Samvinnan - 01.10.1981, Blaðsíða 21

Mitt nafn á hafsins hvíta sand
þti hafðir eittsinn skráð,
en bylgju falskabar á land,
og burt það strax var máð.
Steingrímur Thorsteinsson hvarf frá
lðgfræðinámi og sneri sér að latínu, sögu
og grísku. Lauk hann kandídatsprófi í
þeim greinum 1863. Snemma á námsár-
unum hafði hann gengið í þá sveit sem
skipaðist um Jón Sigurðsson, og í Xýjum
félagsritum birti hann fyrstu kvæði sín
undir nafni árið 1854. í hópi íslendinga í
Höfn voru ýmsir frömuðir sem
Steingrímur hatt vináttu við: Gísli Brynj-
úlfsson — upp úr því slitnaði raunar eflir
að Gísli snerist gegn Jóni forseta —, Sig-
urður Guðmundsson málari og Matthías
Jocliumsson sem kom til Hafnar tvítugur
búðarsveinn að sjá heiminn í fyrsta sinn.
Þá tókst vinátta með þeim Steingrími sem
stóð lengi þótt sundur drægi síðar, eins og
Matthías hefur lýst í Söguköflum sínum.
Einn var sá maður í hópi Islendinga í
I löfn sem Steingrímur kynntist, en síðar
hefur þokað ómaklega í skugga. Það var
Páll Sveinsson bókbindari og bókaútgef-
andi. Samstarf þeirra Steingríms varð
heilladrjúgt því að Páll gaf út fyrstu bækur
frá hendi skáldsins, raunar hvorttveggja
þýðingar, auk þess sem Steingrímur orti i
tímarit Páls, Nýja sumargjöf. Arið 1857
gaf Páll út þýðingu Steingríms á söguljóð-
inu Axel eftir Tegner — og fyrsla bindi
hins mikla safn arabískra sagna, Þúsund
og ein nótt.Kom meginhluti safnsins úl á
árunum 1857-64. Þýðing Steingríms á
þessu riti mun jafnan talin meðal önd-
vegisverka íslenskra lausamáls-
bókmennta.
Steingrímur dvaldist áfram í
Kaupmannahöfn að prófi loknu, fékkst
við ritstörf og útgáfur, meðal annars á
vegum Árnanefndar. Á þessum árum
birti hann og margt kvæða og þýddi laust
mál og bundið. Var hann orðinn kunnur
og dáður sem skáld þegar hann sneri
heim til íslands árið 1872, eftir liðlega
tuttugu ára útivist. Hafði þá ráðist svo að
hann gerðist tungumálakennari við
Lærða skólann í Reykjavík. Þeirri stofnun
þjónaði hann svo til dauðadags að kalla,
varð yfirkennari 1895 og rektor 1904, jrá
kominn yfir sjötugt. Hann hafði kvænst í
Kaupmannahöfn danskri konu, Lydiu að
nafni. Eignuðust þau einn son, en I.ydia
andaðist í Reykjavík 1882. Steingrímur
kvæmist öðru sinni, Guðríði Eiríksdóttur.
Áttu þau saman sex börn og eru tvö þeirra
enn á lífi, Þórunn og Axel.
21