Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1971, Blaðsíða 34

Holland skýrði henni frá því,
að hann hefði kallað hana svona
snemma til þess að hlífa henni
við frekari óþægindum í síðari
yfirheyrslum varðandi föður
hennar.
Með vingjarnlegum orðum fékk
hann hana til að gefa lýsingu á
föður sínum, eins og hún hafði
þekkt hann; bréfin sem hann
hafði skrifað henni reglulega úr
hverri höfn, sem hann kom á,
gjafirnar, peningana, sem hún
átti að nota til náms í háskólan-
um og umhyggju hans fyrir
henni eftir að móðir hennar dó,
þegar hún var sjö ára gömul.
Ég vissi ekki hversu dásamleg-
ur faðir hann hafði verið mér
fyrr en á síðustu árum, þegar ég
var nógu gömul til að skilja
hvernig hann hafði sparað hvern
skilding til að kosta þá menntun,
sem ég hefi hlotið“.
Hún lýsti honum eins og hún
sá hann síðast og las bréf til
hennar frá Rangoon. Hún las það
með lágri skjálfandi röddu og
hver lína vitnaði um ást hans og
umhyggju fyrir henni.
Það var mjög sársaukakennt að
hlusta á stúlkuna og vita að fað-
ir hennar var látinn, og þegar
hún var búin, mátti heyra fólk
ræskja sig og hreyfing varð í
salnum.
„Þökk, þetta nægir, ungfrú
Taggart, sagði Holland og rödd
hans var vingjarnleg sem áður.
En hún stóð áfram í stúkunni,
tók póstkort upp úr veski sínu og
starði á Patch. Mér rann kalt
vatn milli skinns og hörunds, þeg-
ar hún sagði:
„Fyrir nokkrum dögum fékk
ég þetta kort frá Aden. Því hef-
ur seinkað í pósti. Það er frá föð-
ur mínum. Fæ ég leyfi til að lesa
kafla úr því?“
Bowen-Lodge kinkaði kolli til
samþykkis því?
„Faðir minn skrifar: „tJtgerð-
ármaðurinn hefir ráðið mann,
Patch að nafni, sem fyrsta stýri-
mann í stað veslings gamla Ad-
ams. Ég veit ekki hverjar afleið-
ingar hljótazt af því. Orðrómur
gengur um að hann hafi eitt sinn
86
strandað skipi að yfirlögðu ráði.
En hvað sem kann að ske, lofa
ég að slíkt skal ekki ske með
mínum vilja.
Guð fylgi þér, Janie og hugs-
aðu til mín.
Ef allt gengur vel, skal ég
halda loforð mitt í þetta skipti
og heimsækja þig, þegar ferð-
inni er lokið.“
Orð hennar enduðu nánast í
hvísli.“
Rétturinn hélt niðri í sér and-
anum.
Hún var eins og stálfjöður,
sem beygð var að því að bresta.
Holland tók við kortinu úr
hendi hennar.
Vitninu verður hlíft við öllu
frekara", sagði Bowen-Lodge.
En hún sneri sér beint að Patch
og starði á hann. 1 einskonar
æði sakaði hún hann um að sverta
nafn föður hennar til framdrátt-
ar sjálfum sér. Hún tilnefndi
Belle Isle slysið. Hún þekkti sann-
leikann núna, og hún skyldi sjá
til að rétturinn fengi einnig að
heyra hann.
Browen-Lodge sló í borðið með
fundarhamrinum. Holland gekk
til hennar og reyndi að stöðva
hana, en hún sinnti því engu.
Patch sat eins og dæmdur maður,
fölur og niðurdreginn meðan
hún sakaði hann um brunann,
lekann á skipinu og að hafa
strandað skipinu.
„Þér eruð ófreskja", hreytti
hún út úr sér um leið og hún var
leidd snökktandi úr vitnastúk-
unni og út úr salnum.
Uppnám það, sem réttarsalur-
inn komst í lægði skyndilega.
Enginn leit á Patch. Róleg rödd
Bowen-Lodge rauf þögnina:
„Næsta vitni“.
„Donald Masters“!
Holland tók til starfa; Vitna-
framburðurinn fékk tæknilegan
blæ; varðandi skip og útbúnað,
aldur o. fl., með framburði skoð-
unarmanns í Yokohama og full-
trúa Lloyds sem gefið hafði út
skírteini fyrir hleðslumörkin.
önnur yfirlýsing frá hafnaryfir-
völdunum í Rangoon gáfu upp-
lýsingu um farminn.
Því næst var nafn Angelu
Petrie kallað upp og rétturinn,
sem 1 voru karlmenn, horfðu af
áhuga á frúna, þegar hún gekk
í vitnastúkuna.
Hún skýrði frá, að Dellimare
skipafélagið hefði verið stofnað
1947 sem hlutafélag með Delli-
mare, Greenby og henni í stjórn.
Félagið hafði einungis haft með
höndum inn- og útflutning og
beindu viðskiptunum aðallega á
Indland og hin fjarlægari Aust-
urlönd.
Síðar hafði Greenby dregið sig
í hlé, en í stað hans kom Gunder-
sen, sem rak svipuð viðskipti frá
Singapore. Hann varð stjórnar-
meðlimur, hlutaféð var aukið og
starfsemin jókst.
„Og hvernig er staða félagsins
núna?“ spurði Holland.
„Það er komið í skuldaskil".
„Var það ákveðið áður en Delli-
mare lézt?“
„Já, fyrir mörgum mánuðum“.
„Af einhverri sérstakri á-
stæðu?“
Hún hikaði áður en hún svar-
aði:
„Það voru víst praktiskar
ástæður í sambandi við skatta-
mál.“
Hláturbylgja leið yfir salinn
og Holland settist.
Lögfræðingur Patch stóð upp,
grannur maður, mjóróma.
„Hr. dómari, ég vil gjarna
spyrja frúna hvort henni hafi
verið kunnugt um, að Dellimare
var flæktur í fjársvikamál
skömmu áður en félagið var
stofnað.
Browen-Lodge hnykklaði brýrn-
ar.
„Ég held að þetta komi þessu
máli ekki við, hr. Fenton", svar-
aði hann súr á svipinn.
„Ég er reiðubúinn að svara
þessu“, sagði frú Petrie og rödd
hennar skalf af reiði. „Hann var
sýknaður. Þetta var rætin ásök-
un, án neinna sannana“.
Fenton settist og Sir Lionel
Falcett stóð á fætur.
„Hr. dómari, mig langar til að
fá upplýst hjá vitninu hvort kaup
VÍKINGUR