Náttúrufræðingurinn - 1933, Blaðsíða 23

NÁTTÚRUFll.
117
tók á haustið og hann fór að vera einn í förum, að um full-
orðinn fugl gat ekki verið að ræða. Það er líka alveg víst, að
ef 2—3 ungar kæmust til flugs úr hverju arnarhreiðri hér um-
hverfis Breiðafjörð, mundi erninum fjölga stórum meira en
honum gerir nú. En honum fjölgar ekki, þrátt fyrir frið-
unarlögin, og þrátt fyrir það, að mér vitanlega hefir
ekki verið skotinn örn hér við norðanverðan Breiðafjörð í
herrans langa tíð.
Bergsveinn Skúlason.
Vatnabúar.
Vatnablóðsugan lifir í vötnum, og hefzt meðal annars við
á stráum eða undir steinum. Hún er meðal annars auðþekkt á
því, að hún hringar sig upp 1 kuðung, strax ef hún er snert. Á lit
er hún bleik, ljósleit eða gráleit, og brjóskkend viðkomu. Egg sín, og
síðar ungana, ber hún í þunnu hylki neðan á kvið sér, og verndar
hún afkvæmið af mestu hugprýði gegn óvinum og hættum, sem
að kunna að steðja. Sé hún áreitt, hringar hún sig utan um hin
varnarlausu börn sín, og séu ungarnir losaðir úr faðmi móður-
innar, skjóta þeir sér jafnharðan aftur undir verndarvæng henn-
ar, ef þess er kostur.
Blóðsugan hefir sogskál á afturenda líkamans, með henni
heldur hún sér fastri við jurtir og steina. I munninum eru bitur
vopn, og særir hún með þeim vatnabobba og önnur smádýr, sem
hún getur unnið á, og sýgur síðan úr þeim blóðvökvann sér til
bj argar.
Randaflugan. Margir hafa ef til vill tekið eftir ,,ormi“ með
löngum hala í leirpollum, gömlum brunnum o. s. frv. í raun og
veru er þó ekki um orm að ræða, heldur lirfu hinnar skrautlegu
randaflugu, sem aflar sér næringar á sumum glæsilegustu blóm-
plöntum íslenzkrar flóru. í fljótu bragði virðist dýrið helzt líkj-
ast hunangsflugu, og almenningur ruglar tegundunum saman,
enda þótt þær séu fjarskyldar. T. d. hefir randaflugan aðeins
tvo vængi, hún er regluleg fluga, en hunangsflugan hefir fjóra
vængi, enda telst hún eigi til flugnanna, heldur æðvængjanna.
Randaflugulirfan hefir ekki fegurðinni fyrir að fara. Lengd-
in er um tveir cm., en halinn, sem aftur úr honum gengur, getur
orðið margfalt lengri. Allur líkaminn er gráleitur, og niður úr hon-