Fálkinn - 03.04.1963, Síða 8

FOLK A
RAUÐU UÓSI
Myndirnar, sem fylgja þessari athyglis-
verðu grein, tala sínu máli. Þær eru
allar teknar í miðbæ höfuðborgarinnar
og sýna glöggt hvernig allar reglur eru
þverbrotnar bæði af ökumönnum og
vegfarendum.
Þjóðkunnur maður hefur sagt, að það
væri hættulegra að ganga yfir Austur-
stræti en klífa á Heklu. Það er mikill
sannleikur íólginn í þessum orðum. Fyr-
ir nokkrum áratugum var Reykjavík
rólegt sjávarþorp þar sem ekki voru
önnur ökutæki en hestvagnar og hávaði
ekki annar en frá fyllirónum syngjandi
um nætur. Nú er þetta breytt. Sjávar-
þorpið á bakkanum upp af víkinni er
óðum að taka á sig svip stórborgarinnar
Þúsundir bíla renna nú eftir götunum
í stað hestvagna og söngur fylliróna er
að hljóðna. Svipmót fólksins og borg-
arinnar er alltaf að breytast.
Það verður ekki deilt um hagnýti
bíla. En samfara miklu notagildi hafa
þeir skapað mikið vandamál. Ógætileg
meðferð þeirra veldur daglega slysum
á mönnum og jafnvel dauða. Og það
er aldrei að vita hver fellur næstur.
Yfir Austurstræti verður ekki lengur
gengið án þess að gætt sé að umferðinni.
Þeir sem ekki gæta að sér eiga á hættu
að falla og bera bein sín í hjarta mið-
borgarinnar. Þeir hafa fallið fyrir vél-
tækni nútímans.
Menn setja reglur og brjóta þær.
Löggjafinn setur reglur um hvernig
menn eigi að aka bílum sínum og
hvernig fólk skuli ganga á götunum.
Svo brjóta menn reglur með misjöfnum
hætti og með misjöfnum árangri.
Bæði á þetta við akandi menn og
::::i:;;;

V
*