Skinfaxi - 01.04.1958, Blaðsíða 19

SKINFAXI
51
Ungmennaféliigin
Viðtal við Þorstein Einarsson
íþróttafnlltrúa.
Þá er ég leit yfir nokkra árganga af
Skinfaxa, varð mér þaS mjög ijóst, aS
Þorsteinn Einarsson, íþróttafulltrúi,
hafSi veriS blaSinu mikill haukur í horni
Ég fór svo á fund Þorsteins og spurSi
hann, hvort hann vildi nú ekki segja les-
endum blaSsins eitllivaS almennt um
ungmennafélögin og íþróttirnar.
Þorsteinn leit á mig, kimdi og mælti
síSan:
„Ég vil gjarnan gera þaS, en mér leik-
ur nú raunar forvitni á aS heyra fyrst,
hver viShorf þín eru viS íþróttum. .Ta,
þú fyrirgefur, en sumir — og þá ekki
sízt ýmsir í hópi þeirra manna, sem eink-
um helga sig andlegum málum, eru viS-
skotaillir, þegar minnzt er viS þá á íþrótt-
ir, segja, aS þær talci allt of mikiS af
líma unga fólksins og standi i rauninni,
aS mér skilst, í vegi fyrir því, aS þaS
leggi stund á önnur viSfangsefni, sem
ekki séu siSur nauSsynleg.“
„Jæja,“ svaraSi ég, „svo aS þú hefur á
mér illan bifur, svona hálft í hvoru?“
„0, nei, nei, ekki þér persónulega, en
mér þætti nú samt fróSlegt aS heyra,
hvaS þú segir um þetta.“
»Ég er ekkert dýr á mína skoSun á
þessum málum. ÞaS má vel vera, aS í
hlut íþróttanna falli sums staSar á land-
ng íþróttamálin
inu meiri áhugi og orka en þeim beri,
svo aS sitthvaS annaS, sem nauSsynlegt
sé aS leggja rækt viS, sitji á hakanum.
En þaS er þá hvorki unga fólkinu né
íþróttaleiStogunum aS kenna, heldur
þeirri deyfS og þvi framtaksleysi, sem
ríkir meSal þeirra, sem eiga aS liafa for-
ystuna um önnur nauSsynjamál. Svo
þykir mér þá beinlínis þakkavert, aS
ungt fólk noti tímann til íþróttaiSkana
í staS þess aS eySa honum í reiSileysi eSa
óreglu.“
Þorsteinn kinkaSi kolli:
„Þakka þér fyrir, GuSmundur minn,
og nú skal ekki standa á mér aS segja
eitthvaS almennt um ungmennafélögin
og íþróttirnar.“
„YildirSu þá ekki gera svo vel aS byrja