Skinfaxi - 01.07.1951, Qupperneq 6

54
SKINFAXI
(ju&m. Jht
_Kridján&ion:
1 vo
kvæði
ÞEGAR HLÍÐIN FER AÐ GRÓA.
Þegar hlíðin fer að gróa, Gróa,
gróa lífsins blóm,
æskan finnur út um holt og móa
enn sinn helgidóm.
Gleymmérei er blá í lautarbarði,
brönugrös um hól.
Varablóm í hlýjum húsagarði
hlær við morgunsól.
Sjóiðu, hvernig hlíðarlindin létta
leikur tær og hrein,
meðan grænir burknar bgrja að spretta
bak við urðarstein.
Undan vetri lambagrasið lifir
Ijóst við holtið autt.
Blóðberg sérðu breiðast grjótið yfir,
brúnt og hjartarautt.
Sjáðu, hvernig lioltasóley breiðir
hvítu blöðin út,
meðan döggvot dúnurt liugann seiðir,
dul og niðurlút.
Sjáðu, hvernig fjólan ung og feimin
fer í bláan kjól,
meðan ein á bungu, björt og dreymin,
brosir melasól.
Sjáðu, hvernig dropi á mosadýi
dýra speglar mynd.
Það er eins og ævintýri stígi
upp úr hverri lind.