Skinfaxi - 01.07.1951, Blaðsíða 23

SKINFAXI
71
sem héi* skiptir þá mestu máli er, hve einfasa lagnir
eru ódýrari. Þrífasa veitur kosta um 25% meira og
gjaldeyrisþörf þeirra er um 35% meiri. Stol'nkostnaður
þeirra verður um kr. 7,200.00 meiri á hvert býli og
reksturs- og viðhaldskostnaður er einnig talsvert
meiri. Tekjumöguleikar veitnanna aukast hins vegar
eklcert, sem neinu nemur.
Samkvæmt raforkulögunum leggur ríkissjóður fram
% styrkþarfarinnar, en [4 greiðist úr héraði. Framlag
ríkissjóðs mundi þvi aukast um kr. 5.400.00 og heim-
taugagjöld bænda um kr. 1.800.00 á hvert býla. Þetta
þýddi að fjárhæð, sem nægir fyrir einfasa kerfi til
100 býla, myndi nægja 80 býlum með þrífasa kerfi.
A sama hátt myndi gjaldeyrisveiting, sem nægir fyrir
einfasa kei’fi til 100 býla nægja fyrir [irifasa kerfi til
74 býla. Með því að peningum og gjaldeyrí þjóðarinnar
ei*u jafnan allmikil takmörk sett, þýddu þrífasaveitur
mun seinni framkvæmdii*, en kæmu ekki nema ein-
1-fasa stólpaspennistöð á 3-fasa linu (Austurkot i Flóa).