Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1950, Side 5

unum, þó leyfi hefði fengizt. Mun slíkt ekki
vera óvenj ulegt um framkvæmdir yfirleitt á
síðustu árum, þegar segja má, að varla hafi
nokkur áætlun staðizt um kostnað eða afköst
við byggingaframkvæmdir.
Þar, sem sprengt var fyrir þessum göngum,
er smápollur, sem hún mun hafa siglt á tunnan
góða, sem höf. hefir haldið auga með í 2-3 ár.
Ekki man ég nú reyndar eftir að hafa séð hana,
en vel getur hún hafa verið þar einhvern tíma
fyrir því. Strákar eru fundvísir á svona polla
og bera bangað hitt og þetta til að láta fljóta
þar. Hinsvegar undrast ég þolinmæði höf., að
geta horft á ósómann allan þennan tíma án þess
að hefjast handa og bjarga tunnugreyinu á
þurrt, því bessi sjón hefir verið annað en gaman
fyrir hann, svo mjög sem hann ber heill og
heiður skólans fyrir brjósti. Þarna hefði þó
verið umbótastarf. sem um munaði, og máske
hefði hann þá getað komizt hjá að tilkynna al-
menningi um hneykslið.
Þá hefir það að vonum sært höf. ekki lítið,
að sjá negldar fjalir fyrir glugga í skólahúsinu
einhvern tíma í vetur. Nú er ekki nema eðli-
legt, að hér geti brotnað rúða eins og annarsstað-
ar, og þar sem hér er allveðrasamt á Rauðarár-
holtinu á vetrum og auk þess erfiðara um sumar
viðgerðir utanhúss en víða annarsstaðar, bæði
vegna veðurs og hæðar hússins, finnst mér
húsvörðurinn, sem hefir á hendi viðhald húss
og lóðar, ekki ámælisverður, þó hann léti setja
fjalir fyrir glugga til bráðabirgða, heldur en
að glugginn stæði opinn. Að sjálfsögðu tek ég
á mig minn hluta af ábyrgðinni sem annar af
forráðamönnum byggingarinnar.
Næst eru það bráðabirgðarhurðirnar fyrir
aðalinnganginn. Það eru nú rúmlega tvö ár
síðan húsbygginganefndin ákvað, að setja málm-
hurðir fyrir aðalinngang í stað tréhurða, eins
og áður var fyrirhugað. Var strax hafizt handa
um útvegun hurðanna, og eru þær nú loks
komnar til landsins. Ásgeir Sigurðsson skip-
stjóri, sem hefur átt sæti í bygginganefnd skól-
ans frá byrjun, sat einmitt á fundi nefndarinnar
í skólahúsinu, þegar komið var með hurðirnar
þangað, og tók á móti þeim, ásamt okkur hinum,
viku áður en Víkingsgreinin kom út. Áður voru
hurðirnar búnar að liggja í nokkrar vikur hér
á hafnarbakkanum, svo að um þetta hefði einnig
mátt fræða lesendur Víkings, hefði ekki
„gleymzt" að spyrjast fyrir um það áður.
Enn kvartar höf. undan því, að ekki skuli
hafa verið sinnt tillögum F. F. S. 1. um skipun
skólaráðs, sem í eigi sæti skólastjórar allra
sérskóla sjómannastéttarinnar, sem starfandi
eru í skólahúsinu. Nú ætti höf, að vita, að fastir
skólar sjómanna hafa enn sem komið er, aðeins
verið tveir í byggingunni, þ. e. stýrimannaskól-
inn og vélskólinn. Þó þar hafi starfað að nokkru
leyti skóli fyrir loftskeytamenn í 2 vetur af 5,
sem húsið hefir verið í notkun, þá er hann enn
ekki fastur skóli, en hefir verið haldinn af
Landssíma íslauds. bee-ar benta bótti. eo- eno'rnn
fastur skólastióri verið við bann pVínaðnr. Mat-
sveinaskóli er sem kunnuert er. ekki kominn á
IP.o-on'mnr. Og bví er bar pVVí prm nm nninn
sVólastióra að ræða. ^rið lOAð pirinoSi T7,Tni1
.Tónssnn. bávprandi
okknr M. E. .Tesopn. sVóIpstinva til bpss oð Vofa
með böndnm vfinstiórn sVólnbiíosins tu br^ðo.
biro-ða eða bar til skinnð bntðí vpn'ð sárstök
skólonpfnó. o°* SÓ ÓPf nÚ pVVÍ bvprnio- o-pra
átf.i F. F. S. I. betur til hæfis, að svo komnu
máli.
Af vví. spm tínt er til í o'rpiuninni. á éor nú
víst pWí eftir að minnast á annnð en útlendn
skóla.bæknrnar. Eo sé bar ekki neitt fram borið,
sem ég hef ekki saat álit mitt um áðnr, og læt
bví næaia að vísa til bess. sem okkur Grími
Þorkelssvni fór á milli um bað mai oer lesa ma
í VIII. árg. Víkings. Að gefnu tilefni get ég
þó unnlvst. að á sl. vetri var bvriað að undirbúa
útgáfu dæmabókar á íslenzku, og vonandi kemur
hún í notkun næsta vetur.
Eg læ.t nú staðar n'muð i bili, eða þar til
iripira, kprp’11’ af svn o’Aðn frá höf., bvi svo er að
siá sptn eittVvað sé eft.ir f nokahorninu. En bæði
ritstióra Víkíngs og aðra, sem um þessi mal
rita. vil ég láta, vita. að ég er ætíð og hef ætíð
verið fús að gefa unnlvsingar um og ræða bau
og taka skvnsamlegum bendingum um gagnlegar
umdætur á öllu, sem skólann varðar og frá
hverium sem bær koma. sé við mig rætt um
hlutina í vinsemd og af kurteisi. Vona ég, að um
það geti allir borið, sem virða miig viðtals á
annað borð. Hinum, sem yfir það eru hafnir, vil
ég einnig segja bað, að mér finnst hörmulegt
að þurfa að standa í orðahnippingum við aðilja,
sem maður ætti annars að geta haft góða sam-
vinnu við, þó hjá þessu verði ekki komizt, meðan
sömu aðiljar telja sig kunna öllum betur skil
á málum, sem eru í manns eigin verkahring,
geta helzt ekki skrifað um þau nema í einhvers-
konar bombu-stíl, en brestur eirð eða vilja
til að grafast fyrir hið rétta, áður en hleypt
er af.
Friðrik V. Ólafssan
VÍKINGUR
141