Skinfaxi - 01.12.1999, Síða 14

skipulags og mikillar vinnu. Það þurfti að
tryggja þátttöku á öllum svæðum og við
urðum að vera undir það búnir að einhvers
staðar kæmi ekkert félag til að taka við og
við yrðum að hjóla sjálfir. En það var svo
merkilegt að þótt við færum út á öll annes
og heimsóttum öll félög þá var alls staðar
þátttaka. Það var hvergi sem þessi keðja
ungmennafélaga slitnaði."
- Og tilgangurinn með verkefninu var
eins og slagorðið gaf til kynna að versla
og efla íslenskt?
„Já, og það má alveg fullyrða það að
ungmennafélagshreyfingin var á þessum
tíma brautryðjandi í því að koma
almenningi í skilning um mikilvægi þess að
kaupa íslenskt og efla íslenskt. Aðrir aðilar
eins og Samtök iðnaðarins hafa svo fylgt í
kjölfarið með verkefni eins og Veljum
1/1
íslensk en það var nákvæmlega sama
hugsunin þar að baki.“
- En hversu mikilvægt er það fyrir
þjóðarbúið að íslendingar kaupi
íslenskt?
„Það vill nú svo til að þegar ég settist
hérna í ráðherrastól setti ég á laggirnar
nefnd undir stjórn Stefáns Guðmundssonar
sem kannaði þá möguleika sem við eigum
á þessu sviði. Niðurstaðan var sú að ef við
myndum alltaf velja íslenska vöru í stað
þeirrar erlendu, á sama verði og með sömu
gæðum, þá gætum við sparað svona um
50 milljarða króna í útflutningi og um leið
skapað fleiri þúsund störf hér heima.
- Nú er ungmennafélagshreyfingin
stór og öflug en af hverju telur þú að
fólk kjósi að starfa í hreyfingunni?
„Ég hef reyndar stundum sagt að það sé
„inn” að vera þetta eða hitt en það hefur
kannski ekki verið „inn” að vera ungmenna-
félagi að undanförnu. En ef þú skoðar
starfsemi ungmennafélaganna þá rúmast
innan stefnuskrár hennar öll þau verkefni
sem þú vilt vinna að. Rótaríklúbbar,
Kiwanisklúbbar, Lionsklúbbar, allt það starf
sem til dæmis þessir klúbbar eru að gera
getur vel rúmast innan ungmennafélags- v
hreyfingarinnar. UMFÍ er því mun meiri
félagsmálahreyfing heldur en íþrótta-
hreyfing og ungmennafélagshreyfingin er
hreyfing sem hefur mjög sterkar rætur og
sterkan grunn. En mikilvægi hreyfingar-
innar er að í henni fara íþróttir og
félagsstarf saman og það skiptir höfuðmáli.
En af hverju skipa menn sér í félög? Af
hverju skipa menn sér í klúbba? Jú, það er
bara þessi athafnaþrá sem býr í mörgum
einstaklingum, ánægjan af því að
umgangast fólk og partur af því að taka
þátt í félagsstarfi er sá að mannveran hefur
gaman af því að kynnast fólki. Fólkið er
svo að sjálfsögðu misjafnlega skemmtilegt
sem þú kynnist en það er bara eins og
gengur og gerist. En það er fyrst og fremst
það sem gefur manni aukinn vind.“
- Hvernig finnst þér hreyfingunni hafa
tekist að blanda saman hinum ýmsu
málefnum eins og til dæmis umhverfis-
málum, íþróttum og skógrækt?
„Ég held að það megi nú segja og ég ^
dreg ekkert dul á það að um 1970 þegar
Hafsteinn Þorvaldsson og Sigurður Geirdal
taka við hreyfingunni tel ég að það hefjist
aftur hennar vaxtarskeið. Mér finnst það
vaxtarskeið hafi staðið alveg óslitið síðan
og ég tel að hreyfingin sé í alveg gríðarlegri
sókn. Henni hefur tekist nákvæmlega það
sem hún á að gera að blanda öllum
þessum ólíku málefnum saman.
Ungmennafélagshreyfingin hefur alltaf
fundið sér ný og ný verkefni, verkefni sem
eru þjóðfélagslega mjög mikilvæg en tekst
engu að síður, sem er mjög mikilvægt, að
sigla framhjá pólitískum átökum í
verkefnum sínum. Um leið og flokkspólitík
blandast inn í málefni hreyfingarinnar
hrynur hún.“
- Eins og var kannski í upphafi fyrst
eftir stofnun hreyfingarinnar?
„Einmitt, og það er mitt álit að það hafi
dregið úr henni kraftinn á sínum tírna."
- Eru einhver stefnumál innan
hreyfingarinnar sem þú ert áhugasamari v
um en önnur?
„Mér finnst þrjú verkefni hafa staðið upp
úr á undanförnum árum þrátt fyrir að önnur
starfsemi hafi líka verið í miklum blóma. í
fyrsta lagi verkefnið Eflum íslenskt sem
skipti fólkið í landinu gríðarlega miklu máli
og þjóðarbúið í heild sinni. í öðru lagi eru
það umhverfismálin sem hreyfingin hefur
unnið mjög ötullega að án þess að blanda
ifignst vaxtar
iðið hafa
9ic|alveg
itið síðan
urður Geirdal
Hafsteinn
valdsson tóki
hreyfingunnij
éa tel að húnl