Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1939, Síða 5

LoftskeytasaLur.
þetta: notið æskuárin til þess að mennta ykkur
bæði verklega og bóklega. Þeim mun betur get-
ið þið leyst starf ykkar af hendi, og auk þess
meiri möguleikar til þess að breyta um atvinnu,
þegar þið farið að þreytast á sjónum. Ég vil
skora á alla íslenzka sjómenn að standa sam-
einaða um þá kröfu á hendur ríkisstjórninni,
að reistur verði á næstu árum veglegur skóli
fyrir sjómannastéttina. Einnig að skólinn verði
settur á þann stað, sem sjómennirnir sjálfir
óska.
Ég hefi farið fram á það við ritstjóra Vík-
ings, að hann birti í þessu blaði útdrátt úr bréfi,
sem stéttafélög sjómanna í Reykjavík skrifuðu
Stjórnarráði Islands í janúar 1932. Á því má
sjá, hvað ríkisstjórnir þær, sem síðan hafa ver-
ið við völd, hafa gert fyrir sjómennina.
Að síðustu þetta.
íslenzkir sjómenn og aðrir, sem áhuga hafa
fyrir skólamáli sjómanna. Fylgist vel með í
haust þegar Alþingi kemur saman, og þegar
fjárlög verða lesin upp í útvarpinu, taJcið þá
eftir hversu há upphæð verður ætluð til skólans
ykkar.
* *
*
Útdráttur sá, sem um ræðir í greininni, er
birtur á blaðsíðu 17.
Ritstj.
átti styrjöld, kaldrifjaða og nákvæmlega fyrir-
hugaða, sem byrja átti á ákveðinni mínútu. Það
var dálítið undarlegt að stilla sér upp til þess
að horfa á hina stórfelldu og margþættu hern-
aðarvél snúast í hreyfingu við eitt einasta fyrir-
skipunarorð, að vera sjónarvottur að því, hvern-
ig rúmar 100,000 manna á tilteknu augnabliki
réðust inn í hið síðasta sjálfstæða ríki Afríku,
að vera vottur að þeim verknaði, sem gat haft
ófyrirsjáanlegar afleiðingar út um heim.
Um kl. 4 komum við út til aðalherstöðvanna
og var vísað þar inn í grátt steinhús, sem átti
að vera aðsetur fréttaritaranna. Kl. 4—4tók
ég ritvél mína og lagði af stað til varðstöðvar,
sem var skammt þarna frá, um það bil 800
metra uppi yfir Asamo-sléttunni. Myrkt var og
ekkert ljós að sjá. í hinni lágu steinbyggingu
glamraði í símaáhöldum, liðsforingjarnir töl-
uðu út á herlínuna, fyrir utan stóð stórt borð,
þakið af landakortum.
Klukkan 4,35 um morguninn rissaði ég niður:
Loftið titrar af niðurbældum spenningi, liðs-
foringjarnir segja að herdeild Birolis hershöfð-
ingja, um 40,000 manns, sem sé miðherdeildin,
sé tilbúin að sækja fram á Asamo-sléttunni, 800
metra fyrir neðan þar sem við erum. Enga ljós-
glætu er að sjá neðan úr dalnum, þrátt fyrir að
þar eru þúsundir manna á ferð.
Kl. 4,45 um morguninn: Sólin kemur allt í
einu upp yfir hina háu fjallatinda, fuglar byrja
að syngja. Hinn litli og magri hershöfðingi, De
Bono, með geitarskeggið, 74 ára gamall maður,
en ótrúlega fjörlegur, kemur akandi í bifreið
sinni til ráðagerða við herforingjana. Það er
nógu bjart til þess að virða fyrir sér kortin á
borðinu.
í fjallahlíðinni, nokkur hundruð fet fyrir
neðan okkur, sé ég innfæddan fjárhirði reka
sauði sína út á gras, óhrærðan af og sennilega
óvitandi um hina heimsathyglisverðu atburði,
sem voru að hefjast þarna. De Bono og Gabba
ganga fram og til baka, og virða fyrir sér slétt-
una í sjónaukunum.
Kl. 4,55 um morguninn: Skrifa ég fyrsta sím-
skeytið, sem á að sendast af stað á mínútunni
Framh. bls. 6.
5
VÍKINGUK