Skinfaxi - 01.04.1958, Blaðsíða 6

38
SKINFAXI
FIMMTUGUR
HEILLAMAÐUR
Ungmennafélag íslands hefur löngum
látið sér annt um endurheimt íslenzkra
handrita úr söfnum í Danmörku, og á síð-
asta sambandsþingi var samþykkt till'aga,
þar sem eindregið var skorað á ríkis-
stjórnina um aðgerðir í því máli — og
þeim vottuð þökk, sem túlkað hafa mál-
stað íslands erlendis. En sá maður, sem
það hefur gert bezt og ötullegast, er Bjarni
M. Gíslason. Þykir því lilýða, að minnzt
sé fimmtugsafmælis hans i Skinfaxa.
Bjarni fæddist 4. dag aprílmánaðar árið
1908 á Stekkjarhakka í Tálknafirði. Hann
er af góðum og greindum ættum vest-
firzkra bænda. Hann missti báða for-
eldra sína kornungur og ólst upp hjá
vandalausum á Hvall'átrum við Látra-
hjarg, unz hann fluttist ellefu ára til
skyldfólks síns í Reykjavík. Eftir ferm-
inguna dvaldi hann á ýmsum stöðum á
Suðurlandi, í sveit og við sjó, var sjó-
maður í Vestmannaeyjum og á síldveið-
um nyrðra. Þá fór hann í siglingar á
norsku skipi og flæktist víða um höfin,
en hvarf svo heim og var i mörg ár mat-
sveinn á einum af togurum þeim, sem
gerðir voru Út úr Reykjavík. Arið 1934
fór hann til Danmerkur, og síðan hefur
hann verið þar búsettur.
Bjarni tók snemma að iðka vísnagerð,
og árið 1933 gaf hann út ljóðabókina Ég
ýti úr vör. Hann hafði lítillar fræðslu not-
ið hér heima, og hugðist hann nú afla sér
menntunar í Danmörku. Hann vann við
ýmis störf á sumrin, en á vetrum var
liann við nám. Síðan tók hann að stunda
ritstörf, ritaði bækur og blaðagreinar og
flutti fyrirlestra. Hefur hann lengstum
búið í hinum fagra smábæ Ry á Jótlandi,
og nú á hann þar hús, sem hann hefur
mikið unnið að sjálfur. Hann nefnir það
Kildebakken. Árið 1951 kvæntist hann
danskri konu, Inger Rosager. Þau eiga
þrjú hörn. Kona Bjarna er vel menntuð,
hefur tekið stúdents- og kennarapróf og
stundar ávallt kennslu, eftir því sem
heimilisstörfin leyfa. Hún er mikill vin-
ur Islands og íslenzkrar menningar, og án
hennar hefði Bjarna ekki verið unnt að