Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1939, Blaðsíða 6

MAGNUS GUÐBJARTSSON:
FRIÐUR
ATVINNUVEGANNA
Sjómenn! Við eigum allir sameiginlegt á-
hugamál, en það er að lyfta atvinnuvegi vorum
upp úr því eymdarástandi, sem hann nú er í.
Fyrst er að leita að meinunum, skera þau burtu
og lækna sárin.
Eitt af höfuð meinum þeim, sem lama sjávar-
útgerðina, er hversu mjög ríkið sjálft hefir í-
þyngt henni með sköttum og tollum. Einnig hafa
bæja- og sveitafélög tekið sinn stóra bróðurpart
þegar vel hefir gengið , svo að lítið hefir orðið
eftir til þess að mæta slæmu árunum.
Það er eðlileg rás viðburðanna, að menn veiti
fjármagni sínu þangað, sem einhver von er á
arði af því. Enda stóð ekki á mönnum, sem
vildu leggja fé sitt í útgerð á blómaárum henn-
ar. Jafnvel bændur komu úr sveitinni með spari-
fé sitt, til þess að leggja það í útgerðaríyrir-
tæki. ,
Sjómenn allir höfðu nóg að starfa, svo að út-
gerðarmenn áttu örðugt með að fá nægilegt af
vönum mönnum á skip sín.
Svo kom skatta-, tolla- og útsvarsaldan, sem
hefir lamað svo mjög sjávarútgerðina, ásamt
öðrum örðugleikum, sem hún hefir átt við að
stríða, að nú er svo komið, að enginn vill ótil-
5. Það inniheldur aðeins 8 orð: „ítalir hófu inn-
rás í Abessiníu kl. fimm morgun“. — Sam-
hljóða skeyti sendi ég til New York, Róm, Par-
ís og London. Heimurinn mun vakna og verða
þess áskynja, að ný styrjöld er hafin.
Kl. 5: Styrjöldin er byrjuð. Loftskeytamað-
urinn sendir skeyti mitt af stað. í gegnum sjón-
aukann sé ég grágrænar verur í ca. 13 km. f jar-
neyddur leggja fé sitt í útgerð, og stórir hópar
af okkar góðu sjómönnum ganga atvinnulausir
mikinn hluta ársins.
Sjómenn! Tökum höndum saman og vinnum
að því að friða atvinnuveg vorn fyrir ágangi
ríkis- og bæjarsjóða. Gerum það að ófrávíkjan-
legri kröfu, að hinum óhóflega háu sköttum og
tollum verði létt af útgerðinni.
Semja verður nýja, viturlega atvinnulöggjöf,
þar sem mælt er svo fyrir, að atvinnufyrirtæki
séu undanþegin öllum sköttum, og öllum hagn-
aðinum varið til þess að auka og tryggja rekst-
ur fyrirtækjanna, öðrum en þeim, er gengi sem
arður til hluthafa, sem ekki ætti að vera meira
en 6%.
Allur arður, sem greiddur yrði til hluthafa í
útgerðarfyrirtækjum, ætti að vera skattfrjáls,
svo að menn yrðu fúsari á að leggja fé sitt í
þau, og þar með stuðla að útrýmingu atvinnu-
leysisins.
Takist okkur að gera útgerð arðvænlega,
munum við ekki þurfa að kvíða atvinnuleysi.
Vinnum að því.
Sjómenn, allir eitt!
lægð hér frá vaða yfir Belesafljótið með byssur
sínar hátt á lofti. Þessi ferð yfir fljótið — sem
í sjálfu sér er ekkert — mun vekja enduróm
um allan heim.
Hefðum við ekki haft úr, til þess að styðjast
við, myndi ekkert af því sem fram fór, eða sást
frá stöðvum okkar kl. fimm, hafa borið vitni
Framh. bls. 9.
VÍKINGUR
6