Skinfaxi - 01.11.1959, Blaðsíða 8

104
SKINFAXI
fögrum og oft barnslega tærum ljóðum
hans um íslenzka náttúru, gróðurinn og
dýrin.
I síðustu bók bans, Sjödægru, eru fleiri
heillandi fögur og listræn Ijóð en í nokk-
urri af hinum fyrri bókum hans, enda er
hann þar fyrst og fremst liið skyggna,'
viðkvæmna og dreymna skáld, sem sér
undrasýnir, oftast fagrar og oft þannig,
að þeim einum, sem á augu og vængi
skáldsins, er gefið að skyggnast inn í slík-
an töfraheim. Og þessi óskmögur stuðl-
aðrar rimlistar sýnir i þessari bók, að
hann hefur á valdi sínu form hins órím-
aða ljóðs, nær þar að skapa fegurð í máli,
lirynjandi, skáldlegum myndum og hug-
hrifum, svo að úr verði hrífandi og eftir-
minnileg heild.
Skinfaxi óskar skáldinu og hugsjóna-
manninum Jóhannesi úr Kötlum langra
lífdaga í þeirri undraveröld fegurðar, sem
hann er staddur í, þegar hann yrkir beztu
kvæðin í Sjödægru.
Guðmundur Gíslason Hagalín.
ÞLIMGT HEIIUILI
Það er engin ný bóla, að menn séu
óánægðir með útsvör sín. Svona var það
um Jóhann á Kambi i fyrra. Hann kom
til oddvitans og kvartaði sáran yfir út-
svarinu. Hann býr með aldraðri móður
sinni.
„En þú ert einhleypur maður og hefur
fyrir engum að sjá.“
„Ætíð þó henni mömmu og sextíu kind-
um, tveimur kúm og kvigunni undan
þeirri skjöldóttu,“ svaraði Jóhann stór-
móðgaður.
EITT
KVÖLD
Á GÓU
Svo undur skammt nœr öll vor mikla þekking,
svo örðug reynist gáta stjörnuhvels,
svo mjótt er bilið milli fjörs og hels
að margur hugsar: þetta er eintóm blekking.
En þó er ofar efans kalda húmi
hin œðsta fegurð gefin vorri sjón:
á gullnum hœðum birtast lamb og Ijón
og leika sér þar dátt að tíma og rúmi.
Og örn og svanur hátt við skáldi skína
á skæru flugi um geimsins bylgjusvið,
en fjósdkonur standa hlið við hlið
og horfa gegnum bláa eilífð sína.
Og hljóðan vörð um upphaf vort og endi
á yztu mörkum standa hinir tólf,
en jómfrú svífur sœl um himingólf
og sópar það. með norðurljósavendi.
Og allt í einu kviknar líf í Ijóði
— þá líkt og elding gegnum hugann fer:
ef gátan réðist mundi allt sem er
í einni svipan storkna í mínu blóði.
J óh ann e s úr K ö 11u m,
(Úr Sjödægru).