Skinfaxi - 01.07.1954, Blaðsíða 21

SKINFAXI
éJinariion :
■mariion :
ÍÞRÚTTAÞÁTTUR XXVIII
Þar, sem er vilji —
Á s.l. vori var ég á fcríi suður með sjó og kom viS i Kei'la-
vík og í SandgerSi.
Um kl. 6 kom ég af fundi úr barnaskóla Keflavikur. Norðan
við skólann eru sléttar grundir, sem notaðar hafa verið sem
íþróttavöllur. Á þessum grundum gaf að líta nokkra æfinga-
klædda unga menn. Þeir voru sumir á hlaupum, en aðrir iðk-
uðu mýkingaræfingar. Ég liorfði um stund á þessa iþróttamenn.
Einkennandi fyrir þá var, hve hlýtt þeir voru klæddir og
hversu samvizkusamlega þeir æfðu sig. Þeir héldu ávallt áfram,
en breyttu iðulega til frá liröðu hlaupi til skokks eða göngu,
frá staðæfingum til liggjandi æfinga. Tveir tóku sig út úr og
hurfu milli liúsanna i átt til heiðarinnar, og ég sá þá ckki i
20 mín., en þá komu þeir til baka, hurfu í liópinn, sem eftir
skokk og göngu um grundirnar hvarf til norðurs milli húsanna.
Er ég nokkru seinna kom í Sundhöll Keflavíkur, voru þeir
þar í baði.
Hverjir voru þessir íþróttamenn? Verkamenn og vertíðar-
menn, sem liafa, eftir þvi sem forstjóri Sundhallarinnar sagði
mér, æft sig reglulega um lengri tima að loknu dagsverki. Flest-
ir voru þeir aSkomumenn, og meðal þeirra voru piltarnir frá
Hafnarnesi við Fáskrúðsfjörð, sem unnu undir nafni UÍA 5
manna sveitakeppni í viðavangshlaupi í. R. nú s.l. sumardag
liinn fyrsta.
Þessir ungu menn eiga vilja, og iþróttirnar eru þeim hugföng,
sem þeir sækja til hressingu, gleði og félagsskap. Þeir hafa með-
tekið hið ágæta hugarfar og þeir hafa tileinkað sér hið tignasta
í fari liins sanna íþróttamanns, að finna sér skilyrði til íþrólta-
iðkana, hvar sem lífið kann að staðsetja hann, og iðkar íþrótt-
ir af hispursleysi, hógværð og skilningi.
Síðar á hinu sama kvöldi ók ég á jeppa mínum gegnum