Skinfaxi - 01.08.1994, Síða 27

Flemming Jessen skrifar um sundkeppnina:
Átta landsmótsmet
Það kom í minn hlut að undurbúa
og stiórna sundkeppni á landsmóti
UMFI 1994. Það var ánægjulegt, en
um leið mikil vinna. Sem betur fer
voru allir sammála unt að gera keppn-
ina sem skemmtilegasta og það tókst
að mínu viti ágætlega. Vil ég þakka
keppendum, þjálfurum, fararstjórum
og ekki síst starfsfólki við sundmótið,
fyrir samstarfið. Án samheldni og já-
kvæðni þessa hóps hefði lítið orðið úr
starfi mínu.
Þegar bera á saman árangur frá síð-
asta landsmóti og þeim fyrri verður að
hafa ýmsa þætti í huga. Það sem mér
gremst mest við yfirlestur úrslita frá
síðasta móti 1990, er hve margir af
þeim sem stóðu í verðlaunasætum á
landsmótinu í Mosfellsbæ, eru ekki
með nú, fjórum árum seinna. Ekki er
gott að segja hver ástæðan er, en mín
skðun er sú, að ekki sé staðið nægjan-
lega við bakið á íþróttafólki almennt
og l.d. framhaldsskólinn taki ekki til
greina þegar nemendur þurfa frí vegna
þjálfunar eða keppnisferða. Við eigum
að gefa þeim, er stunda vilja íþróttir,
möguleika á að ljúka nárni, segjum til
dæmis á fimm árum. Þjálfunin er tíma-
frek og það á að taka tillit til þeirra
sem vilja leggja á sig þá rniklu vinnu
sem henni fylgir urn leið og við gerum
kröfur til þeirra um góðan árangur.
Einnig ber að hafa í huga aðstöðu, veð-
ur og ýmsa aðra þætti.
Góður árangur
Árangur sundfólksins á þessu móti
var góður. Um það vitna átta lands-
mótsmet, sem nánast öll féllu í hlut
HSK. í ellefu greinum af tuttugu synti
sigurvegarinn á betri tíma en fyrir fjór-
um árum. Þá er árangur í heild mun
jafnari sem segir mér að sundkeppni
landsmótsins í Borgarfirði verði mjög
spennandi, svo fremi sem þeir, sem nú
voru með haldi áfram og gott sundfólk,
sem ekki var með nú, taki sundfötin
fram að nýju.
Keppendur Héraðssambandsins
Eðvarð Þór Eðvarðsson var bœði stigahœsti
rekið samkvœmt alþjóðlegri stigartöflu.
Skarphéðins komu mjög vel undirbúnir
til leiks og hafði sambandið einnig
fengið í sínar raðir mjög sterka ein-
staklinga. Nægir að nefna margfaldan
meistara, Eðvarð Þór Eðvarðsson, sem
stóð sig með prýði, góður sundmaður,
fyrirmynd í framkomu allri og sýnir að
það er hægt að ná árangri, þó svo að
maður nálgist þrítugsaldurinn. Þá var
einnig garnan að sjá móðurina, Hug-
rúnu Ólafsdóttur, með á ný og spræka
mjög. Góð samheldni einkenndi HSK-
liðið og það er nokkuð sem önnur hér-
aðssambönd eiga að taka sér til fyrir-
myndar. Einnig er rétt að minnast á
feðgana úr Njarðvík. Þar fóru
skemmtilegir drengir sem settu svip
sinn á mótið og sýndu um leið að það,
að vera með án tillits til aldurs, er öll-
um hvatning, stigin skipta ekki megin-
rnáli, heldur það að vera með.
Mikil uppbygging
Annars má segja að árangur sant-
banda eins og USVH, UMSB og
UMSK hafi verið góður og eins eru
sambönd sem eru að byggja upp og
karlinn í sundinu og vann þar að auki besta af-
nægir að nefna UÍFK (Keflavík), HHF,
HSÞ og sjálfsagt fleiri. Því miður hafa
önnur dalað nokkuð og er þá helst að
nefna HSB, en þar var mjög líflegt
starf fyrir nokkrum árum. Af 23 eða 24
héraðssamböndum sem þátt tóku í 21.
landsmóti UMFÍ 1994 voru aðeins 12
með í sundi. Ljóst er að mun fleiri geta
verið með. Með samvinnu grunnskóla
og héraðssambanda er hægt að ná langt
í þessari grein sem og öðrum. Gleyrn-
um því ekki að sund er námsgrein sem
lögboðin er og því stunduð allan þann
tíma sem einstaklingur gengur í grunn-
skólann. Maður skildi því ætla að sú
kennsla skilaði sér að einhverju leyti til
ungmennafélaganna ef þau halda vöku
sinni.
Ég hef nú í stuttu máli lýst sundinu
á síðasta landsmóti og þó aðallega látið
hugann reika og sett niður á blað það
sem flogið hefur um í kolli mínum. Ur-
slit verða birt í blaðinu en með þau og
úrslit annarra landsmóta, sem birt eru í
bókinni Saga Landsmóta UMFÍ 1909-
1990, geta lesendur borið saman ár-
angur sundfólks á hinum ýmsu lands-
mótum.
Skinfaxi
27