Morgunblaðið - 03.06.2008, Síða 27

✝ Kristján IngiBragason fædd-
ist í Reykjavík 19.
janúar 1962. Hann
lést á heimili móður
sinnar í Gullsmára
7 í Kópavogi 21.
maí síðastliðinn.
Foreldrar hans eru
Sigrún Sigurð-
ardóttir sjúkraliði,
f. 28.8. 1929, og
Bragi Sigurðsson,
lögfræðingur og
blaðamaður í
Reykjavík, f. 2.9.
1926, d. 13.10. 2000. Foreldrar
Sigrúnar voru hjónin síra Sig-
urður Stefánsson vígslubiskup á
Möðruvöllum í Hörgárdal, og frú
María Ágústsdóttir. Foreldrar
Braga voru hjónin Sigurður Arn-
grímsson ritstjóri og versl-
unarmaður á Seyðisfirði og Ólöf
Kristjánsdóttir ljósmóðir. Bræð-
ur Kristjáns Inga eru Sigurður
Sigfússon f. 1.5. 1948, Einar Sig-
fússon, f. 8.4. 1951, d. 23.12.
1989, Stefán Gunnar Bragason, f.
4.7. 1955, og Ólafur
Bragi Bragason, f.
4.9. 1957.
Dóttir Kristjáns
Inga og Þórdísar
Körlu Grett-
isdóttur, f. 7.3.
1961, er Sigrún Ýr,
f. 29.8. 1979. Sonur
hennar er Alexand-
er Anthony Bron-
son, f. 3.12. 2005.
Kona Kristjáns
Inga var Mandy
Gibson, f. 14. júní
1960.
Kristján Ingi dvaldi um
tveggja áratuga skeið erlendis,
m.a. í Ástralíu. Þar var hann bú-
settur á níunda áratugnum á
heimaslóðum konu sinnar og var
verkstjóri hjá byggingafyrirtæki
tengdaföður síns. Síðustu fimm
árin bjó hann hérlendis og hélt
um tíma heimili með móður
sinni.
Útför Kristjáns Inga fer fram
frá Fossvogskapellu í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.
Elskulegi Diddi minn. Að elska,
missa og sakna eru sannleiksorð.
Þakklæti mitt er mikið fyrir að hafa
fengið að vera í návist þinni, þótt oft
hafi verið þungur sjór og þrútið loft
unnum við úr þeirri fortíð. Uppi
standa síðustu árin. Með öllum sín-
um vonum – og vonbrigðum. Raunar
vorum við að kynnast. Eftir öll árin
sem þú varst í burtu. En þú komst
alltaf aftur. Eða ég fór til þín. Síð-
ustu árin dvöldum við undir sama
þaki, og í fangi mínu kvaddir þú eftir
að hafa boðið mér góða nótt með þín-
um hætti: Mamma mín, góða nótt og
þakka þér enn einn góðan dag.
Tillitssemi, kærleikur og prúð-
mennska voru ríkir þættir í daglegri
umgengni. Það er svo margs að
minnast, óendanlega mikið gafstu
mér, vinur, þú kenndir mér ótal
margt. Við deildum svo mörgu, oft
fannst mér þú vitur og réttsýnn, þú
komst mér stöðugt á óvart bæði lífs
og látinn. Oft skynjaði ég ekki hvað
þú varst veikur og vænti of mikils.
Svarið þitt var alltaf það sama,
mamma mín ég verð að gera þetta á
mínum hraða. Þú sendir svo skýr
skilaboð, elskulegi einfarinn minn.
Þú varst svo sjálfum þér nógur, svo
hógvær og þakklátur þegar allt gekk
vel. Ferðalögin okkar á Vestfirði sl.
haust voru nokkurs konar heilsubót
og hreingerning fyrir sálu okkar.
Erfitt var að koma í Breiðuvík, þar
sóttu á sárar minningar, því eftir
dvölina þar var þrautagangan þín
ráðin, þar sátum við í sandinum og
fundum til. Þegar við komum að
Ingjaldssandi voru aðrar tilfinning-
ar, þar voru góðir dagar og ár hjá því
góða fólki Guðmundi Hagalínssyni
og fjölskyldu. Frá þeim tíma voru
góðar minningar margar. Þótt ungur
værir mundirðu allar stundir þar,
þangað gat ég heimsótt þig og talað
við hvenær sem var. Í vöggugjöf
fékkstu góðar gjafir. Guð var örlát-
ur, mér fannst alltaf að þú litir á til-
vist þína þá eins og sólin myndi alltaf
skína og allt væri svo bjart og allir
svo góðir.
Diddi minn, ég er þér svo þakklát í
dag. Einn dag í einu og fullkomið
æðruleysi fyrir því sem á dagana
dreif. Þyngst var fyrir þig að geta
ekki gert betur, löngun þín til að sjá
hamingjuna hjá okkur var svo mikil.
Á þessum fáu mánuðum gerðirðu svo
mikið, varst að búa þig undir lífið án
eiturs. Fórst í skólann í Hringsjá og
allt gekk vel, þar varst þú bara einn
af hópnum sem gerðir allt af gleði og
samviskusemi. Þú varst svo þakklát-
ur og eiginlega hissa að heilinn þinn
skyldi geta móttekið öll þessi nýju
skilaboð. Vonin var komin einu sinni
enn og vonbrigði ekki á dagskrá. Líf-
ið hér heima fór að verða svo eðlilegt
og allt í einu lifði ég ekki bara þínu
lífi, heldur varst þú duglegur að
hjálpa mér að lifa mínu og svolítið
tókst þér að kenna mér. Lífið okkar
var orðið svo gott og heilbrigt.
Traustið var að bæra á sér og óttinn
að víkja.
En sonurinn minn hverfur einu
sinni enn. Ekkert fótatak lengur.
Sigraður einu sinni enn. Reynir allt
hvað þú getur að villa mér sýn. Í
svona miklu nábýli er það ekki auð-
velt. Þú vissir að ég vissi og það var
þér svo sárt. Með uppgjöf í augum en
reynandi svo mikið að vona að ég
yrði ekki vör við hve illa þér leið. Við
vorum svo tengd og svo miklar til-
finningar. Sársauki aftur og aftur,
vonir og vonbrigði skapa svo miklar
sveiflur og þjáningin þyngri og
þyngri.
Núna get ég ekki hjálpað lengur,
því þú ert horfinn mér.
Í dag hlaðast góðu dagarnir upp
og ég er svo þakklát. Þakka þér vin-
ur að fá að þekkja þig svona vel. Þú
skilur eftir hjá mér svo mikið og dýr-
mætt. Við vorum bæði veik og sjúk á
sál og líkama.
Guð er góður, hann gefur mér
styrk og þér hvíld þar sem betra
hlutskipi er og önnur verkefni bíða.
Þar heldur þú áfram að rækta garð-
inn þinn og að leiðarljósi hef ég þig.
Nú fáum við bæði þann frið sem við
þráðum, góður guð stýrði því. Ég hef
þá trú að þegar við hittumst á ný
verði gleðidagar.
Ég þakka öllum þeim mörgu sem
hjálpuðu, þökk sé Vogi og öllu starfs-
fólkinu þar. Þakka líka öllum þeim
sem ekki misstu trúna á það góða og
glöddust þegar allt gekk vel. Þakk-
látust er ég fyrir að þú fékkst að
hverfa héðan frá heimilinu okkar
þetta síðasta sinn.
Er dagur rís og döggin hlær í blómi
og dýrðin syngur undur þýðum rómi
mun svefninn rýma sess í lífi þínu
og sorgin líða burt úr hjarta mínu.
Verndarblær mun vagga litlum rósum
og vakin fegurð baða þær í ljósum
en roðinn bleiki rjúfa næturhúmið
og reifa morgunklæðum engjablómið.
Í dal og skógi dýrin munu vakna
dapra stunda mun ei nokkur sakna
og helgi dags mun heitum örmum vafinn
en húmuð nótt í fyrnsku tímans grafinn.
Þetta fann ég í dagbókinni hans.
Þakka þér, elsku Diddi minn, allar
stundirnar okkar.
Mamma.
Elsku Kristján pabbi, ég vil fá að
kveðja þig með nokkrum orðum. Ég
man alltaf þegar við hittumst síðast.
Það var svo skrítið, það var eins og
við hefðum alltaf þekkst. Vorum svo
ótrúlega lík. Bæði í útliti og í okkur.
Ég sakna þín, og ég óska þess að þú
hefðir haft tækifæri til að kynnast
barnabarninu þínu, Alexander. Sem
er algjör gullmoli. En ég trúi því að
þú sért kominn á betri stað og veit að
þér líður betur.
Það var eitt kvöld að mér heyrðist hálfvegis
barið,
ég hlustaði um stund og tók af kertinu
skarið,
ég kallaði fram, og kvöldgolan veitti mér
svarið:
Hér kvaddi Lífið sér dyra, og nú er það farið.
(Jón Helgason.)
Sigrún Ýr og Alexander.
Stjáni minn,
mig langar að kveðja þig. Okkar
leiðir hafa ekki legið saman í mjög
langan tíma. Það sem tengdi mig við
þig var dóttir okkar, sem þú kynntist
lítið. Það var einhvernveginn þannig
að við vorum alltaf á leiðinni að hafa
samband, en svo var það ekki lengur
hægt. En ég trúi því að það sé til-
gangur með þessu öllu. Allavega
fékk dóttir okkar það besta frá okk-
ur báðum. Ég held að við höfum ver-
ið 17 ára, það var okkar tími. Það var
svo ótrúlega gaman að hlæja með
þér. Ég þurfti ekki annað en að horfa
á þig og það fékk mig til að hlæja. Þú
varst mjög traustur og góður vinur,
og hafðir einstaklega þægilega og
góða nærveru. En gerðir kannski of
litlar kröfur á umhverfi þitt. En
hafðir alltaf þitt stolt.
Þú hafðir átt við erfið og þrálát
veikindi að stríða í langan tíma. En
þú áttir gott hálft ár með mömmu
þinni, sem hefur verið klettur í þínu
lífi. En svo tóku veikindin sig upp
aftur.
Ég vil kveðja þig með þessari
bæn:
Guð gefi mér æðruleysi
til að sætta mig við það
sem ég fæ ekki breytt,
kjark til að breyta því
sem ég get breytt
og vit til að greina þar á milli.
(Reinhold Niebuhr.)
Ég veit, Sigrún mín, að ykkar
samband var orðið mjög gott og náið.
Ég sendi þér innilega samúðar-
kveðju.
Kveðja,
Þórdís.
Drottinn er minn hirðir, mig mun
ekkert bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig
hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég
langa ævi.
(23. Davíðssálmur)
Sigrún og synir, einlæg samúð.
María S. Tómasdóttir.
Kristján Ingi
Bragason
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 3. JÚNÍ 2008 27
Í dag kveðjum við Kristján
Inga Bragason, eftir stutta
en ánægjulega viðkynningu.
Hann stundaði náms- og
starfsendurhæfingu við
Hringsjá. Kristján Ingi var
hvers manns hugljúfi, já-
kvæður, glaðlegur og hafði
þægilega nærveru. Honum
fylgdi kraftur og einlægni,
og það var einstakt að fá
tækifæri til að fylgjast með
jákvæðum breytingum og
mikilli framför í lífi hans. Við
sendum fjölskyldu og ástvin-
um Kristjáns Inga okkar
dýpstu samúðarkveðjur.
Fyrir hönd samnemenda
og kennara Hringsjár,
Ragnheiður Linda
Skúladóttir, forstöðu-
maður Hringsjár.
HINSTA KVEÐJA
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, fósturfaðir,
tengdafaðir og afi,
HAUKUR SIGURÐUR JÓNSSON
vélvirki,
Skólavegi 84a,
Fáskrúðsfirði,
sem lést fimmtudaginn 22. maí, verður jarðsunginn
frá Fáskrúðsfjarðarkirkju miðvikudaginn 4. júní
kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á að láta
Hjartavernd njóta þess.
Guðrún Helga Björgvinsdóttir,
Jón Þ. Hauksson, Bylgja Þráinsdóttir,
Jóhanna K. Hauksdóttir, Jóhannes M. Pétursson,
Erla S. Hauksdóttir, Carl Jakobsen,
Björgvin V. Guðmundsson, Þóra B. Nikulásdóttir
og barnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÁSA ESTER SKAFTADÓTTIR,
Hrafnhólum 4,
Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum við Hringbraut
28. maí, verður jarðsungin frá Háteigskirkju
miðvikudaginn 4. júní kl. 13.00.
Sigrún Davíðsdóttir, Jón V. Aðalsteinsson,
Valgeir Jóhann Davíðsson, Ólöf María Samúelsdóttir,
Sigurður Skafti Davíðsson, Kristín Inga Atladóttir,
Bjarni Davíðsson, Þórdís Eva Sigurðardóttir,
ömmubörn og langömmubarn.
Lokað
Lokað í dag, þriðjudaginn 3. júní frá kl. 13.00 vegna útfarar
GUÐMUNDAR ARASONAR.
Guðmundur Arason ehf.
Skútuvogi 4.
✝
JÓNA BIRTA ÓSKARSDÓTTIR
frá Hábæ, Þykkvabæ,
Stangarholti 5,
Reykjavík,
andaðist sunnudaginn 1. júní.
Gísli Jónsson,
Steinunn Ósk Kolbeinsdóttir, Ísólfur Gylfi Pálmason,
Sigurður Hreinsson, Bryndís Hulda Guðmundsdóttir,
Ragnheiður Gísladóttir,
Björk Gísladóttir, Guðbrandur Örn Arnarson
og barnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GUÐFINNA JÓNSDÓTTIR
frá Völlum, Garði,
Vesturbergi 191,
Reykjavík,
er látin.
Jarðarförin auglýst síðar.
Marta Guðmundsdóttir, Kjartan K. Steinbach,
Ingibjörg J. Guðmundsdóttir, Ólafur Örn Ingólfsson,
Jón Guðmundsson, Kolbrún Baldursdóttir,
Sigrún Guðmundsdóttir, Unnar Ingi Magnússon,
Þorleifur St. Guðmundsson, Ingibjörg Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Þegar andlát ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is