Fálkinn - 07.06.1933, Síða 53

F A L K I N N
51
Útsýn yfir Finsevatn og Harðangursjökul.
ViÖ Taugavafn
hirsta stad
brautarinnai',
1301 m. yfir
sjó.
þekur hvilftir og lautir, kring-
um smekklegu vesturlensku
timburhúsin, með blómum og
trjágörðum umhverfis. Brautin
liggur þarna niður við sjávar-
mál, rekur sig eftir syllum, sem
hafa verið meitlaðar fyrir hana
í bergið eða bregður sjer í gegn-
um fjallið þegar svo ber undir.
Svo liggur leiðin um reglulega
dali með ökrum og skógar-
gróðri, upp í hærri dalina, sem
minna svo notarlega á suma þá
islenzka dali, sem fallegir eru
kallaðir, upp í hrjósturdalina
með þverhnýptu hlíðunum, upp
á öræfin, þar sem fátt lifir nema
mosinn og skófin en víðsýnið
vey til fjalla og jökla, eins og
maður væri kominn upp á fjall
inni í íslenskum óbygðum. Og
svo endurtekur sagan sig i öf-
lígri röð, að því er gróðurimi
snertir en línur landsins eru
alt aðrar austan fjalls en vestan.
Fjöllin verða kollhúfulegri og
aflíðandinn meiri, skógargróð-
urinn ríkari. Og loks liggur síð-
asli áfanginn um hið frjósama
undirlendi, sem teygir sig norð-
ur í landið upp frá Oslóarfirði.
Það er gáleysi, sem hvern
náttúrukæran mann mun iðra.
að leggja i för með Bergens-
brautinni án þess að hafa sjeð
sjer fyrir leiðarlýsingu og upp-
drætti, sem livorttveggja má l'á
Frh. á bls. 55,
en víðast hvar blasa við breið-
ir og frjósamir akrar þjettskip-
aðra stórbýla, því að þarna er
víða liver skiki ræktaður. Fögur
vötn skapa tilbreytingu á þess-
um slóðum og eftir því sem fer
að nálgast Osló fara að sjást
verksmiðjubyggingar, risavaxin
heilsuhæli og annað því um líkt.
Á kafla liggur brautin um skóg-
inn Nordmarka, sem er mjog
heimsóttur af Oslóbúum til
skíðagöngu og annarar skemt-
unar.
Það var hátíðisdagur i Noregi
er Bergensbrautin var opnuð til
almennra afnota 1. desember
1909. Með brautarlagningunni
sjálfri höfðu þeir unnið þrek-
virki, sem sjerfróðir menn er
til þektu dáðust að. Þeir höfðu
tengt saman tvær stærstu borg-
ir Noregs og mestu verslunar-
borgir, svo að nú varð komist á
milli á ferfalt styttri tíma en
styst hafði verið áður. Og þeir
höfðu opnað bæði innlendum og
útlendum leið, sem fyrir sakir
náttúruf jölbreytni tæplega á
sinn lika í Evrópu og alls ekki
á Norðurlöndum. Kostnaðurinn
við þetta stórkostlega mann-
virki varð alls ekki eins mikill
og ætla mætti. Aðeins 54 mil-
jónir króna. Líklegt er að hefði
brautarlagningin dregist í 10- -
15 ár mundi hann hafa orðið
tífalt meiri að krónutali. Striðs-
árin urðu brautinni lnn mesta
tekjulind og að jafnaði hefir
hún, þrátt fyrir gifurlegan rekst-
urskostnað, orðið sú brautin
sem best liefir borið sig i Nor-
egi, að undantekinni brautinni
frá Osló til Eiðsvallar.
Það er tæplega hægt að kref j-
ast meiri fjölbreytni á ekki
lengri tíma en þeim sem ferð
með Bergensbrautinni hefir að
bjóða á einum einasta degi. Á
fyrsta áfanganum frá Bergen
sýnir hún hina rómuðu náttúru-
fegurð vesturlandsins, t. d. með-
fram Suðurfirði, þar sem stand-
bergið gnæfir yfir lygna og að-
djúpa firðina, en aknrlendið
VatniÖ KröJe-
ren neðst i
Hallingdal.
Myndin er
tekin frá Ör-
genvika en
jjar fer braut-
in úr dalnum,
gegnum ■ ,Ha-
verstingsgöng-
in austur í
Sóknadal.
Efst svokallaður „túristavagn", í miðju borðsalurinn i brautinni
og neðsi venjulegir ferðamannaklefar Bergensbrautarinnar.
Þegar þjer ferðist til Oslo eða frá þá notið
matarvagnana.