Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.01.1911, Qupperneq 71

67
ir þroska vorum, víðsýni og menningu. Tíminn og mál-
efni hans iáta sjer hvorki nægja hálfvelgju og hálfverkn-
að, nje heldur hnefann á borðinu.
* * * *
* *
*
* *
Eitt einkenndi þennan síðasta fjelagsfund öðrum frem-
ur, og það var, að á honum sátu nokkurir yngri menn,
nýkosnir til fulltrúa. Petta var því gleðilegra, sem það
var óvanalegra. Pað sýnir að þessir yngri menn hafa
aflað sjer trausts, og hitt engu síður, að þarna kemur í
ljós áhugi á kaupfjelagsskapnum, hjá yngstu kynslóðinni,
sem til vits og ára er komin. það hefir undarlega lítið
borið á því, að hinir elztu kaupfjelagsmenn hafi innrætt
börnum sínum ræktarhug til kaupfjelagsins okkar eða
við skoðanir þær, sem eru skilyrði fyrir heilbrigðum
kaupfjelagsskap, eða veitt þeim fræðslu um eðii þess,
uppruna og tilgang. Margir unglingar hljóta því nú að
líta á kaupfjelagið sem fortíðarleifar og jafnvel sem hapt
á einstaklingsfrelsinu, eins og lítt þroskaðir unglingar
vanalega skilja það hugtak. Mjer finnst jafnvel eðlilegt
að slíkir unglingar líti á kaupfjelagið með einskonar tor-
tryggni, eins og allt hið »gamla«, og sjái ekki að það er
nýmyndun og framtíðarmál, er þeim sje skylt að taka
við, til framhalds og eflingar. Af þessu gæti leitt, að 30
ára barátta og starf hinnar eldri kynslóðar færi alveg að
forgörðum og reynsla hennar öll. F*ess vegna er það
sjerstakt gleðiefni fyrir þá, sem unna kaupfjelagsskapn-
um, þegar ungir menn og efnilegir ganga í þjónustu
hans. En það ráð vildi eg leggja þeim, að afla sjer sem
beztrar þekkingar óg fræðslu á eðli og grundvelli sam-
vinnunnar, á hugsjón hennar. F*ykist eg viss um, að við
það muni hver dugandi og óspilltur unglingur verða
snortinn af þeirri hugsjón og fá löngun til að vinna
fyrir hana. En það mundi aptur efla manngildi hans,
5*