrst var
þetta mikið hark, þá gekk ég á milli
búða í Danmörku með ungbarn á
arminum. Það er mikið pot og hark
sem fylgir því að koma nafninu sínu
og vörunni á framfæri og ekki síður
að fá að vera með á sýningum. En
núna er ég loksins farin að geta valið
úr til að halda standard,“ segir Heiða
og hlær sínum glettna hlátri.
„Ég hef eytt miklu púðri í
markaðssetningu en ég er svo hepp-
inn að maðurinn minn er grafískur
hönnuður svo það eru hæg heimatök-
in og hann hefur hjálpað mér með
bæklingana, en þeir skipta miklu
máli og ég sendi þá um allan heim.
Oddvar Örn og Hörður Ellert hafa
tekið fyrir mig myndirnar og ég er
mjög ánægð með þær.“
Dönsk vinkona sagði
Heiðu vera „orginal“
Heiða útskrifaðist árið 2005 frá
Bornholm Textil Akademy, en það er
danskur skóli á eyjunni Bornholm.
„Við fórum út saman fjölskyldan
árið 2001, ég og maðurinn minn
ásamt tveimur börnum og svo bætt-
um við þriðja barninu við á náms-
árunum í Danmörku,“ segir Heiða
sem er Eyjapæja, fædd og uppalin í
Vestmannaeyjum og kannski kemur
þaðan krafturinn sem fylgir henni.
„Ég flutti frá Eyjum þegar ég var
tíu ára en amma mín og frændfólk
búa enn í Eyjum og mér finnst ég
alltaf eiga svolítið í þessu svæði
bernskunnar.“
Heiða segist alltaf hafa verið svo-
lítið erfið að því leyti að hún vill fara
sínar eigin leiðir sem eru ekki endi-
lega þær leiðir sem ætlast er til að
hún fari.
„Ég fór til Danmerkur fyrir tíu ár-
um til að læra blómaskreytingar og
ætlaði að verða blómaskreytinga-
kona, en svo endaði ég bara í fata-
hönnun og sé ekki eftir því. Þetta er
svo skapandi starf og skemmtilegt.
Fatalínan mín heitir Orginal af því
að dönsk vinkona mín sagði að ég
væri svo orginal og því fannst mér
það vel við hæfi.“
Frá Litháen til Portúgals
Kveikjan að því að Heiða byrjaði
strax eftir nám að hella sér út í fata-
hönnunarbransann, var sú að for-
eldrar hennar bjuggu þá í Litháen,
þar sem þau voru að vinna á vegum
Hampiðjunnar. „Ég fór út og kann-
aði aðstæður, bæði með að kaupa
efni og líka að finna verksmiðjur til
að láta framleiða fötin, en í náminu
mínu var lögð áhersla á að kenna allt
framleiðslukerfið frá grunni. Ég er
þakklát fyrir það í dag, því það skipt-
ir máli. Fyrstu línurnar mínar voru
framleiddar í Litháen en núna er ég
búin að skipta um verksmiðju sem er
í Portúgal.“
Ekki bara fjör, líka púl
Heiða segir að hjá henni fari hönn-
unarvinnan að mestu leyti fram í
tölvunni, en þó ekki allt.
„Ég teikna allar flíkurnar í flatri
teikningu í tölvu, þó svo að ég skissi
fyrst helling á pappír. Ég geri líka í
tölvunni ýmislegt annað sem fylgir
þessu, eins og til dæmis efnisleit og
annað slíkt. En þetta er ekki bara
fjör, þetta er líka púl sem þarf að
hafa fyrir. Það þarf að halda vör-
unum inni og semja um verð, svo fátt
eitt sé nefnt. Öll markaðssetningin
er mikil vinna. Draumurinn er auð-
vitað að fá fólk í vinnu til að sjá um
markaðsmálin, svo að ég geti ein-
beitt mér að því sem ég er best í. Ég
er alltaf í vinnunni, þó ég sé ekki í
vinnunni, af því ég er alltaf að hugsa
upp einhverjar leiðir eða hugmyndir.
En mér finnst það allt í lagi, af því að
þetta er svo gaman.“
Því fleiri hönnuðir, því betra
Heiða segist finna fyrir miklum
meðbyr með íslenskri hönnun.
„Þetta er líka komið á allt annað
plan en það var áður. Núna er verið
að búa til alvöru hluti og margir
hönnuðir eru lærðir. Því fleiri hönn-
uðir, því betra,“ segir Heiða, en
henni finnst gaman að sjá fólk í föt-
unum sem hún hannar. Hún er með
aðstöðu á vinnustofu með tveimur
öðrum hönnuðum, þeim Söru Skúla-
dóttur og Þorbjörgu Valdimars-
dóttur.
„Við Þorbjörg erum að vinna að
nýju verkefni þar sem við ætlum að
spinna saman krafta okkar og hug-
myndir og bræða saman stílinn okk-
ar beggja. Það er mjög spennandi
verkefni og gaman að sjá hvað kem-
ur út úr því.“
Morgunblaðið/Kristinn Ingvarsson
Prakkari Heiða ljómar af krafti og hér kastar hún upp í loft einni af flíkunum sem hún hannar á vinnustofunni.
Kápa Kemur sér vel þegar staðið er í vatni. Vor og sumar 2008.
Eldrauð Fer vel í íslensku hrauni. Lína fyrir vor og sumar 2008.
Kraftmikil Eyjapæja
www.orginalclothing.com
www.inphoto.is
www.oddvar.com
Glápa upp í himininn Þessi föt eru úr vor- og sumarlínu 2008.
Ljósmynd/Inphoto
|laugardagur|15. 3. 2008| mbl.is
daglegtlíf
Pétur Stefánsson lítur í eiginbarm:
Varlega í vitið stíg ég,
vitleysan er engu lík.
Öðru hverju orði lýg ég
eins og fólk í pólitík.
Þorsteinn Valdimarsson orti um
Alþýðuflokkinn sáluga:
Gamla Vilmundarvitið
er vitaskuld orðið slitið
á stöku stað
– en þeir stíga ekki í það
nema stundum eins og þið vitið.
Þorbjörn Bjarnason þorskabítur
orti um vitið:
Í höfðinu forðum vitið var
og vann að bótum.
En nú er það orðið alls staðar
í afturfótum.
Og Benedikt Ingvar Jónasson,
Vöglum í Vatnsdal:
Heimskan smánar hugvitið.
Heldur gránar samlyndið.
Ekki skánar ástandið
ef það blánar, kvenfólkið.
Loks Sigurður Jónsson frá Brún:
Ógæfan er ýmisleg.
Öllu niður skitið.
Tóbakinu týndi ég.
Ég tala ekki um vitið.
pebl@mbl.is
VÍSNAHORN
Af viti og
tóbaki