Samvinnan - 01.10.1981, Blaðsíða 31

loslinn í kringum sig í þessari fínu búð. Þá
fyrst virtist hánn veita viðskiptavinunum
atliygli. En hann heyrði ekki lil þeirra og
tók' ekki eftir því að sumir flissuðu og aðrir
hnussuðu fyrirlitlega. Það fór þó aldrei
svo að hann nyti þess ekki einu sinni á
ævinni að hann heyrði illa.
Honuin lá einungis á að komast á brotl.
Við tíndum saman dótið okkar í flýti.
Hann hefur líklega verið að villasl
þessi? heyrði ég einn viðskiplavininn
segja, þegar við stóðum í dyrunum og vor-
um komnir meðannan fótinn útágötuna.
Eg heyrði rödd afgreiðslustúlkunnar.
— Viðerumeins viðalla.
— Já. En ætti nú ekki fólk að átta sig á
þvísjálft?
— Það er ekki um annað að ræða. Við
reynum að sýna öllum kurteisi.
Við pabbi lötruðum skömmustulegir
burt með allt okkar hafurtask upp í Barn-
hússgötu að einni litlu búðinni, sem pabba
fannst líta út fyrir að vera við okkar hæfi.
Gyðingurinn í hálfrokkinni holunni var
\ iðmótsþýður.
Hann clró fram handa pabba
grjótharða og hnútótta svarta skó með
viðfestum verðmiða, þar sem stóð skýrum
stöfum Kálf sskinn 8.50.
Við vorum að verða of seinir til þess að
ná réttu lestinni. Það varð að láta slag
standa með að prófa skóna. Það átti að
heita svo að hann smokraði sér í annan
þeirra til málamynda. Það varekki stung-
ið upp á neinni skemmtigöngu til þess að
prófa skóna.
— Hann kreppir að tánum svo að ég
ftnn til, sagði faðir minn og var að reyna
að koma með mótbárur.
En gyðingurinn góði vissi allt bæði um
líf og skó.
— Allir skór eru þröngir á meðan þeir
eru nýir. Það líður fljótt hjá.
Erá þessum kaupum var gengið í flýli.
Með þ\ í að prútta tókst föður mínum að
spara fimmtíu aurana. \'ið tókum við nýju
skónum vöfðum innan í dagblað. Hvor-
ttgur okkar hirti einu sinni um að \ekja
máls á því að á miðanum hefði greinilega
staðið, að þeir væru úr kálfskinni.
Eg hafði ekki getað séð að faðir minn
færi á nokkurn hátt klaufalega að \ ið skó-
kaupin. En eitthvað innan í mérhafðisagt
mér, að ég hefði átt að hata fínu viðskipta-
vinina í fyrri búðinni, sem við komum inn
í. Þessi kennd var orðin að hörðum kekki.
Eg minntist þessa at\ iks seinna og það var
sem kökkur í brjóstinu, byrjandi stétta-
haturv ^
Erlendur Einarsson afhendir Formanni
HSI, Júlíusi Hafstein, tifkynningu um
styrkveitinguna.
HSÍ hlaut
íþróttastyrk
Sambandsins
Handknattleikssamband Is-
lands hlýlur íþróttastyrk
Sambandsins að upphæð
150.000 kr fyrir næsta ár. Var þetta lil-
kynnt á blaðamannafundi, sem Sam-
bandið hélt að Hólel Sögtt 7. okt., en
þar afhenti Erlendur Einarsson fór-
stjóri formanni HKI, Júlíusi Hafstein,
formlega tilkynningu um styrkveiting-
u na.
Eins og kunnugt er var það ákveðið
á s.l. ári að laka upp árlega veitingu á
íþróttastyrknum og seltai uin hann
sérstakar reglur. Er Jttir lekið Iram að
tilgangur með veitingu styrksins sé að
ella íþróttastarl í landinu sem einn ;il
menningarþáuum þjóðarinnar og
auka þekkingu íslensks íþróttafólks á
samvinnumálum og samvinnustarfi.
Var fyrsti handhafi styrksins Körfu -
knattleikssamband jslands.Slyrkurinn
var auglýstur í júlí s.l. og bárust um-
sóknir I rá ellefu íþróttasamböndum.
Frá blaðamannafundi með forstjóra Sambandsins á Ilótel Sögu 7. októbcr sk, þar sem
skýrt var frá styrkveitingunni.
(Myndir: Kristján Pétur Guðnason)
31