Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.08.1909, Síða 36

184
einstaka menn og heilar sveitir. Fyrir þennan kunnugleik
og athugun get eg, þegar fyrir fram, farið nærri um það ,
livernig fjeð muni reynast hjá hverjum þeim fjelagsmanni,
sem að staðaldri kemur með sláturfje, og hvernig það
muni verða úr hverri deild. Pó reynslan sýni það yfir-
leitt, að fjeð sje vænna í landkjarnasveitunum og af góð-
um afrjettum, kemur það samt allopt fyrir, að fje (eink-
um dilkar) úr hinum svo nefndu »megringssveitum<: reynist
viðlíka vel hjá stöku manni og þá kemur spurningin:
Hvers vegna getur fjeð eigi orðið viðlíka vænt hjá grönn-
um þeim, sem búa við svipuð skilyrði?
Bókfærsla og skýrsluform, við fjártökuna var talsvert
á annan hátt síðast liðið ár en áður. Pess vegna er
varla hægt að að sýna samandregna skýrslu fyrir öll
árin, enda var mest að marka sláturfjárinnleggið í haust,
af því sláturfjeð var nú ’/3 íleira en 1908 og '/2 fleira
en 1907. Læt eg því við það sitja að setja hjer á eptir
útdrátt úr sláturfjárskýrslu fjelagsins í haust sem leið
(1909). Flokkun á útflutningshæfu kjöti var nákvæmlega
gerð eptir þeim reglum er síðasti aðalfundur sambands-
kaupfjelagsins setti (sbr. tímaritið þ. á., bls. 8 — 9) og
aldrei vigtaður nema einn kroppur í senn.