Skinfaxi - 01.07.1954, Blaðsíða 39

SKINFAXI
87
ar helzt á innistöðu og af of lítilli hreyfingu, ef fætur eru veik-
byggðir, t. d. of langar og slappar kjúkur.
Við of mikla áreynslu á liörðum vegum geta hestar fengið
bólgu í liðfleti, sem breiðist upp leggina sem beinhimnubólga.
Slík bólga veldur oftast varanlegri helti og skemmd fótanna.
Mest er hætta á þessum skemmdum, ef liðfletir eru mjög grann-
ir, eða ef fótstaðan er mjög hörð, þ. e. kjúkan er of lóðrétt.
Kjúkan á að vera sver og ekki mjög löng. Halli hennar á að
vera sá sami og á rétt skornum hóf. Á framfótum á stefna
hóf.s og kjúku að mynda 45—50 gráðu liorn við láglínu jarð-
ar, en afturfætur eru brattari, eiga að mynda 55—60 gráður
við Iáglínu.
Hófarnir eiga að hafa mjúkt, sterkt og lieillegt liorn í veggn-
um. Hófbotninn á að vera vel livelfdur inn í hófinn, livita
röndin lieil og hóftungan þroskamikil. Þá eiga hófarnir að
vera ósnúnir og réttir. Iielti getur stafað af sprungum og
roti í hófum og af mari í tábeini eða hófbrjóskum. (Þessi
atriði verður að sýna og kcnna á hestinum sjálfum).
Hækillinn er eitthvert veigamesta atriði i fari hestsins. Á
þann lið reynir mikið, og þvi þarf hann að vera sterkur og
heilbrigður. Vísi konungsnef mjög saman, er sagt, að hestur-
inn sé „kýrfættur" eða hafi „nástæða hækla“. Sá galli getur
verið arfgengur, en einnig getur liann komið af beinkröm í
uppvexti. Slikir hestar fá oft spatt. Spattið er bcinbólga inn-
an á hækilliðnum, út frá liðfletinum. Þar myndast beinhrúður.
Spattið veldur varanlegri helti. Það rná þekkja á þessum bein-
hnútum, en sé það á byrjunarstigi, má kanna það með s. k.
„spattprufu“. Spattheltin einkennist af því, að hesturinn lialtr-
ar mest í byrjun hreyfingar, en heltin hverfur svo smátt og
smátt með aukinni hreyfingu.
Hækillinn þarf að vera sver, bæði séð frá hlið og að aftan,
réttur og liækilhornið má ekki vera skarpt, heldur mynda
sveigju, sem nær sem lengst niður á legginn.
5. Samræmi hestsins (hlutföll).
Samræmi hestsins verkar mjög á heildarsvip lians. Gott
samræmi er mjög veigamikið atriði, sem sérstaklega þarf að
taka tillit til, þegar kynbótaliross eru valin. Helztu samræmis-
hlutföll eru þessi:
1. Stangarmálshæð á licrðakamb sé jöfn stangarmálsliæð á
lend; hæð á lægst bak sé 8 cm minni; en bollengdin sé 8
cm meiri.