Náttúrufræðingurinn - 1933, Blaðsíða 4

98
nAttúrufr.
því að hæðin fer ekki fram úr 10 metrum, og álengdar er líkast
því að sjá, sem tröllaukinn hvalur mókti þarna, með bakið upp
úr og kemur sú samlíking glöggt fram í nafninu. Hér er í raun
og veru um sker eitt allmikið að ræða, sem er 18 sjóm. undan
næsta landi, Kambanesi, milli Breiðdalsvíkur og Stöðvarfjarð-
ar og sést þaðan glöggt í góðu skyggni við hafsbrún í SA., en ekki
r.f vanalegri siglingaleið með Austfjörðum. Það er ílangt frá V.
til A., nær 200 m. á lengd, úr basalti, allt slétt, (fágað af ís á jök-
ultíma), og brimsorfið. Uppi á því kvað vera djúp lægð, sem er
fulí af sjó, því að yfir það fara sjóimir, þegar nokkur veruleg
hréyfing er í sjó, eða hann rýkur yfir það í stormum. Getur sker-
ið því ekki verið fastur bústaður fugla1), en selir munu vera þar
nokkuð að staðaldri. í frosthríðum fer það allt í snjó og klaka.
Það ræður að líkindum, að útsker, sem ekki ber meira á en
Hvalsbak, muni geta orðið hættulegt sjófarendum, ekki síst þar
sem það er mjög nálægt auðugum fiskimiðum (Hvalsbaksbanka)
og hyldýpi (ca. 100 m) alveg upp að því á flesta vegu og ill-
greinanlegt í slæmu skyggni og að nóttu til. Verður því að gæta
allrar varúðar, þegar menn eru ekki fullvissir um afstöðu þess
til skipsins. Er næsta sennilegt, að ýmis skip, bæði útlend fiski-
skip og kaupskip, sem aldrei hefir spurst til og siglt hafa á þess-
um slóðum, hafi orðið þar til. Og víst er það, að Austfirðingum,
sem sækja þangað til veiða, standi stuggur af skerinu, og vildu
mjög gjarnan fá þar vita og önnur aðvörunartæki, en slíkt mundi
svo miklum erfiðleikum bundið, að lítil von er til að það geti
orðið í náinni framtíð.
4. Geirfuglasker.
Þegar farið er fram hjá Þrídröngum á vanalegri siglinga-
leið milli Reykjaness og Vestmannaeyja, má sjá alla eyjaröð-
ina frá NA til SV: Elliðaey, Bjarnarey, (að mestu í hvarfi við
Yztaklett), Heimaey framundan og til hægri handar (á stjórn-
borða) og hinar smáu syðri eyjar lengra til sömu handar, Suð-
urey, Álsey, Brandinn, Hellisey, Súlnasker og lengst úti, nærri í
hásuðri, útvörð suðurstrandarinnar, Geirfuglasker (í Vest-
mannaeyjum).
Geirfuglasker er yzt af skerja- og eyjaklasa þeim, sem einu
1) SkeriS hefir einnig veriS nefnt Geirfuglasker, án þess að menn viti íil
aS þar hafi nokkurn tíma „búiS“ geirfugl, en vera má, að hann hafi sést þar
fvrrum.