Náttúrufræðingurinn - 1964, Qupperneq 7

Náttúrufr. — 34. árgnngur — 1. hefli — 1.—4S. siða — Reykjavik, rnai 1964
Sigurður Pét ursson:
Náttúruauðæfi Islands
liins og eðlilegt er, þá er gæðum jarðarinnar ekki dreift jafnt
um allan hnöttinn. Aðgreining vatnsins frá þurrlendinu og alls
konar umbrot önnur í jarðskorpunni, ásamt mismun á loftslagi,
liafa valdið því, að náttúruauðæfin eru bundin við ákveðin tak-
mörkuð svæði. Þannig finnast sumstaðar dýrir málmar í jörðu,
annarstaðar kol eða olía, og á enn öðrum stöðum finnst ekki neitt
nýtilegt. G(')ð gróðurmold samfara hæfilega hlýju og röku loftslagi
er á takmörkuðum svæðum og af höfunum, sem þekja um 7/10
hluta af yfirborði jarðar, er ekki nema lítill hluti svo frjósamur, að
fiskveiðar geti orðið þar arðbærar.
Sé miðað við akuryrkju, kvikfjárrækt og námugröft, þá er ís-
landi minna gelið frá náttúrunnar hendi en mörgum öðrum lönd-
um, en sé gerður samanburður á orkulindum og á fiskimiðum, þá
verður Island í fremstu röð. Náttúruauðæfi eins og vatnsafl og jarð-
hiti eru hér mikil og þau ganga aldrei til þurrðar, og fiskimið okk-
ar, sent eru nteð þeim heztu í heimi, eiga stöðugt að endast, ef hæfi-
lega er á þau lagt. Miðað við fólksf jölda ráða íslendingar vafalaust
yfir meiri náttúruauðæfum en nokkur önnur þjóð, og þetta eru
auðlindir, sem samkvæmt eðli sínu eiga aldrei að þrjóta.
Nú hafa íslendingar fengið viðurkennda mjög mikla stækkun á
fiskveiðilögsögu sinni og þar með öðlast full umráð yfir þýðingar-
mestu hafsvæðunum við ísland, þar sem er að finna uppeldisstöðvar
nytjafiskanna og þýðingarmestu hrygningarsvæðin. Útfærsla þessi
var fyrst og fremst gerð til þess að vernda fiskistofnana fyrir ofveiði,
en að nauðsyn slíkrar verndunar höfðu verið fa‘rð vísindaleg rök.
Var það sem kunnugt er dr. Árni Friðriksson, senr hafði forustuna
um öflun þeirra raka, en þau byggðust á margra ára rannsóknum,
bæði hans og annarra vísindamanna. Sést hér greinilega, hversu