Morgunblaðið - 01.09.2008, Blaðsíða 21
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 1. SEPTEMBER 2008 21
MINNINGAR
Lokað
Vinnumálastofnun, Hafnarhúsinu við Tryggvagötu og Engjateigi
11, Reykjavík, verður lokuð frá kl. 13.30 í dag, 1. september,
vegna jarðarfarar SIGRÍÐAR SIGURGEIRSDÓTTUR.
Vinnumálastofnun.
✝ Óskar V. Frið-riksson fæddist
í Borgarnesi 14.
ágúst 1931. Hann
lést á Landspítal-
anum 21. ágúst síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Friðrik
Þórðarson versl-
unarrekandi og
Stefanía Þorbjarn-
ardóttir organisti.
Bróðir hans var
Halldór S. Frið-
riksson, f. 1936, d.
2005. Óskar kvænt-
ist Guðlaugu Þorleifsdóttur
snyrtifræðingi, f. 1935. Börn
þeirra eru: 1) Stefanía stjórn-
málafræðingur, f. 1962, gift Jóni
Atla Benediktssyni prófessor.
Börn þeirra eru: Benedikt, f.
1991 og Friðrik, f. 2003. 2) Her-
dís viðskiptafræðingur, f. 1963,
gift Sæmundi Valdimarssyni, lög-
giltum endurskoðanda. Þeirra
börn eru: Jóhanna, f. 1989, Ásdís,
f. 1992, Margrét Þóra, f. 2001. 3)
Þorleifur rafmagnsverkfræð-
ingur, f. 1969. Kona hans er
Kristrún Lilja Daðadóttir kenn-
ari. Börn þeirra eru: Aron Óskar
,f. 2001, Arnar Darri, f. 2004 og
Atli Freyr, f. 2004.
Óskar lauk stúdentsprófi frá
Menntaskólanum í Reykjavík
1952 og stundaði um hríð nám í
lögfræði. Að því
loknu sinnti hann
ýmsum störfum en
frá 1970 til 1978
starfaði hann sem
fulltrúi á Ráðning-
arskrifstofu
Reykjavíkurborgar,
frá 1978 til 1980
var hann ráðgjafi
hjá SÁÁ og frá 1981
til 1994 vann hann
hjá Eimskipafélagi
Íslands. Eftir það
vann Óskar á
Hrafnistu í Hafn-
arfirði til ársins 2001 er hann lét
af störfum.
Óskar gegndi mörgum trún-
aðarstörfum fyrir Sjálfstæðis-
flokkinn. Hann var m.a. formað-
ur Félags ungra sjálfstæðis-
manna í Mýrasýslu, formaður
Varðar og formaður Óðins. Hann
var einn stofnenda Hverfasam-
taka Sjálfstæðisflokksins í Breið-
holti og um hríð formaður þeirra.
Þá veitti hann um langt skeið for-
stöðu utankjörstaðarskrifstofu
Sjálfstæðisflokksins. Hann var
einnig kosningastjóri í mörgum
prófkjörum innan Sjálfstæð-
isflokksins sem og í prestskosn-
ingum og í forsetakosningum.
Óskar verður jarðsunginn frá
Seljakirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 13.
Nú eru nærri þrjátíu ár síðan ég
kynntist fyrst tengdaföður mínum,
Óskari V. Friðrikssyni. Ég fann
strax að þar fór maður sem dró að
sér athygli; ekki vegna þess að hon-
um fylgdi fyrirgangur heldur hafði
hann sterka nærveru mótaða af
uppvexti hans og mikilli reynslu af
samskiptum við fólk. Um Óskar má
segja að hann hafi verið hvort
tveggja hlédrægur maður og fé-
lagslyndur. Glaðastur var hann í
hópi fólks sem vann samstillt að því
að ná settum markmiðum. Því er
e.t.v. ekki að undra að kosninga-
starf hafi átt vel við hann enda þró-
uðust mál á þann veg að til hans var
einatt leitað þegar kosningar fóru í
hönd. Hann veitti forstöðu utan-
kjörstaðaskrifstofu Sjálfstæðis-
flokksins um langt skeið en fyrst
kom hann að því starfi 1959. Hann
aðstoðaði einnig ýmsa stjórnmála-
menn og presta að ná kjöri í kosn-
ingum. Hann tók slík verkefni ávallt
föstum tökum enda var það trú
hans að til þess að ná árangri yrði
að velta öllum steinum og vera
ávallt til taks. Þeir sem ekki voru
reiðubúnir til að gefa sig heils hug-
ar í verkið voru ekki í miklum met-
um hjá honum enda var árangur
hans við stjórn kosninga mikill.
Óskar ólst upp á pólitísku heimili
þar sem faðir hans var oddviti Sjálf-
stæðisflokksins í Borgarnesi um
áratuga skeið. Hugsjónir um svig-
rúm einstaklinga til orða og athafna
sem og virðing fyrir manngildi
hvers og eins voru honum í blóð
bornar. Strax sextán ára varð hann
formaður félags ungra sjálfstæðis-
manna í Mýrasýslu og síðar átti
hann eftir að taka þátt í stofnun fé-
lags sjálfstæðismanna í Breiðholti
og vinna ötullega innan sjálfstæð-
isfélaganna Varðar og Óðins. Hann
gegndi m.a. formennsku í báðum fé-
lögunum; sá eini sem það hefur
gert. Þetta segir sína sögu um
áhuga hans á félagsstarfi og það
traust sem hann naut meðal félaga
sinna.
Það var skemmtilegt að spjalla
við Óskar enda var hann fróður og
áhugasamur, sérstaklega um ís-
lensk þjóðmál. Allt fram á síðasta
dag var greining hans á samfélagi
okkar hnitmiðuð og lýsti innsæi
hans og skilningi á hinu íslenska
gangverki.
Óskar var gæfumaður. Hann átti
góða fjölskyldu og trausta vini. Án
Gullu sinnar hefði hann síst getað
verið enda sýndi hún honum ein-
staka alúð og umhyggju. Hann var
hreykinn af börnum sínum og
gladdist í hvert sinn sem barna-
börnin heimsóttu hann. Sérstaklega
hafði hann gaman af uppátækjum
yngstu prakkaranna í hópnum sem
styttu honum stundir þegar veik-
indi höfðu dregið úr getu hans til að
vera mikið á ferðinni. Áður hafði
hann yndi af ferðalögum um landið
og gat ekki hugsað sér dásamlegri
næturstað en íslenska sveit.
Í dag verður Óskar V. Friðriks-
son lagður til hinstu hvílu. Ég vil
þakka honum samfylgdina og afar
góð kynni.
Jón Atli Benediktsson.
Elsku afi okkar.
Takk fyrir allar góðu stundirnar
sem við áttum með þér. Það var
gaman að við skyldum ná að tína og
borða saman uppáhaldið þitt bláber
og rjóma áður en þú kvaddir okkur.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Við munum passa ömmu Gullu
vel á meðan þú ert í geimnum.
Þínir afastrákar,
Aron Óskar, Arnar Darri
og Atli Freyr.
Á kosningavetri, eða nánar tiltek-
ið í janúar, kom Óskar að venju í
Valhöll. Við komu Óskars má segja
að kosningabaráttan væri formlega
hafin. Stýrði hann utankjörstaða-
vinnu fyrir Sjálfstæðisflokkinn í
áratugi eða lengur en elstu starfs-
menn skrifstofunnar rekur minni
til. Fljótlega fór að fjölga starfs-
mönnum Óskars á utankjörstaða-
skrifstofunni og brátt var starfið
komið á fullt skrið.
Þekkingu Óskars á kosningalög-
unum og framkvæmd kosninga var
við brugðið og leituðu menn óspart
ráða hjá honum og voru starfsmenn
annarra stjórnmálaflokka ekki und-
anskildir.
Þegar nær dró kjördegi og
spennan að magnast var gott að
koma við hjá Óskari, hann hafði ein-
stakt lag á að leggja skynsamlegt
mat á stöðuna og hvetja menn til
dáða. Með því móti blés hann sam-
starfsfólkinu á skrifstofu flokksins
baráttuanda í brjóst, sem við erum
sannfærð um að hafi borið árangur
á kjördegi. Svo leið kjördagur og
Óskar pakkaði saman og kvaddi.
Óskar V. Friðriksson kom og fór en
nú kemur hann ekki meir. Það verð-
ur einkennilegt að leggja í næstu
baráttu án Óskars og mikill sjón-
arsviptir að honum. Um leið og við
kveðjum góðan dreng og öflugan
samstarfsfélaga sendum við eigin-
konu, börnum og fjölskyldum
þeirra okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Fyrir hönd samstarfsmanna á
skrifstofu Sjálfstæðisflokksins,
Ágúst A. Ragnarsson.
Tryggðatröll er orðið sem mér
kom fyrst í hug þegar mér var sagt
lát Óskars V. Friðrikssonar. Við
Óskar áttum áratuga langa og far-
sæla samleið á vettvangi Sjálfstæð-
isflokksins. Sjálfstæðisflokkurinn
og stefna hans var á margan hátt
samofinn Óskari. Hann gegndi um
ævina mörgum trúnaðarstörfum
fyrir flokkinn, var m.a. formaður
Óðins, félags sjálfstæðismanna í
launþegastétt, Varðar, samtaka
sjálfstæðismanna í Reykjavík, einn-
ig var hann formaður hverfafélags
flokksins í sínu heimahverfi. Öllum
þessum störfum og mörgum fleiri
gegndi hann af trúmennsku og ár-
vekni. Ekkert viðfangsefni hjá
Sjálfstæðisflokknum var Óskari
óviðkomandi. Þannig var fyrsta
samstarfsverkefni okkar 1980 þeg-
ar ég hóf störf sem framkvæmda-
stjóri Sjálfstæðisflokksins að ganga
frá hinni stóru lóð nýja sjálfstæð-
ishússins Valhallar. Óskar safnaði
saman stórum hópi vörubílstjóra og
gröfumanna sem í frístundum sín-
um um helgar framkvæmdu nauð-
synleg jarðvegsskipti og uppfylling-
ar í lóðinni. Þessu stýrði Óskar
öruggri hendi og fannst honum og
hópi hans þetta sjálfsagt mál, þegar
að venju, þurfti helst að nota hverja
krónu a.m.k. tvisvar.
Mikilvægasta viðfangsefni Ósk-
ars á vettvangi Sjálfstæðisflokksins
og það sem flestir minnast hans fyr-
ir er stjórn hans og forysta fyrir ut-
ankjörstaðaskrifstofu Sjálfstæðis-
flokksins. Hann stýrði henni
áratugum saman með glæsilegum
árangri. Flestir vita að ef kjósandi
gerir ráð fyrir að vera fjarri lög-
bundnum kjörstað sínum á kjördag
þá er hægt að kjósa utankjörfund-
ar, sem kallað er, bæði á Íslandi og
erlendis. Raunar er það svo að um
10 af hundraði greiddra atkvæða
eru greidd utan kjörfundar og sú
kosning stendur í sex vikur að jafn-
aði. Má af þessu marka mikilvægi
hennar. Verkefni Óskars og hans
vösku sveitar var að leitast við að
tryggja að sem allra flestir flokks-
menn og mögulegir kjósendur Sjálf-
stæðisflokksins nýttu sér það að
kjósa utankjörstaðar yrðu þeir vant
við látnir á kjördag. Þetta er gríð-
arlegt verkefni, ekki síst efir að
ferðalög margfölduðust og sá stóri
hópur Íslendinga sem annaðhvort
dvelur erlendis eða fjarri heima-
byggð á Íslandi óx svo mjög.
Í hverjum kosningunum á fætur
öðrum í fjóra áratugi stýrði Óskar
þessu verki og ávallt með glæsileg-
um árangri. Það var harðsnúinn
hópur sem vann að þessu með Ósk-
ari og ekki fyrir neina veifiskata að
taka þátt í þessu. Óskar krafðist al-
gerrar hlýðni, takmarkalauss
áhuga, óbilandi starfsorku, nánast
trúarlegrar sannfæringar og ósér-
hlífni langt umfram það sem al-
mennt gerist.
Áreiðanlega eru ófáir þátttakend-
ur í kosningastarfi Sjálfstæðis-
flokksins síðustu áratugi sem eiga
endurminningar um hvatningar og
leiðbeiningar Óskars í kosninga-
starfi þar sem auðugt og meitlað ís-
lenskt tungutak var notað til að
setja hlutina fram og í samhengi
sem engin hætta var á að misskild-
ist. En þannig var Óskar í sam-
skiptum hreinn og beinn og tæpi-
tungulaus, höfðingjadjarfur og
gerði sér ekki mannamun. Hvar
sem hann fór og kom að málum var
málstað Sjálfstæðisflokksins haldið
fram af festu og sanngirni.
Í störfunum á utankjörstaðaskrif-
stofunni var ávallt haldið vel utan
um allar upplýsingar og safnað töl-
fræðigögnum um kosningar, sem
var svo beitt m.a. til þess að keppa
við sjálfan sig að æ betri árangri.
Þess varð oft vart að utankjörstaða-
skrifstofan, undir forystu Óskars og
forvera hans, hafði á sér allt að því
goðumkenndan blæ. Kom þetta
meðal annars til af hinu þéttriðna
neti hjálparmanna um allan heim og
vissum við mörg dæmi þess að kjós-
endur annarra flokka en Sjálfstæð-
isflokksins nýttu skrifstofuna til að
koma atkvæðum sínum til skila en
það var eitt af aðalsmerkjum skrif-
stofunnar að koma til skila atkvæð-
um innanlands og erlendis sem eng-
inn annar treysti sér til.
Úrræði Óskars og hugmynda-
auðgi í þessum efnum var engu líkt
en um þau hernaðarleyndarmál
verður engu uppljóstrað hér.
Þessi gríðarlega kosningareynsla
Óskars gerði hann að eftirsóttum
kosningastjóra hvort heldur var í
forsetakosningum, prófkjörum í
Sjálfstæðisflokknum eða prests-
kosningum meðan þær tíðkuðust.
Óskar V. Friðriksson var einlæg-
ur lýðræðissinni, stuðningsmaður
einstaklingsfrelsis og framtaks og
afsláttarlausra mannréttinda. Hann
lagði sín lóð á vogarskálar þessara
málefna með því að starfa ötullega
innan Sjálfstæðisflokksins alla ævi
en konur og karlar eins og Óskar
eru burðarásarnir í Sjálfstæðis-
flokknum.
Við sem áttum samleið með Ósk-
ari söknum vinar í stað en höldum
áfram starfinu hver með sínum
hætti.
Guðlaugu, elskulegri einginkonu
Óskars, stoð hans og styttu, og
þrem farsælum börnum þeirra og
fjölskyldum þeirra eru færðar ein-
lægar samúðarkveðjur.
Við hin minnumst góðs drengs og
tryggðatrölls.
Kjartan Gunnarsson.
Óskar Friðriksson átti einstæðan
feril sem atvinnumaður í kosninga-
starfi. Um langt árabil stjórnaði
hann utankjörstaðaskrifstofu Sjálf-
stæðisflokksins í Reykjavík, skrif-
stofunni sem heldur um þræði
flokksins um allt land og erlendis. Í
þessu starfi var hann vakinn og sof-
inn í nokkra mánuði fyrir hverjar
kosningar.
Í aðdraganda kosninga, við röðun
manna í lista, sat Óskar ekki auðum
höndum. Frambjóðendur slógust
um að fá hann til að stjórna próf-
skjörsbaráttu. Síðasta orrusta hans
á þeim vettvangi var í mína þágu
haustið 2006.
Þótt ég hefði oft hitt Óskar í
flokksstarfi og heimsótt hann og fé-
laga hans á utankjörstaðaskrifstof-
unni til að fá tilfinningu fyrir gangi
mála var það fyrst haustið 2006 sem
við höfðum dagleg og daglöng sam-
skipti í harðri baráttu. Þá kynntist
ég því best hve mikla alúð hann
lagði við kosningastarf sitt og hve
víðtæk tengsl hann hafði og þekk-
ingu á fólki hvarvetna í þjóðlífinu.
Þar að auki var hann ákaflega
næmur á strauma í kosningabaráttu
og gat því lagt mikið af mörkum við
mat á þeim aðferðum sem beita
skyldi.
Hvað sem öðru líður í stjórnmála-
starfi skiptir mestu að haft sé sam-
band við sem flesta kjósendur og
leitast við að hafa áhrif á þá með
persónulegum tengslum á einn eða
annan hátt. Í kosningabaráttu, eins
og þeirri sem nú er háð í Bandaríkj-
unum, er gífurleg áhersla lögð á að
ná sem mestri athygli í gegnum
fjölmiðla. Við nánari kynni verða
menn samt mest undrandi á því hve
frambjóðendur og flokkar leggja
mikið á sig til að rækta persónuleg
tengsl við sem flesta.
Hér á landi gegndi Óskar Frið-
riksson lykilhlutverki í tengslastarfi
við kjósendur fyrir frambjóðendur í
forsetakosningum, þingkosningum,
sveitarstjórnarkosningum og prest-
kosningum. Vissulega var ekki allt-
af teflt til sigurs en að leik loknum
gengu menn ávallt frá borði sann-
færðir um að þeir hefðu gert hið
besta í stöðunni – ekki síst vegna
þess að þeir höfðu Óskar í liði með
sér.
Á kveðjustundu votta ég eigin-
konu hans og fjölskyldu innilega
samúð og þakka vináttu hans og
stuðning.
Blessuð sé minning Óskars Frið-
rikssonar.
Björn Bjarnason.
Óskar V. Friðriksson
Óskar Friðriksson var mikill
sjálfstæðismaður. Hann var
einhver einlægasti og dug-
mesti flokksmaður sem ég
hef kynnst. Í meira en hálfa
öld stjórnaði hann utan-
kjörstaðavinnu flokksins í
öllum kosningum, síðast í
fyrravor. Hann var í því
starfi mikilvægur tengiliður
milli kosningaskrifstofa úti á
landi og í Reykjavík, sem all-
ir leituðu til.
Óskar lagði alla tíð gríðar-
lega hart að sér en vann störf
sín bæði af ánægju og hug-
sjón. Vildi hafa alla hluti í
lagi. Oft gat verið gaman að
vera nærri Óskari á utan-
kjörstaðaskrifstofunni.
Hann hafði yfirsýn yfir ótrú-
legustu atriði sem að gagni
gátu komið í kosningavinn-
unni, mundi tímana tvenna
og hafði margar góðar sögur
að segja.
Óskar var einn fárra,
sennilega eini maðurinn, sem
verið hafði formaður í tveim-
ur af stærri sjálfstæðisfélög-
unum í Reykjavík, Verði og
Óðni, auk eins hverfafélags í
Breiðholti. Er það til marks
um það hvað hann var reiðu-
búinn að leggja mikið á sig
fyrir Sjálfstæðisflokkinn en
jafnframt það traust sem
flokksmenn báru til hans.
Við leiðarlok vil ég flytja
honum þakkir sjálfstæðis-
manna fyrir allt hans óeigin-
gjarna framlag í þágu sjálf-
stæðisstefnunnar. Um leið
flyt ég Guðlaugu og fjöl-
skyldu þeirra Óskars inni-
legar samúðarkveðjur.
Geir H. Haarde,
formaður
Sjálfstæðisflokksins.
HINSTA KVEÐJA