Skinfaxi - 01.01.1931, Side 39

SKINFAXI
39
skóla Bruuns voru nokkrir Islendingar, þar á meðal
Guðm. Hjaltason. Þegar Bruun dó, lagðist skólinn nið-
ur, en ungmennafélagið „Vonheimsminde“ keypti liús-
ið og notar fyrir samkomustað. I sumar voru reistir
bautasteinar framan við húsið í minningu um Bruun og
Per Bö. — Frá Vonheim gengum við yfir til Aulestad,
bústaðar Björnstjeme Björnson. Þar býr nú gamla frú
Karolina Björnson, komin á tiræðis aldur en þó ern
mjög, með syni sínum, Einari Björnson, einkennilega
svipmiklum manni, en sjálfsagt nokkuð sérvitrum og
einþykkum og ekki að allra skapi. Þegar Einar vissi,
að við vorum íslendingar, tók hann okkur mjög vin-
samlega. Bauð hann okkur að koma inn i skrifstofu
gamla Björnsons, sem enn stendur með ummerkjum,
eins og liann skildi við hana fyrir dauða sinn, en inn í
þessa skrifstofu hefir enginn aðkomumaður fengið að
koma í 5 ár, að þvi er ráðsmaður staðarins sagði okkur,
og undraðist hann mjög þessa gestrisni við okkur. Er
við komum inn i skrifstofuna, fannst okkur við vera
komin í lielgidóm. Undir einum glugganum stendur
skrifborðið, þar sem til urðu ýms af hinum ódauðlegu
verkum þessa skáldjöfurs, og auk fjölda bóka, sem á
því standa, liggur þar afsteypa af hægri hendi Björn-
sons. Á borði til hliðar liggur heiðursbréfið, sem fylgdi
Nobelsverðlaununum, í vönduðu veski, einnig skrautrit-
að ávarp frá íslendingum, gullsveigur, er frú Björnson
fékk á gullbrúðkaupsdegi þeirra o. fl. I einu horninu
er afsteypa af grafreit Björnsons og er hún það eina,
scm setl hefir verið inn í skrifstofuna síðan Björnson
dó, auk afsteypunnar af hcndi Iians. — Frá Aulestad
fórum við yfir að Bö. Eins og víða tíðkast í Noregi að
sumarlagi, stóðu opnar dyr alla lcið inn í stofu, þannig
bjóða norsk sveitaheimili inn öllum gestum, sem að
garði ber. Að Bö sátum við í góðu yfirlæti til kl. 4, að
bill kom og flutti okkur til Lillehammer, því að þaðan
skyldi halda kl. 5 til Oslóar, og eftir sérstaklega minn-