Ljósberinn - 01.03.1941, Page 14

LJÖSBERINN
34
ur sinnar til þess. að sýna henni litlu kerr-
una.
Þegar Jesús stækkaði, fór hann oft með
Jósep til vinnustofunnar. Og dagarnir, sem
hann dvaldi þar, voru bæði ánægjulegir
og lærdómsríkir, því hann var þarna hjá
föður sínum, sem elskaði hann og vissi ætíð,
hvers hann þarfnaðist, jafnvei áður en
Jesús minntist á það, eða bað um þaö.
SpÖrfugis*u\nginn.
Það var helgidagur í Nazaret. Himininn
var stafheiðríkur og blár og sóJin ljómaði
og vermdi. Sumir af eldri drengjunum ætl-
uðu að fara í gönguför eitthvað upp í sveit
þennan dag, og komu snemma um morg-
uninn að húsi Maríu.
»Má Jestis koma með okkur?« spurðu
þeir Maríu.
Jesús varð ákaflega glaður þegar María
leyfði honum þetta, hann langaði svo til
að fara með hinum drengjunum. En áð-
ur en lagt var af stað, hljóp hann upp um
hálsinn á móður sinni og kvaddi hana meci
kossi. Móðir hans stcð í dyrunum og horfoi
á eftir drengjunum,, þegar þeir hófu góng-
una. Þeir klöngruðust upp mjóa götuna,
sem lá upp hæðirnar á bak við húsin og
búðirnar. Á leiðinni námu þeir snöggvast
staðar til þess að drekka úr niðandi og
svalandi læk, sem rann niður brekkuna.
ÞaÖ var heitt í veðri og þeir voru þyrstir.
Svo héldu þeir áfram leiðar sinnar upp
í sveit.
Þeir gengu fram hjá bónda nokkrum,
sem var að plægja akur sinn, og Jesús nam
sjtaðUr til þess að horfa á hann.
»Hvað hann gengur beint«, hugsaði Jesú,
þar sem hann stóð og horfði á þetta. Hann
snýr aldrei við höfðinu,, lítur hvorki til
hægri eða vinstri, og aldrei til baka«.
Svo héldu drengirnir áfram langt upp i
sveit. En um hádegið var orðið mjög heitt.
Drengirnir settust þá niður í skuggasæl-
um stað — til að hvíla sig og borða nest-
ið sitt, en það voru kringlóttar flatkökur
úr byggmjöli cg ilmandi og sætt appelsínu-
mauk. Þessu næst fóru þeir að leika sér
hjá litlum læk og létu smáskip úr tré og
flotholti í lækinn, cg vildu hver einn ao
hans bátur yrði fljótastur — og svo óðu
þeir út í lækinn til að bjarga skipunum.
»Minn bátur er fyrstur«, hrópaði einn'
af drengjunum, en á meðan hann var að
segja þetta, rakst bátkrílið hans á stein
í læknum og varð langt á eftir hinum.
Skyndilega hætti Jesús að leika sér og
fór að hlusta ákaft eftir einhverju. Og svo
hljóp hann að trjárunna,, sem var þar
skamt frá. Tveir fuglar voru að fljúga
þ'arna og tístu svq aumkvunarlega, og
þarna lá agnarlítill u.ngi bjargarlaus á
jörðunni. Jesús, beygði sig niður og lyfti
litla, hrædda unganum mjúklega upp með
höndunum — en hinir drengirnir komu
hlaupandi til að sjá þetta. Þessu næst fór
Jesús að horfa gegnum skógarþykknið inn
í runnann, til þess, að koma auga á hreiðr-
ið. Og þarna var nú reyndar hreiðrið, í
miðjum þyrnirunnanum. Það var mjög erf-
itt aoi komast að því, en að lokum tókst
Jesú að koma litla, hrædda unganum aft-
ur í hreiðrið, þar sem honum var borgið
þg gat verið óhultur.
Hinir drengirnir fóru aftur að leika sér
— en Jesús beið rólegur þangað til að hann
sá þau ungapabba og ungamömmu fljúga
aftur í hreiðrið og heyrði þau kvaka svo
íagnandi og glöð, af því að þau fundu
litla ungann, sem þau elskuðu, heilan á
húfi.
Nú fór að kvelda og sólin að lækka á