Skinfaxi - 01.04.1947, Page 60

60
SKINFAXl
starf sitt meðal þeirra. Hann er einnig kunnur íþróttamönnuni
almennt sem ritstjóri íþróttablaðsins, og fjölda mörgum öðr-
um sem blaðamaður og rithöfundur.
Bókin liefst á formála eftir Þorstein Einarsson íþróttafull-
trúa. Þar segir m. a.: „Mér liefur við iestur þeirra fundizt,
sem ég væri ýmist kominn á áhorfendabekk á stórum leik-
vangi, gripinn af æsingu keppninnar, eða í spor keppandans,
sem með beitingu hugsunar, vilja og liæfni vöðva, berst við
snjalla keppendur til þess að ná sem lengst, liæst eða lirað-
ast. Grunntónn allra frásagnanna er þrautseigjan, drengskap-
urinn og göfugmennskan.“
Bókinni er síðan skipt í 12 kafla, er allir segja frá merkum
iþróttamönnum eða íþróttaviðburðum, sem höfundur hefur ým-
ist verið sjónarvottur að eða fer eftir frásögnum sjónarvotta.
Þessir þættir eru skemmtilega skrifaðir og atburðir og persón-
ur, sem hún segir frá, hrifa heilbrigt æskufólk, sem allt ann
drengilegu íþróttastarfi. Bókin verður þvi áreiðanlega mörg-
nm til yndis og ánægju. Margar myndir prýða liana og pappír
cr góður.
Svng guði dýrð.
Þetta er snoturt kver, sem liefur að geyma 41 sólm, er Yaldi-
mar Snævarr áður skólastjóri í Neskaupstað liefur frumort
eða þýtt. Útgefandinn er Þorsteinn M. Jónsson á Akureyri.
Höfundurinn er löngu þjóðkunnur fyrir ljóð sín, einkum þau
andlegu, enda hefur liann ætíð verið áhugamaður um trúmól
og kirkjuleg málefni. Margir sálmarnir hafa áður birzt liing-
að og þangað og eru án efa mörgum kunnir. Er vel farið,
að þeir eru nú allir komnir i liandhægt kver. Mun því vel
fagnað af öllum þeim, sem unna andlegm Ijóðum með þjóð-
inni og þeir munu fleiri en marga grunar. D. Á.
Þórleifur Bjarnason: Svo kom vorið- Skáldsaga.
Þessi stutta skáldsaga er vel sögð og lipurlega samin. Hún
lýsir hamförum náttúrunnar á yztu ströndum og átökum mann-
anna við einangrun og dreifbýli. Sagan er of stutt til þess
að vera raunhæf baráttusaga fólksins á lijaranum, liún gerir
þessu efni aðeins skil á rómantiskan hátt, án þess að höf.
sökkvi sér niður i verkefnið með langlundargeði og skyggni
hins kaklrifjaða þjóðfélagskoðanda. Allt um það er sagan Ijós
og lifandi og skemmtileg aflestrar. Aðalstyrkur hennar ligg-
ur í persónulýsingunum. Þær eru á köflum meistaralegar.
Sagan er í eðli sínu hádramatísk. Við lestur liennar datt