Fálkinn - 27.03.1963, Blaðsíða 20

SNEV
Þeir voru ekki lengi að notfæra sér blíðuna, strákarnir. Þeir
gripu óðar færin og renndu fyrir upsa, kola og þyrskling.
Meira að segja fékk einn þeirra marhnút. Hann greip hann,
glennti upp á honum kjaftinn og spýtti upp í hann og henti
honum síðan niður til félaganna í sjónum. Þetta var fiski-
maður dagsins. Vinir hans litu hann öfundarauga fyrst í stað,
en brátt hýrnaði yfir þeim, þegar þeir fóru að fá hann líka.
Þeir sögðu að það byggi gömul kona vestur á Melum, sem
ætti svo afskaplega marga ketti og þeir ætluðu að létta undir
með henni og gefa henni fiskana, því að hún gæti ekki alið
önn fyrir fressunum sínum og læðunum á ellistyrknum sínum
Svo var nú það. En einn var eigingjarn, og sagðist ætla að
borða fiskana, sem hann veiddi sjálfur og enginn skyldi fá
að smakka á lostætinu.