Samvinnan


Samvinnan - 01.12.1957, Blaðsíða 21

Samvinnan - 01.12.1957, Blaðsíða 21
Stóri-Jón strunsaði út og skellti hurðinni að stöfum svo að hún brotnaði. einn í skrifstofunni. Kotbóndanum vannst tími til að átta sig á aðstöðu sinni, — matbænir svangra barna léti sárt í eyrum, stundi hann fram lágróma. Með þeim orðum var þolinmæði kaupmanns ofboðið; hann rauk upp af skrúfstólnum, roðnaði og fölnaði á víxl; spurði — svo sem hann kvað á — hvað sér kæmi við heimilisástæður Jóns bónda, eða hvort hann áliti, að verzluninni bæri að annast yrðlinga hans: Ég hef leyft yður að taka út vörur langt fram yfir það, sem sanngjarnt get- ur talizt, og mun veitast nægilega örð- ugt að afsaka þá skuld yðar, sem þegar er til stofnað. Þér megið þakka fyrir, að ég læt ekki sækja beljuna og rífa kof- ana ofan af yður! Húsviðirnir eru enn nýlegir og ættu að vera notandi. Og ef þér þykist of góður til að tala við odd- vitann og tryggja okkur greiðslu á jóla- úttektinni, hvernig getið þér þá verið þekktur fyrir að betla í búð? Stóri-Jón hafði látið höfuðið síga; við síðustu orð kaupmanns rétti hann úr sér. Það væri hverju orði sannara, við- urkenndi hann hnakkakertur; að fara bónarveg að kvikindi eins og faktornum ætti að vera hverjum manni ofraun. Viðskipti sín öll hefði hann átt við þessa verzlun, og gefin heit um greiðslu hefði hann haldið eftir megni, — allt þar til er hann varð fyrir hverju áfallinu af öðru núna í vetur. Ætli verzlunin sé ekki þegar búin að hafa upp úr þeim viðskiptum annað eins og það, sem ég á ógreitt af byggingar- skuldinni? . . . En hvað varðar skepnu eins og yður um miltisbrand og bráða- pest! . . . Að ég ekki tali um fárviðri á heiðum uppi, sem rænir fátækan ein- yrkja síðustu skjátunum? . . . Og skrokk- arnir — þeir fáu, sem fundust — óætir; og etnir þó! — Nei, ónei; það er ekki svo, að við mennska sé að eiga; — ekki þegar í skjólin blæs. Hún er fullgóð óhappa- manninum, leiðin til oddvitans, en það skal ég láta yður vita: lifandi leggur Jón á Urðum ekki á þá götu; þér skuluð eiga yfir öðru að hlakka! Þá lóga ég heldur kúnni. Hún og nær fullþroska kálfur ættu að endast okkur fram yfir þrett- ándann. Hvað þá tekur við — því berið þér ábyrgð á! Urðarbóndinn hafði talað síðustu orðin við þrýstið bak verzlunarstjórans, sem — þegar hann heyrði ábyrgð nefnda og sér eignaða — snerist á hæli og spurði kotunginn, hvort hann væri orðinn bandvitlaus? Abyrgðina yrði hann sjálf- ur að rogast með, óskipta: En sú vizka, að mér beri að annast hvern þann leppalúða og letiblóð, sem ég hef látið glepjast til að lána úttekt! klykkti kaupmaður út og bað beljakann ráðþrota að fara norður og niður — og kvað þó fastar á um veg þann, er hann vísaði honum. En beljunni á verzlunin veð í; — ger- ist þér svo djarfur að farga henni, skal ég sjá um, að þér verðið fluttur í Stein- inn! Þér munduð hafa gott af því. Það kynni að lægja í yður rostann! Ég mun standa við það heit mitt, sannið þér til. Stóri-Jón hafði til þessa ekki hreyft sig úr sporunum; nú sá hann sér leik á borði að þrífa í höndina á óða mannin- um — svo sem í kveðjuskyni — og brá við grön: Ég ætla þá að kveðja yður, sómakarl- (Framh. á bls 37). SAMVINNAN 21
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Samvinnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.