Samvinnan - 01.10.1948, Qupperneq 21
Bjórstofa i Marshfield. Bæjarmenn skemmta sér við örvaspil.
myndi liann komast í kast við enn erf-
iðari hindranir en sjálfan steininn.
Eldhúsvaska og önnur slík tæki til
aukinna þæginda er ekki hægt að fá
með minna en þrjátíu mánaða, eða
tveggja og hálfs árs, fyrirvara. „Bret-
land framleiðir til útflutnings, og hús-
móðirin verður að bjargast við það,
sem hún hefur.“
Það, sem hún hefur í Marshfield, er
eldhús með miðaldasniði og naumur
skammtur af nauðsynjavörum, og þar
að auki það, sem garðarnir hennar
gefa af sér yfir sumarið. Þar sem
tvennt fullorðið er í heimili, eru
skammtarnir í naumasta lagi, en þar
sem börn eru í heimili, eru auðveldara
að láta skammtana endast, því börnin
eta ekki fullan skammt. Brauð hefur
nýlega verið gefið frjálst, en aðrar vör-
ur eru enn undir svo alltumlykjandi
skömmtunarkerfi, að styrjaldar-
skömmtunin í Bandaríkjunum verður
við samanburð hreinasti barnaleikur.
UNGBÖRN fá 6 til 7 lítra mjólkur
ur á viku. Fullorðnir geta fengið
l!/2 h'tra á viku og meira, ef nóg er af
mjólk, eitt egg á sama tíma, og kjöt,
sem svarar tveim máltíðum á viku. Af
fleski er skammturinn um 60 grömm
á viku fyrir manninn, af te um 225
grömm á mánuði og álíka magn á
viku af smjöri, smjörlíki eða annarri
feiti. Sykurskammturinn er um 225
grömm á viku og helmingi minna af
sultu, en í hennar stað má taka sykur
ef jrurfa þykir, og svo er aukaskammt-
ur af sykri til niðursuðu. Auk Jressara
ákveðnu skammta er hægt að fá tekex,
niðursoðið kjöt og niðursoðna mjólk
eftir einingakerfi. Má hver maður
nota á þennan hátt 28 einingar eftir
jrví sem hann lystir. Fiskur er ekki
skannntaður, en reykt síld í dósum er
skönnntuð. Eldsneyti er skammtað, en
kaffi ekki, en það kostar um kr. 7.30
kílóið.
Þrátt fyrir alla skömmtun eru þó
börnin í Marshfield þrifleg og rjóð í
kinnum. Þau ganga flest í þorpsskól-
ann og munu með tímanum ganga í
hjónaband með einhverjum úr þorp-
inu. Hægur fólksstraumur frá þorp-
unum og sveitum til stærri bæjanna
veldur stjórninni nokkurrar áhyggju,
því að hún vill að sjálfsögðu, að fólkið
sé í sveitinni, svo að framleiðsluáætl-
unin fyrir 1952 fái staðizt. En húsnæð-
iseklan í borgunum bjargar þessu að
nokkru leyti við, svo að fólkið neyðist
til að hverfa aftur til sveitanna. Radd-
ir eru uppi um það, að bæta fræðslu-
kerfið, svo að börnin geti notið meiri
fræðslu en nú gerist í Marshfield.
Eldra fólkinu þar er ekki mikið um
þessa nýjung gefið.
Þeim var heldur ekki meira en svo
urn bílstjórana í ameríska hernum,
sem önnuðust birgðaflutninga milli
Chippenham og Birstol í tvö ár sam-
fleytt, og óku með geysihraða gegnum
þorpið. Nokkrir flugvellir voru í ná-
grenninu, og þarna voru negraher-
sveitir þjálfaðar undir styrjöldina.
EJmferðin var mikil og stöðug. Aðal-
gatan í þorpinQ, sem annars er bein,
snýr upp á sig við annan endann og
myndar S-bugðu, sem að vísu kann að
vera falleg, en er ekki að sama skapi
hentug. Við enda bugðunnar stendur
aðal-veitingastofa bæjarins, og það
kom þrisvar sinnum fyrir á þessum ár-
um, að amerískur bílstjóri á stórum
vörubíl, gáði sín ekki í tíma að taka
beygjuna.
„Það var óþægileg truflun, bæði fyr-
ir framreiðslustúlkuna og gestina,“
sagði einn áhorfandinn. „En annars
tók Marshfield þessu með heimspeki-
legri ró. Bristol varð fyrir loftárásum,
en Marshfield ekki. Tíu hjóla vörubíl-
ar, sem leggja leið sína inn um glugg-
ann, gera næstum því jafnmikinn
hávaða en miklu minna tjón. Og
amerísku bílstjótarnir voru allra al-
mennilegustu menn, barngóðir og
sungu vel. Allir, að undanskildum
þessum hvítu, sem þeir höfðu með sér.
Við gátum aldrei almennilega skilið
til hvers þeir komu.“
MARSHFIELDBÚAR eru hæg-
lætismenn, en þeir eiga dálítið
neyðarlega kímni. Þeir eru þolinmóð-
ir og jirautseigir, þegar á móti blæs, og
bera yfirleitt öll þau einkenni brezku
þjóðarinnar, sem reynzt hefur bezti
höfuðstóllinn, þegar á hefui reynt.
(Lausl. þýtt úr The New York
Magazine).
LJÓSMYNDIR í ÞESSU HEFTI:
Forsiðumynd, frá ILúsavik, eftir
Guðna Þórðarson. Hann hefur einnig
tekið myndir frá samvinnufyrirtœkj-
um i Húsavík. — Aðrar myndir lánað-
ar af ýmsum aðilum.
21