Fálkinn - 16.01.1963, Qupperneq 8
Samkvæmt lögum númer 58 frá 24.
apríl 1954 er öllum íslendingum yngri
en 21 árs bannað að drekka áfengi.
Aftur á móti er það vitað, að margir
íslendingar, sem á annað borð neyta
að einhverju leyti áfengis, hafa þegar
fyrir 21 árs aldur hafið neyzlu þess.
Þetta er staðreynd, sem allir vita, en
sumir vilja ekki viðurkenna og halda
áfram að berja höfðinu við steininn.
Sumir vilja gefa þetta sem frjálsast og
færa aldurstakmörkin niður á við. Aðr-
ir heimta bann. Þetta er mikið hitamál.
í haust var hér í Fálkanum rætt við
tvo dyraverði og þeir m. a. spurðir
um aldur,stakmörkin. Þeir sögðu það
sína skoðun, að það þýddi ekki aukinn
drykkjuskap þótt aldurstakmörkin yrðu
færð niður á við. Það væri orðið svo
auðvelt fyrir fólk á aldrinum 18—19
ára að verða sér úti um vín eftir ýms-
um krókaleiðum, að það væri vitleysa
að færa ekki aldurstakmörkin niður.
Og annar þeirra dró upp skemmtilegt
dæmi: Átján til nítján ára stúlka, gift
og tveggja barna móðir, má ekki fara
á vínveitingstað með 22ja ára manni
sínum.
Samkvæmt lögum er ungmennum á
aldrinum 16 til 21 árs skipað í sama
flokk og settar sömu takmarkanir um
aðgang að opinberum skemmtistöðum.
Nú vita allir, að það er mikill munur
á tvítugum manni og 16 ára ungling.
Þeir eiga lítið sameiginlegt.
Það hefur verið mikið rætt um
skemmtanalíf unga fólksins og ferðir
þess á sveitaböll á sumrin. Margar ófagr-
ar lýsingar á ástandinu hafa fylgt þess-
um umræðum og menn hafa talað um
að það þyrfti að gera eitthvað. Og þess-
ar ferðir ungmenna úr bænum eru ákaf-
lega eðlilegar, því þau hafa ekki haft
neinn viðunandi stað til að skemmta
sér á og kannski það sem er enn al-
varlegra, — kunna þau að skemmta sér
án áfengis?
Þau höfðu engan stað, en þau hafa
hann núna. Það vakti mikla athygli í
sumar, þegar frá því var skýrt, að fyrir
8 FÁLKINN
r