Skinfaxi - 01.04.1958, Blaðsíða 16
48
SKINFAXI
maður stjórnar Amtsbókasafnsins. Þá lét
liann sig ræktunarmál miklu skipta.
Hann var ágætur kennari, enda manna
fróðastur i þeirri fræðigrein, sem liann
lagði mesta stund á og hafði jafnan verið
honum sérlega hugleikin. Sú grein var
saga. Hann var mjög vel ritfær og skrifaði
fjölda greina og ritgerða, en mesta verk
hans var ritið Ilver er maðurinn? — og
vann hann með því brautryðjendastarf.
sem síðar mun lengi verða minnzt og
þakkað.
En þó að Brynleifur væri alls staðar
meira en meðalmaður, þar sem hann
gekk að starfi, var hann þó mestur afreks-
maður á vettvangi baráttunnar gegn
áfengisbölinu. Hann varð templar tvítug-
ur og vann í Góðtemplarareglunni æ sið-
an, var á skólaárum sínum í Reykjavík
forgöngumaður að stofnun stúku, sem i
voru einkum piltar úr Menntaskólanum,
var um áratugi fremstur í flokki bind-
indisinanna á Norðurlandi og tvisvar
stórtemplar, fyrst 1924—27 og síðan 1955
—57. Hann var um hríð umboðsmaður
Hástúkunnar liér á landi og sótti marga
fundi áhugamanna um bindindismál er-
lendis. Sem áfengisvarnaráðunautur
vann hann ómetanlegt starf. Hann skipu-
lagði starfsemi ráðsins af mikilli alúð og
sömuleiðis starfsemi áfengisvarnanefnda,
og hann var aðalforgöngumaður að stofn-
un landssambands gegn áfengisbölinu.
Þá var hann og afbrigðavel á verði gegn
gróðamönnum og áfengisvinum, sem
hafa í frammi mikla viðleitni til að spilla
áfengislöggjöf þjóðarinnar, og hann var
nægilega víðsýnn til þess að styðja af al-
efli starfsemi þeirra manna, sem utan
vetlvangs Góðtemplarareglunnar inna af
hendi brautryðjendastarf til hjálpar
þeim, sem áfengið hefur leikið gráast.
Brynleifur var fágætur starfsmaður og
eljumaður. En þrátt fyrir áhuga sinn var
bann enginn ofstækismaður, en fastur
fyrir með afbrigðum, þrautseigjan ein-
slök og lagnin til samstarfs fágæt. Hann
var allt í senn: sanntrúaður á guð og liið
góða i mönnunum, unnandi göfugra hug-
sjóna og með eindæmum raunsær. Hann
var maður hæglátur í fasi, en glaður í
hópi góðvina og mjög kíminn, þegar
því var að skipta. Vinfastur var hann með
afbrigðum og hjálpsamur mjög.
Hann óx til liinztu stundar hjá öllum,
sem áttu við hann samstarf, og átti mest
traust þeirra, sem höfðu af honum nán-
ust kynni. Og víst er um það, að hann
féll fyrir aldur fram sakir þess, að hann
sást ekki fyrir um óþrotleg störf á sviði
eins af mestu velferðarmálum þjóðar
sinnar.
Hvítbldinn.
Fáni ungmennafélaganna, Hvitbláinn,
fæst í skrifstofu sambandsins.
Til fyrirmyndar og eftirbreytni.
Ungmennafélag Hrunamanna í Hruna-
mannahreppi i Árnessýslu er til fyrir-
myndar um útbreiðslu og greiðslu á tíma-
riti okkar, Skinfaxa. Ritið er keypt á
liverju ungmennafélagsheimili á félags-
svæðinu, og er áskriftargjald þess inn-
heimt af féhirði um leið og félagsgjöld.
Ef öll ungmennafélög á landinu hefðu
þennan liátt á, væri Skinfaxi viðlesnasta
tímarit landsins, og þá væri fjárhagur
þess tryggður.
Hvaða ungmennafélög eiga þann stór-