Náttúrufræðingurinn - 1955, Qupperneq 13

Agnar Ingólfsson og Arnþór Garðarsson:
Fuglalíf á Seltjarnarnesi
Teikningar eftir Arnþór GarSarsson.
I. Inngangur.
Grein þessi byggist að mestu á athugunum, sem við liöfum gert á
fuglalífi Seltjarnarness á árunum 1952—1954. Auk þess höfum við
tekið fáeinar eldri athuganir okkar með. Vitanlega hafa fleiri fugla-
tegundir sézt á svæðinu en við höfum séð á þessum fáu árum, og all-
miklar fuglaathuganir eru einnig í fórum ýmissa annarra athugenda.
Frá október 1952 til mai 1953 fórum við venjulega tvisvar til þrisv-
ar í viku um athuganasvæðið og stundum jafnvel daglega. Eftir það
eru athuganirnar strjálli, venjulega um ein á viku. Flestar eru athug-
anirnar í apríl, en fæstar í ágúst—september. Auk þess höfum við
merkt fugla á svæðinu, að langmestu leyti unga, árin 1953 og 1954
ásamt Geiri Garðarssyni og Hannesi Blöndal. Þeim siðarnefnda er
það að þakka, að blágæsin prýðir meðfylgjandi fuglaskrá. Við höfum
skýrt langrækilegast frá varpfuglum svæðisins, en reynt að vera stutt-
orðir um þá, sem ekki verpa. Eins og skráin ber með sér, höfum við
alls séð 64 tegundir fugla á svæði því, sem athuganirnar ná til, en
aðeins 14 þeirra eru þar varpfuglar.
Seltjarnarnes er eins og kunnugt er nes það, er Reykjavík stendur
á, en athuganir okkar ná aðeins yfir yzta hluta þess, Seltjarnarnes-
hrepp, utan Eiðis og Vegamóta (mörkin sjást greinilega á kortinu).
Við höfum einnig tekið hér með athuganir úr Gróttu, en ekki öðrum
eyjum á Kollafirði. Flatarmál athugunarsvæðisins er um 2 km2, en
þar af er um helmingurinn ræktað land.
Hreppurinn er allmikið byggður (íbúafjöldi 1954 um 890), og fer
byggðin vaxandi. Mest er byggðin í Lambastaðatúni og nágrenni.
Auk þess í Valhúsahæð og milli hennar og Ness. Allt er Seltjarnar-
nesið lóglent. Mesta hæð yfir sjó (30 m) er á Valhúsahæð, en ann-
ars staðar nær nesið hvergi 7 m hæð nema í miðju Suðurnesi. Auk