Morgunblaðið - 07.08.2008, Síða 26

26 FIMMTUDAGUR 7. ÁGÚST 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Rannveig LiljaSveinbjörns-
dóttir, Lillý, fædd-
ist á Húsavík 19.
maí 1938. Hún lést
á Líknardeild
Landspítalans
Kópavogi þann 25.
júlí sl.
Foreldrar hennar
voru Fjóla Guð-
mundsdóttir hús-
móðir f. 10.07.
1908, d. 6.7. 1978,
og Sveinbjörn
Helgason, vélstjóri,
f. 26.12. 1908, d. 26.12. 1989.
Rannveig var eina barn þeirra.
Rannveig giftist eftirlifandi eign-
inmanni sínum, Pétri Bjarnasyni,
húsasmið frá Jaðri í Suðursveit,
þann 19. maí 1960. Foreldrar
Péturs voru Þóra Sigfúsdóttir,
húsmóðir, f. 13.9. 1903, d.
4.03.1989, og Bjarni Gíslason,
bóndi, f. 18.5. 1905, d. 5.8.1991.
Rannveig og Pétur eignuðust 4
börn. Þau eru 1) Sveinbjörn
Fjölnir, f. 1957, maki Birna Ims-
1982, sambýlismaður Eðvar Ólaf-
ur Traustason, f. 1978. Barn
þeirra er Egill Breki, f. 2007. b)
Elva, f. 1986, sambýlismaður Þor-
varður Andri Hauksson, f. 1985.
Barn þeirra er Aron Emil, f.
2007. c) Bjarki, f. 1994. 4) Olga
Björk, f. 1963, sambýlismaður,
Sigurður B. Sigurþórsson, f.
1962. Börn þeirra eru a) Brynjar,
f. 1994, b) Rannveig Lilja, f. 2003.
Rannveig fluttist 9 ára gömul
til Reykjavíkur. Hún gekk í
Verslunarskóla Íslands og vann
við verslunarstörf þar til hún
eignaðist börnin. Meðan börnin
voru ung var hún heimavinnandi
framan af en gerðist svo dag-
mamma í nokkur ár. Hún hóf síð-
an störf á leikskólanum Kvista-
borg og vann þar í hartnær 20
ár, fyrst við ræstingar og síðar
sem starfsmaður á deildum skól-
ans, eða þar til hún lét af störfum
65 ára að aldri.
Útför Rannveigar fer fram frá
Bústaðarkirkju í dag og hefst at-
höfnin kl. 11. Jarðsett verður í
Gufuneskirkjugarði.
land, f. 1970. Barn
þeirra er Esja, f.
2006. Sveinbjörn var
áður kvæntur Guð-
rúnu Magnúsdóttur,
f. 1961. Börn þeirra
eru: a) Magnús Ingi,
f. 1986, b) Birgitta
Rún, f. 1992. Fyrir
átti Sveinbjörn dótt-
urina Bryndísi, f.
1980, sambýlismaður
Brynjar Halldórsson,
f. 1981, með Herdísi
Hallvarðsdóttur, f.
1956. 2) Þóra Birna,
f. 1958, maki Júníus Guðjónsson,
f. 1960. Börn þeirra eru: a) Harpa
Lilja, f. 1987, sambýlismaður
Davíð Már Steinarsson, f. 1986.
Barn þeirra er Lovísa Lillý, f.
2008, b) Pétur, f. 1992. Þóra
Birna var áður gift Magnúsi
Lúther Alexíussyni, f. 1955. Dótt-
ir þeirra er Ingibjörg, f. 1980,
sambýlismaður Magnus Ø. Mad-
sen, f. 1978. 3) Fjóla, f. 1961,
maki Pétur Sverrisson, f. 1959.
Börn þeirra eru: a) Dagný, f.
Elsku hjartans mamma mín, nú ert
þú farin eftir hetjulega baráttu við
krabbamein sem að lokum hafði bet-
ur. Ég reyndi að búa mig undir
kveðjustundina þegar ég vissi að tími
okkar væri að styttast en það er eins
og það sé ekki hægt því þegar kallið
kom var svo sárt að sjá á eftir þér.
Þrátt fyrir mikla sorg og söknuð þá
er ég samt þakklát að stríði þínu sé
lokið og eftir sitja minningarnar um
allar góðu stundirnar sem við áttum
saman í þessu jarðlífi. Ég vona að ég
hafi gert allt sem mér var unnt til að
styðja þig í þessari baráttu. Við átt-
um margar notalegar stundir saman
þar sem ég sat hjá þér og hélt í hönd-
ina þína, oft án þess að tala nokkuð,
við bara nutum þess að vera saman.
Þú varst einstök manneskja sem
alltaf hugsaðir fyrst um að gleðja
aðra og þótti þér alltaf betra að gefa
en þiggja. Þú varst líka föst fyrir og
það var ekki auðvelt að snúa þér þeg-
ar þú ákvaðst eitthvað. Þú varst mjög
heimakær og oft þurfti mikið til að
koma þér af stað en þegar á hólminn
var komið varst þú hrókur alls fagn-
aðar og skemmtir þér manna best.
Ég hef svo margt að vera þakklát
fyrir mamma mín. Ég er svo þakklát
fyrir hvað þið pabbi voruð mikill hluti
af lífi mínu og hvað börnin mín fengu
að vera í miklum samvistum við ykk-
ur. Það finnst mér dýrmætast af öllu.
Við Brynjar bjuggum hjá ykkur á
meðan við vorum að byggja og þú
fylgdist með honum þroskast og
dafna. Þessi samvera styrkti sam-
band okkar og tengdi okkur sterkari
böndum og þú áttir alltaf mjög mikið
í Brynjari mínum, sem við kölluðum
svo oft „dondarondann“ hennar
ömmu. Á 65 ára afmælisdaginn þinn
sýndi ég þér svo sónarmynd af 11.
barnabarninu þínu. Þú grést gleði-
tárum. Þessi litla stúlka fékk svo
nafnið þitt, Rannveig Lilja, sem ég
veit að þér þótti afskaplega vænt um.
Þegar að því kom að hún þyrfti að
fara til dagmömmu þá buðust þið
pabbi til að passa hana þar til hún
færi í leikskóla. Ég veit að Rannveig
Lilja býr enn að þessum samveru-
stundum með ykkur því þið gáfuð
henni allan þann tíma sem þið höfðuð
og hún fékk 100% þjónustu, svo mikið
er víst, litla „ástar-sponsið“ hennar
ömmu.
Af öllum samverustundunum okk-
ar í gegnum árin þá er ég þakklátust
fyrir fyrstu utanlandsferðina ykkar
pabba með mér, Sigga og Brynjari til
Kaupmannahafnar í júli 2002. Þessi
ferð varð til þess að þið pabbi fóruð
síðan í 3 bændaferðir næstu 3 árin á
eftir og skoðuðuð ykkur um á falleg-
um og framandi stöðum. Síðasta ut-
anlandsferðin þín var líka til Kaup-
mannahafnar en hana fórum við
systkinin með ykkur pabba haustið
2006. Þar áttum við góðan tíma sam-
an í heimahúsi á Amager.
Mér þykir svo leitt, mamma mín,
að við gátum ekki haldið uppá 70 ára
afmælið þitt eins og við vorum búin
að skipuleggja en svona fór það bara.
Jæja hjartagullið mitt mig langar
að þakka þér fyrir alla samveruna.
Ég mun halda þétt utan um pabba á
þessum erfiðu tímum. Betri mann
hefðir þú ekki getað fengið. Hann
stóð eins og klettur við hlið þér alla
tíð. Þangað til við sjáumst aftur…
sofðu rótt, elsku mamma mín, og Guð
veri með þér.
Þín elskandi dóttir,
Olga.
Elsku amma Lillý, mig langar að
þakka þér fyrir þessi 14 ár sem við
fengum saman. Ég met það svo mikið
að hafa átt ömmu eins og þig, því þú
varst mér alltaf svo góð. Ég á eftir að
sakna þín alveg ógurlega því við vor-
um svo góðir vinir. Mér fannst svo
gaman að fara með ykkur afa í allar
sumarbústaðaferðirnar og líka þegar
við fórum öll saman, í fyrstu utan-
landsferðina ykkar, til Kaupmanna-
hafnar. Það var alveg frábær ferð.
Ég á eftir að sakna þess að spila
aldrei aftur við þig Ólsen ólsen sem
við gerðum svo oft þegar ég var í
pössun hjá ykkur. Ég er svo glaður
hvað þú varst hress á fermingardag-
inn minn og tókst mikinn þátt í hon-
um með mér. Elsku amma mín, nú
veit ég að þér líður vel og þú ert laus
við alla verki. Ég bið góðan Guð og
alla englana hans að passa þig.
Guð, allur heimur, eins í lágúog háu,
er opin bók, um þig er fræðir mig,
já hvert eitt blað á blómi jarðar smáu
er blað, sem margt er skrifað á um þig.
Þá allt til lífsins vorið fagra vekur
það von til þín í brjósti glæðir mér,
og þegar aftur haustá og húma tekur
það hvetur mig að leita skjóls hjá þér
(Valdimar Briem.)
Sofðu rótt, elsku amma mín.
Þinn,
Brynjar.
Ef ég spóla aftur í tímann til þess
dags sem Lovísa Lillý var skírð hefði
ekki hvarflað að mér að aðeins ætti
ég einungis tæpa 4 mánuði eftir með
þér, elsku amma mín. Þann dag
varstu svo glöð en samt svo vanmátt-
ug, þér fannst það svo skrýtið að ver-
ið væri að skíra í höfuðið á þér, þér
þótti þú ekki eiga það skilið. Frá því
að ég komst að því að ég gengi með
stelpu þá kom aldrei neitt annað til
greina en að það væri lítil Lillý á leið-
inni. Lovísa mín ber Lillýjar nafnið
með rentu og hefur hún það að hún
getur verið alveg ótrúlega ákveðin,
rétt eins og þú varst. Ef það var ein-
hver hlutur sem þú beist í þig þá var
þér ekki haggað.
Þó svo ákveðni sé mjög lýsandi fyr-
ir þig, elsku amma mín, að þá er
hjartahlýa henni yfirsterkari. Þú
varst hrókur alls fagnaðar hvert sem
þú fórst. Það fyrsta sem kemur í
huga mér er útskriftarkvöldið mitt í
fyrravor. Mikið þakka ég fyrir þá
kvöldstund. Þú skemmtir þér kon-
unglega og hafðir á því orði að svona
vel hafðir þú ekki skemmt þér til
fjölda ára. Þú þurftir svo sannarlega
á því að halda eftir erfiðan vetur.
Ég tárast við tilhugsunina að fleiri
verði jólin ekki með þér. Ég kvíði
hreinlega jólanna þar sem ég kann
ekki annað en að halda jólin með þér.
Hvernig verða þau hátíðleg án þín,
elsku amma mín? Þegar þið afi renn-
ið í hlaðið hérna á aðfangadag þá
byrja jólin.
Síðasti aðfangadagur var erfiður.
Þú varst svo hrædd og grétum við
saman yfir öllu saman. Það er svo
sárt að rifja það upp. Þú áttir svo
bágt með að sætta þig við það að
komið var að þeim tímapunkti að
börnin þín tæku við jólaboðinu. Þú
hafðir ekki máttinn í að standa í
þessu og vildir seint viðurkenna það.
Ég hef lifað í mikilli afneitun gagn-
vart veikindum þínum og aldrei leiddi
ég hugann að því að þú værir að fara
að kveðja. Það var ekki fyrr en
nokkrum dögum áður en þú dróst
síðast andann sem ég áttaði mig
virkilega á því. Ég lifði alltaf í þeirri
trú að þú færir aftur heim með afa í
Keldulandið.
Í hjarta mínu lifir minning um fal-
lega konu sem ég er svo þakklát fyrir
að hafa kynnst. Ég tel það forréttindi
að eiga þig sem ömmu því ömmur
eins og þú vaxa ekki á trjánum.
Mér finnst með hæfi að kveðja þig
með vögguvísunni sem þú söngst allt-
af fyrir mig í svefninn í Keldulandinu
því ófáar eru næturnar sem maður
gisti hjá ykkur afa, enda unni ég mér
hvergi annars staðar að heiman nema
hjá ykkur. Það áttum við sameigin-
legt að vera báðar mjög heimakærar.
Með miklum söknuði kveð ég þig
elsku amma Lillý mín, vita máttu að
ég elska þig af öllu mínu hjarta.
Sofðu unga ástin mín,
– úti regnið grætur.
Mamma geymir gullin þín,
gamla leggi og völuskrín.
Við skulum ekki vaka um dimmar nætur.
Það er margt, sem myrkrið veit,
– minn er hugur þungur.
Oft ég svarta sandinn leit
svíða grænan engireit.
Í jöklinum hljóða dauðadjúpar sprungur.
Sofðu lengi, sofðu rótt,
seint mun best að vakna.
Mæðan kenna mun þér fljótt,
Meðan hallar degi skjótt,
Að mennirnir elska, missa, gráta og sakna.
(Jóhann Sigurjónsson.)
Þín,
Harpa Lilja.
Hvernig á maður eiginlega að
skrifa minningargrein sem maður
vonaðist alltaf til að þurfa aldrei að
skrifa … það er erfitt, mjög erfitt!
Það er líka erfitt að hugsa til þess að
næstu jól verður engin amma Lillý
við endann á borðinu í Reykjabyggð-
inni … engin amma Lillý að taka
myndir á filmumyndavél … eða að
segja afa að vera ekki með puttann
fyrir flassinu … engin amma Lillý
að geta hvað er í pökkunum áður en
þeir eru opnaðir … engin amma Lillý
að lesa upp happaþrennuleikinn ann-
an í jólum … og það sem verst er eng-
in amma Lillý til að faðma og tala við
um hitt og þetta. Elsku amman mín,
ég sakna þín!
Elsku amman mín, ég er svo þakk-
lát fyrir að hafa flogið yfir hafið og
fengið yndislegar stundir með þér
rétt áður en þú kvaddir … ómetan-
legt. Jafnómetanlegt og allar þær
óteljandi minningar sem ég á um
þig … ég geymi þær eins og gull við
hliðina á gullskónum mínum … þess-
um rauðu manstu? En elsku amman
mín … það hjálpar mér í gegnum
sorgina að hugsa til þín dansandi á
bómullarhnoðrunum þarna uppi og
að ég viti að við munum hittast aft-
ur … hvenær sem það nú verður.
Þangað til segi ég, takk elsku amman
mín fyrir allt.
Þín,
Ingibjörg (Ingí pingí.)
Það var fyrir u.þ.b. 35 árum að for-
eldrar mínir Dagbjört og Hrafnkell
stóðu frammi fyrir ákveðnum vanda
sem fólst í því hvað gera ætti við mig,
frumburðinn, þegar móðir mín færi
að vinna að loknu fæðingarorlofi.
Mörg voru víst heilabrotin, en svo
taldi móðir mín í sig kjark. Við bjugg-
um í kjallaranum í Keldulandi 13 og á
efstu hæðinni bjuggu hjón ásamt
stálpuðum börnum sínum, húsfreyj-
an var heimavinnandi – og mjög
elskuleg. Það varð úr að ég fór í pöss-
un til Lillý, fyrst til reynslu en svo
æxluðust hlutirnir þannig að ég fór
ekki á leikskóla næstu árin. Ég var
bara hjá Lillý á meðan móðir mín var
í vinnunni og oftar en ekki vorum við
tvö að dúlla okkur yfir daginn.
Súkkulaðibúðingur var gjarnan útbú-
inn að ósk undirritaðs, bílarnir taldir
og tegundir greindar úr eldhúsglugg-
anum, dagblöðunum flett fram og til
baka, fílósóferað var á „Rauð“-
koppnum notadrjúga og margt,
margt fleira. Auðvitað man ég slitrótt
af því sem okkur fór á milli, en
hlýjuna skynjaði ég og ummælin hafa
alltaf verið á einu vegu. Lillý væri góð
kona sem sinnti sínum og því sem
hún tók sér fyrir hendur af alúð. Eftir
að ég fór í grunnskóla og við fluttum
úr Keldulandinu minnkuðu tengslin
við Lillý og fjölskyldu, þó ekki hafi
þau rofnað. Ég bjó í Kaupmannahöfn
fyrir fáeinum árum og í Tívolíinu átti
ég ánægjulega kvöldstund með Lillý,
Pétri og Olgu í fyrstu utanlandsferð
þeirra hjóna.
Á seinni árum hef ég stundum velt
fyrir mér hlutfalli milli meðfæddra
gena og uppeldis í persónugerð hvers
og eins. Hvað svo sem slíkum pæl-
ingum áhrærir tel ég að Lillý eigi
drjúgan hlut í mér og fyrir það vil ég
þakka.
Að endingu sendi ég, foreldrar
mínir og bræður Pétri og fjölskyld-
unni allri okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Aðalsteinn Hrafnkelsson.
Elsku amma Lillý.
Við viljum kveðja elsku ömmu okk-
ar og minnast hennar með nokkrum
vel völdum orðum.
Það sem einkenndi ömmu Lillý var
hversu ljúf og hjartahlý hún var, hún
tók alltaf svo vel á móti okkur og okk-
ur leið alltaf vel í návist hennar.
Amma skapaði yndislega hefð sem
haldin var árlega annan í jólum, þá
bauð hún börnum, barnabörnum,
langömmubörnum og fylgifólki í helj-
arinnar matarboð þar sem ávallt var
kalkúnn og aðrar kræsingar á borð-
um.
Þessa hefð þótti okkur mjög vænt
um og beðið var eftir þessu allt árið,
amma keypti alltaf happaþrennur
fyrir alla sem hengdar voru á jóla-
dagatal og svo kallaði amma upp af-
mælisdagana og við náðum okkur í
happaþrennu og biðum spennt eftir
að sjá hvort vinningur væri á þrenn-
unni. Einnig var fjölskyldumynda-
taka og það var ávallt mikið fjör á
meðan á henni stóð, þessari hefð
munum við halda gangandi um kom-
andi ár og minnast hennar elsku
ömmu okkar.
Amma og afi fóru árlega í sum-
arbústaði víða um land, þó einkum í
Munaðarnes og var það fastur liður
hjá þeim. Það var nú ekki sjaldan
sem við fórum með, og það gleymist
nú seint allt fjörið sem fylgdi þeim
ferðum og hlæjum við oft að.
Þegar einhver nýr kom í fjölskyld-
una var amma fljót að spyrja um af-
mælisdag viðkomandi og fór svo
beint í afmælisdagbókina og fann út
hvað stjörnurnar sögðu um afmælis-
daginn. Einnig var hún ótrúlega
minnug á alla vini okkar þó að hún
hefði aldrei hitt þá.
Er sumarið kom yfir sæinn
Og sólskinið ljómaði um bæinn
og vafði sér heiminn að hjarta,
ég hitti þig, ástin mín bjarta.
Og saman við leiddumst og sungum
með sumar í hjörtunum ungu,
hið ljúfasta úr lögunum mínum,
ég las það úr augunum þínum.
Þótt húmi um heiðar og voga,
mun himinsins stjörnudýrð loga
um ást okkar, yndi og fögnuð,
þótt andvarans söngrödd sé þögnuð.
(Sigfús Halldórsson.)
Elsku langamma okkar, við viljum
þakka þér fyrir allar þær góðu stund-
ir sem við áttum með þér. Það var
mjög gaman að fá að kynnast þér og
þótt stundirnar væru ekki margar
voru þær yndislegar og ljúfar.
Langamma hafði mikinn áhuga á
okkur frændum og vorum við algjörir
gullmolar í hennar augum.
Við sendum þér stóran fingurkoss
upp til himna.
Elsku amma við minnumst þín
með þakklæti og gleði og erum viss
um að þú eigir eftir að „stríða“ okkur
í árlega jólaboðinu eins og langi var
vanur að gera.
Elsku afi okkar, við vitum að
amma á eftir að passa þig og vaka yf-
ir okkur öllum.
Dagný, Eddi og Egill
Breki, Elva, Andri og
Aron Emil og Bjarki.
Rannveig Lilja Sveinbjörnsdóttir
Elsku amma Lillý, núna ert
þú dáin og komin til Guðs.
Hann ætlar að passa þig fyr-
ir okkur. Ég skil þetta ekki
alveg og er að velta því fyrir
mér hver á núna að vera
amman hans afa? Ég ætla að
passa hann afa fyrir þig og
bjóða honum oft á bleika
stólinn svo hann verði ekki
leiður.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni.
Hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson.)
Guð geymi þig, elsku
amma mín.
Þín,
Rannveig Lilja.
HINSTA KVEÐJA
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is – smella á reitinn Senda
efni til Morgunblaðsins – þá birtist
valkosturinn Minningargreinar
ásamt frekari upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún
að berast fyrir hádegi tveimur
virkum dögum fyrr (á föstudegi ef
útför er á mánudegi eða þriðju-
degi). Ef útför hefur farið fram
eða grein berst ekki innan hins til-
tekna skilafrests er ekki unnt að
lofa ákveðnum birtingardegi. Þar
sem pláss er takmarkað getur birt-
ing dregist, enda þótt grein berist
áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar séu
ekki lengri en 3.000 slög (stafir
með bilum - mælt í Tools/Word
Count). Ekki er unnt að senda
lengri grein. Hægt er að senda ör-
stutta kveðju, HINSTU KVEÐJU,
5-15 línur, og votta þeim sem
kvaddur er virðingu sína án þess
að það sé gert með langri grein.
Ekki er unnt að tengja viðhengi
við síðuna.
Minningargreinar