Samvinnan - 01.12.1957, Blaðsíða 34

Norrænn sigur á suðrænni grund
Vilhjálmur Einarson segir frá Aþenuför
og keppni Norðurlandanna við Balkanríkin
Sagt er að heimurinn sé alltaf að
minnka. Vissulega má þetta til sanns
vegar færa, ef vegalengdirnar eru reikn-
aðar í tima, og það er líka eini raunhæfi
reikningurinn. Fyrir u. þ. b. 2500 árum
sigldu Föníkar umhverfis Afríku, og var
það eitt mesta umferða-afrek fornaldar-
innar. Þetta tók siglingagarpana S ár.
Loftsiglingagarpar nútímans sigla nýj-
ustu flugvélum íslendinga á fjórum
klukkustundum milli Reykjavíkur og
Kaupmannahafnar, og til eru enn hrað-
fleygari farartæki.
Útvarpið varpar tali og tónlist inn á
hart nær hvert heimili í landinu. Það
beinir réttilega huga okkar að heims-
fréttum og heimsmálum. Einangrunin er
úr sögunni, einangrunarstefnur eru úr-
elt sjónarmið. Við hljótum að blanda
geði við aðrar þjóðir, og eigum að gera
það hrokalaust, en jafnframt hræðslu-
laust og án minnimáttarkenndar. Við
getum lært margt gott, en jafn augljós-
lega ber okkur skylda til að geyma og
hafa í heiðri margt gamalt og gott. Okk-
ur er nýr og vaxandi vandi á höndum.
Norðurlandabúa viljum við telja okk-
ur, og samkvæmt uppruna okkar hljót-
um við að teljast það. f minnkandi heimi
minnkar einnig bilið milli Norðurlanda-
þjóðanna. Það eru haldnar ráðstefnur
um sameiginleg tollamál, sameiginlega
mynt o. fl. Mikil áhrif eru sýnileg í
hinni auknu samvinnu í íþróttamálum,
bæði keppir „Norðrið“ sem ein heild út
á við, svo og eru gagnkvæmar íþrótta-
keppnir innan Norðurlandanna sívax-
andi.
Akrópólis, hœðin jrcega með hojunum jögru, gnœf-
ir yfir Aþenu.
Aðalástæðan fyrir því, að ég tek mér
penna í hönd að þessu sinni, er sú, að ég
er nýkominn heim úr skemmtilegu ævin-
týri, en svo kalla ég hina ógleymanlegu
íþróttakeppni, Norðurlönd mót Balkan-
löndum, sem fram fór í Aþenu í haust.
Hugsið ykkur þvílíkan viðburð: Svíar,
Finnar, Norðmenn, íslendingar og Dan-
ir fylkja liði og keppa sameinaðir móti
Grikkjum, Tyrkjum, Albönum, Rúmen-
um, Búlgurum og Júgóslöfum! Svíana
taldi ég fyrst upp vegna þess, að
þeir sáu öðrum fremur um framkvæmd-
ina og skipulagninguna á þessu risafyr-
irtæki, sem reiknað var með að kostaði
um hálfa milljón ísl. króna. Síðan er
liðunum raðað eftir stærð, Danir höfðu
einn keppanda.
SÖGULEGT FERÐALAG.
Eg var staddur í Helsingfors, vakinn
þar kl. 5 að morgni hins 1. október. Fara
átti til Aþenu þann dag. Sunnud. 29.
sept. hafði ég keppt í Varkans í Finn-
landi. í langstökkinu þar, sem ég tók
þótt í að afloknu þrístökkinu, mætti ég
tveim piltum, sem báðir höfðu verið
valdir í Norðurlandaliðið, þeim Valkama,
sem varð nr. 3 á Ólympíuleikunum í
Höjundwr þessarar greinar, Vilhjálmur Einarsson, er þjóðkunnur
íþróttamaður. Það er ekki aðeins, að hann beri af í iþrótt sinni hérlendis,
heldur'mun óhœtt að fullyrða, að hann sé einn sterkasti þrístökkvari heims-
ins. Mest kom Vilhjálmur á óvart, er hann varð annar á Ólympíuleikunum
í Melbourne í fyrra. Sigurvegarinn þaðan er sá eini, sem liefur sigrað hann
í sumar og mátti þó kalla, að þeir skildu jafnir. Vilhjálmur er góðum and-
legum gáfum gœddur og eins og sjá má er honum ekki ósýnt um að halda á
penna.
Vilhjálmur er fœddur á Hafranesi við Reyðarfjörð 5. júlí 193Jf. Þar átti
hann heima til þriggja ára aldurs, en þá fluttust foreldrar hans á Reyðar-
fjörð. Síðar fluttust þau í Egilsstaðaþorp og þar á Vilhjálmur lögheimili nú.
Hann tók landspróf frá Eiðaskóla og stúdent varð hann frá Menntaskólan-
um á Akureyri vorið 1954. Vilhjálmur brá sér þamœst út fyrir pollinn og
var tvö ár við B-nám við Dartmouth háskóla í Bandaríkjunum, en hafði
arkitektúr sem aðalnámsgrein.
Vilhjálmur er nú lcennari við Laugarvatnsskóla og Jcennir þar algebru,
náttúrufrœði, dönsku, mannJcynssögu og teikningu. Hann kveður óráðið
Jivað Jiann taki fyrir í framtíðinni.
Asamt kennslunni býr Vilhjálmur sig undir átöJcin á Evrópumeistara-
mótinu, sem fram fer í Stokkhólmi nœsta sumar. Þar verða það helzt
rússneskir þrístökkvarar, sem veita honum Jceppni. IsJandsmet Vilhjálms
eru annars þessi: ÞrístöJck með atrennu, 16.25 m. og án atrennu 9.92 m.,
langstöJck með atrennu, 7.46 m, og án atrennu 8.44 m. Það er þríðji bezti
árangur, sem náðst hefur i heiminum. Þá á Vilhjálmur einnig íslandsmet í
hástökki án atrennu, 1.67 m.
34 SAMVINNAN