Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.08.1909, Blaðsíða 35

183
meðalþyngd útfluttra sauða í sama fjelagi, vaxið nokkuð,
þegar þess er gætt, að veturgömlum sauðum fjölgar allt af
töluvert til útflutnings. Um vaxandi vænleik sláturfjárins eru
skýrslur til, eða drög til þeirra, svo mjer sje kunnugt engar
um. Pað væri þó bæði fróðlegt og gagnlegt, að almenn-
ingur ætti aðgang að þesskonar skýrslum, svo hægt
væri að sjá það hvaða árangur tilraunir manna bera með
fjárræktina. það sem einstakir menn athuga, heima| á
sínum eigin búum, kemur sjaldan opinberlega fram, og
getur heldur eigi orðið almennur mælikvarði. Allt öðru
máli er að gegna um áreiðanlegar skýrslur, sem byggðar
eru á sauðfjárinnleggi manna á víð og dreif í heilum
sveitum.
Hinar nýju reglur, sem ýms sláturfjelög og kaupfjelög
hafa skuldbundið sig til að fylgja, við sláturfjármóttöku,
leggja upp í hendur manna góð drög til yfirlitsskýrslna
um vænleik sauðfjárips, af því flokkunin er þar svo
margbreytt og hver einstakur kroppur vigtaður út af
fyrir sig. Ef þesskonar skýrslur koma víða að, og ná
til nokkurra, ættu þær að geta, betur en flest annað,
hjálpað mönnum til að koma með rjetta úrlausn á ýms-
um spurningum, er snerta sauðfjárrækt landsmanna og
búnaðarhætti. Þær gætu sýnt á hvaða stigi fjárræktin er
í sama hjeraði, borið saman við fyrri ár, og hvernig
þessu er háttað hjeraðanna á milli; þær gefa mönnum
tilefni til að grenslast eptir því hvað mismuninum veldur
o. s. frv. Með slíkum skýrslum má fá góðar bendingar
um það, hverja þýðingu dilkaeldið hafi fyrir vænleik fjár-
ins og hvernig það borgi sig, móts við hagaeldi lamb-
anna og nytkun ásauðar; hvernig það beri sig að hafa
veturgamalt fje, ær og eldri sauði til frálags, m. fl. og fl.
Síðast liðin þrjú haust hefi eg haft aðalumsjón með
innleggi sláturfjár fyrir Kaupfjelag Þingeyinga, og hefi
þvi haft góða aðstöðu til að veita öllu því eptirtekt, sem
bendir á mismunandi fjárrækt manna á fjelagssvæðinu,
og grenslast eptir orsökunum, bæði að því er snertir
13*