Tímarit iðnaðarmanna - 01.01.1975, Qupperneq 29

fræðslu, námskrám og námsháttum verði breytt til
samræmis við þarfir þessarar iðngreinar.
Við réttindaveitingar skal þess gætt að allir þeir
er nú vinna að skipasmíði, fái viðurkennda vinnu-
þjálfun sína, svo að ekki verði á hlut þeirra gengið.
12. Erindi útvarpsvirkja
Samþykkt var að hvetja til endurskoðunar á fjar-
skiptalögunum frá 1941 og þess er krafist, að út-
varpsvirkjunt verði heimilað af hálfu Póst- og sírna-
málastjórnar að annast uppsetningu og viðgerðar-
þjónustu á talstöðvum, enda sé um ntikið öryggis-
mál að ræða og bætta þjónustu við notendur. Því er
harðlega mótmælt að Póst- og símamálastjórn gefi
út til handa óiðnlærðum mönnum „Löggildingar-
skírteini útvarpsvirkja" án þess að þeir taki sveins-
próf í útvarpsvirkjun.
13. Iðnminjasafn
Iðnþing fagnar þeim áfanga sem náðst hefur varð-
andi iðnminjasafnið og þeim jákvæðu undirtektum,
sem lram korna í bréfi þjóðminjavarðar jiess el'nis
að Þjóðminjasafn íslands taki safnið til fullrar eign-
ar og varðveislu.
14. Frœðslumál
í ályktun um verk- og tæknimenntun hvetur Iðn-
jring til aukins átaks í starfskynningu, og bent er á
leiðir til að örva áhuga ungs fólks á störfum í fram-
leiðslu og þjónustu þegar á grunnskólastigi. Bent er
á að menntunarþarfir einstakra greina eru ekki
jafnar. Sérskólar eru nauðsynlegir í ýmsum grein-
um atvinnulífsins, einkum liinum fjölmennari.
Samræma þarf námsefni í hinum ýmsu náms-
brautum og opna þannig möguleika á að skipta um
námsbraut. Einnig þarf að opna brautirnar með því
að tengja þær leiðum er veita rétt til háskólanáms.
Lögð er áhersla á að tryggja þurfi aðlögunarhæfni
fræðslukerfisins með því að opna leiðir að viðauka
og endurmenntun fyrir iðnaðarntenn og með því að
stórefla námskeiðahald fyrir þá og annað starfsfólk
í atvinnulífinu. Þá er og lögð áhersla á að nýjar
menntaleiðir er mennta nemendur að einhverju eða
öllu leyti til iðnnáms þ. m. t. fjölbrautaskólarnir
skuli við kennslu fylgja námsskrám og uppfylla próf-
kröfur þær sem Iðnfræðsluráð setur, samkvæmt gild-
andi lögum um iðnfræðslu. Efla ])arf meistaraskól-
ana og gera þá að skilyrði fyrir veitingu meitsara-
bréfa.
Tengja þarf fullorðinsfræðsluna meira við at-
vinnulífið til aukinnar l'ramleiðslu og bættrar af-
komu þjóðarbúsins.
Vakin er athygli á þýðingu námsskrárgerðar fyrir
verknámið og þess krafist að beiðni Iðnfræðsluráðs
um fjármagn til námsskrárgerðar verði afgreidd án
niðurskurðar.
Urn fjármögnun fræðslumála segir að öðru leyti
í ályktuninni:
„Til fræðslumála er árlega varið stórum hluta
þjóðartekna. Eðlilegt væri að ráðstöfun svo mikilla
fjármuna væri byggð á raunhæfri atlnigun, enda
verður að telja, að fræðslukerfið sé ekki undanþegið
þeirri skyldu, sem hvílir á öðrum stofnunum og
borgurunt, að stuðla að auknum þjóðartekjum og
bættri afkomu þjóðarbúsins.
Tvímælalaust er fjármögnun á vel skipulögðu
menntakerfi arðbær fjárfesting og nauðsynleg stoð í
efnahagslífi hverrar þjóðar, en misvöxt fræðslukerfa
verður að skoða sem bruðl á fjármununt þjóðarinn-
ar. Því er nauðsynlegt að stjórnvöld láti gera hag-
fræðilega könnun á því hvert beina skuli þeint fjár-
niunum sent veittir eru til fræðslumálanna."
29