Náttúrufræðingurinn - 1933, Blaðsíða 11

NÁTTÚRUFR.
105
og verður brátt að skipta um ham á ný, á fimta degi frá „fæð-
ingunni“. Þegar lúsin er um viku gömul, skiptir hún urn ham í
þriðja sinn, og er þá gjafvaxta. Brátt nær hún fundi þess, sem
hjartað þráir, og strax byrja samfarir, því nitin frjóvgást í lík-
ama móðurinnar. Þegar karl- og kvenlús eru í samförum, banga
þær saman, og standa fyrst í stað á höfði, hér um bil lóðrétt.
Lýsnar verða víst jafnaðarlega eitthvað um
mánaðargamlar, og meðgöngutíminn er um 24
klukkustundir. Talið er, að hver kvenlús geti verpt
um 200 eggjum, eða um 10 á dag, svo að ef gert
er ráð fyrir, að einhver búi svo vel, að hafa á sér
10 lýs, 5 karllýs og 5 kvenlýs, skiptir fjöldinn þús-
undum að mánuði liðnum, ef allt skeikar að sköp-
uðu, því lýsnar eru fljótar að komast í gangið.
1 heimsstyrjöldinni miklu, kom upp ný veiki,
sem áður var öldungis óþekkt, skotyrafasóttin. —
Allra fyrst fór að bera á henni í skotgröfunum, en
seinna varð vart við hana í herbúðum utan skot-
grafanna, og loks varð hún mjög útbreidd. Eng-
um fannst vafi vera á því, að þar væri um næman
sjúkdóm að ræða. En nú var að finna sýkilinn, egginu hefir opnast,
og vegi þá, sem honum væru færir manna á milli. 08 lúsin er að skríöa
. or* út (Lieberkind).
Sjukdómurmn geroi vart vio sig með hitaflogum,
verkjum, höfuðveiki og þunglyndisköstum. f þessu ástandi var sjúk-
lingurinn nokkra daga, og varð vanalega hress aftur innan skamms,
en margir voru þó þeir, sem aldrei báru sjúkdómsins bætur. Allt var
gert til þess að reyna að finna sýkilinn, en allt kom fyrir ekki,
enginn hefir fundið
hann ennþá, en lík-
ur mæla með því,
að hann sé gerill
svo smár, að eigi
verði hann séður
með beztu smá-
sjám. Þá var hin að-
alspurningin, hvern-
ig sýkillinn kæmist
mann frá manni, en
af því hvernig sjúk-
„ ... .. „ , dómurinn hagaði
8. mynd. Lusaveiðar vlllimanna. Hver leitar öðrum lúsa, , °
og veiðinnar er neytt þegar i stað (Lieberkind). sér, Varð það ráðið,