Náttúrufræðingurinn - 1933, Blaðsíða 33

NÁTTÚRUFR.
127
egi, og koma einkum upp að ströndinni á kaflanum frá Tromsö
að Bergen, alltaf í flokkum. Alls staðar, þar sem hinn hlýi At-
lantshafssjór eggur leið sína, getur marsvínið verið á ferðinni,
einnig við suðvesturströnd Grænlands hefir þess orðið vart.
Það, sem skýrir göngur marsvínanna er það, að fæða þeirra
er smokkar, einkum sú tegund, beitusmokkurinn (Ommato-
strephes todarus), sem hér er alþekkt, göngur þeirra norður á bóg-
inn eru hreinar „ætisgöngur“. Hingað kemur það því einungis í
smokk-árum.
Marsvín fæða unga sína seint á haustin og framan af vetr-
um. Nýfæddir kálfar eru vanalega um 2 metrar á lengd.
Á. F.
Htmdtír í Bíó.
Fyrir nokkrum árum fór eg að horfa á kvikmynd, þar sem
sýndur var hernaður í Frakklandi á miðöldunum. Voru þar sýnd-
ar stórar fylkingar af fótgönguliði og riddaraliði og fleira, er
hernaði fylgir; einnig borgir og sveitalíf. Á miðri myndinni kem-
ur fram stúlka, sem rekur á undan sér vænan kúahóp. Þá sprett-
ur svartur hundur upp undan sæti húsbónda síns og hamast að
gelta meðan kýrnar sáust á tjaldinu, en hætti snögglega, þegar
þær hurfu. Síðan skreið hann undir bekkinn aftur og lét ekki
á sér bæra það sem eftir var af myndinni. Skorti þó ekki fjör
á tjaldinu þegar herflokkarnir óðu yfir landið og orustur voru
háðar. Það var auðséð að seppi þekkti kýrnar frá öllu hinu og
var, af gömlum vana, sérstaklega uppsigað við þær. Hann hafði
lært listina: að meta kvikmyndir.
Páll Bjarnason.
Rítfregnír.
„Daglegar máltíiðir“ eftir dr. phil. Björgu Þorláksson. 103 bls. í Crown-
broti. Bókin er byggð á nýjustu rannsóknum um f jörefni, og að mestu sniöin
eftir útvarpsefindum, sem frúin hefir haldið.
„Mannœtur“ eftir Áma Friðriksson. 158 bls. í Crown-broti, með 92 mynd
um. Bókin fjallar um sum af helztu sníkjudýrum mannsins, kaflinn um lúsina
birtist í þessu hefti, sem sýnishom. Samtals era 10 kaflar í bókinni, og heita
þeir: Lýsnar, Flæmar, Önnur skordýr, Mnurar, Köldusóttin, Svefnveikin,