Fálkinn - 07.03.1966, Blaðsíða 35

honum um leið og hann gekk
framhjá. Höndin sem afhenti
miðann, snart hans og það var
eins og hann yrði fyrir dálitlu
losti um leið. Hún virtist óeðli-
lega gróf og heit. Hann leit
framan í gefandann um leið
og hann fór hjá, en myndin,
sem hann fékk af honum var
svo óskýr, að þegar hann
reyndi að muna hana eftir á>
gat hann ekki gert sér grein
fyrir henni. Hann gekk hratt
og leit um leið á blaðið. Það
var blátt. Nafnið Harrington
skrifað með stórum upphafs-
stöfum, blasti við augum hans.
Hpnum brá við og hann stanz-
aði til að setja upp gleraugun,
en á næsta andartaki var mið-
inn þrifinn úr hendi hans af
manni, sem flýtti sér framhjá
honum og hvarf eins og jörðin
hefði gleypt hann. Hann hljóp
nokkur skref til baka, en hvar
var maðurinn? Og hvað var
orðið af dreifimiðamanninum?
Hr. Dunning var þungt hugs-
andi, þegar hann gekk næsta
dag inn í handritadeild British
Museum og fyllti út pöntunar-
miða fyrir Harley 3586 og
nokkrum öðrum ritum. Hann
fékk þau til sín eftir nokkur
augnablik og hann var að koma
því fyrsta fyrir á borðinu,
þegar honum heyrðist nafn
sitt vera hvíslað aftan við sig.
Hann sneri sér við í flýti, en
um leið sópaði hann lausblaða-
blokkinni sinni á gólfið. Hann
kom ekki auga á neinn, sem
hann þekkti, nema einn af
starfsmönnunum, sem kinkaði
til hans kolli og hann tók til
við að tína upp blöðin af gólf-
inu. Hann hélt að hann væri
búinn að ná þeim öllum og
ætlaði að taka til við verk sitt,
þegar stórvaxinn maður, sem
hafði setið við borðið fyrir
aftan hann, tók saman plögg
sín og bjóst til brottferðar, en
lagði um leið höndina á öxl
Dunnings og sagði:
*— Leyfið mér að fá yður
þetta. Ég býst við að þér eigið
það? og hann rétti honum eitt
blaðið.
— Ég á þetta, þakka yður
fyrir, sagði hr. Dunning og á
næsta andartaki var maðurinn
horfinn út úr herberginu. Þegar
Dunning hafði lokið verki sínu
um kvöldið átti hann nokkur
orðaskipti við aðstoðarmann-
inn, sem var á vakt og greip
tækifærið til að spyrjast fyrir
um stórvaxna manninn.
— Nú já. Hann heitir Kars-
well, svaraði aðstoðarmaður-
inn.
— Það er ekki nema vika
ALLTAf FJÖLGAR VOLKSWAGEN

/
Hve lengi getum við boðið yður þetta útlit?
Um alla framtíð, — von-
um við.
Ætlunin er að breyta alls
ekki útliti Volkswagen. —
Við eyðum ekki fjármun-
unum í útlitsbreytingar,
heldur til tæknilegra end-
urbóta á bílnum.
Þetta fyrirkomulag veitir
KDMIÐ, KYNNI5T
okkur mjög mikilvægan
kost: Tíma.
Við fáum tíma til að bæta
hina ýmsu hluta bílsins
og tækifæri til að ,,stuðla“
þá þannig, að þeir henti
hinum ýmsu árgöngum
Volkswagen.
Þetta er m. a. ástæðan
fyrir því að varahluta-
þjónusta Volkswagen er
örugg og ódýr.
Volkswagen-útlitið er allt-
af eins, en þó
er um stöðug-
ar endurbætur
að ræða.
□ G RÉYNSLUAKIÐ VDLKSWAGEN
FÁLKINN 35