Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.01.1911, Qupperneq 46

42
með mjer góð meðmæli frá Sambandskaupfjelaginu
danska. Sýnir það, meðal annars, velvild og bróðurhug
þess til okkar. Ekki væri þeim það hagur, að hin sænsku
fjelög færu að bera sig eptir kjöti okkar. í Málmey er
deild af Sambandsfjelaginu sænska; fann eg forstöðu-
manninn þar að máli og náði símasambandi við aðal-
skrifstofuna í Stokkhólmi. Get eg ekki sagt að máli
mínu væri tekið sjerlega vel. Formennirnir kváðust lítið
hafa selt af íslenzku saltkjöti. Voru þeir í nokkrum vafa
um, hvort þeir ættu að beinast fyrir málinu, en það
virtist mjer þeir einráðnir í, að snúa sjer þá beint til ís-
lenzku fjelaganna. Milliliði vildu þeir eigi hafa. Niður-
staðan varð, að þeir óskuðu að fá 4 tunnur af góðu
dilkakjöti til reynslu. F*ær útvegaði eg hjá Sambands-
kaupfjelaginu danska. Síðan veit eg ekki meira um þetta
mál, en hefi ásett mjer að gera nákvæmar fyrirspurnir
um það.
í Noregi var nú hærra verð á íslenzku saltkjöti en í
Danmörku, sjerstaklega sterksöltuðu. En mjer vannst
eigi tími til að fara þangað, til þess að vinna þessu
kjötmáli gagn. Eg fjekk góð tilboð í kjöt frá Kristjaníu,
en það hefði ekki borgað sig að senda kjöt okkar þang-
að frá Kaupmannahöfn. En eg álít sjálfsagt fyrir okkur
að ná, með tímanum, beinu sambandi við Kristjaníu, ef
unnt er.
í Kaupmannahöfn gerði eg ofurlitla tilraun með sterk-
saltað sauðakjöt frá Kópaskeri. Kjötið var feitt og vel
verkað, og leizt mönnum vel á það. Fjekk eg danska
Sambandsfjelagið til að taka nokkrar tunnur af þessu
kjöti, og annan kjötsala í Höfn álíka mikið, við lítið eitt
hærra verði en þá var almennt. Eg hefi nú fengið brjef
frá kjötkaupmanninum, og lætur hann dauft yfir sölu
sinni. Er hann hræddur um að svona kjöt vinni engan
sjerstakan markað þar. 'Sambandsfjelagið býst eg ekki
við að gefi mjer betri svör og vilji þá eðlilega ekki
sinna því mikið.