Vikan - 10.12.1959, Page 42

6 H 38
pessi koaa
fev vétt ub.
Eftir heita baðið, (aegar öll öndunarop húðarinnar
eru opin, er gott að bera rækilega NIVEA-smyrsl
á allan líkamann og nudda síóan - jafnan í
óttina frd hjartanu-. það örvar blóðrdsina, og
eucerítið í N IVEA-smyrslunum getur smogið inn
í húðina. Slíkt NIVEA-bað er undursamlega heil-
susamlegt fyrir unga og aldna.
Gott er að nota NIVEA!
Þú
og barnið þitt
Framh. af bls. 13.
og móðirin helgi sig þeim ein-
vörðungu. Það verSur skamm-
vinn gleSi að njóta kræsinsa
og dást að afmælisgjöfum. Og
lítil börn geta ekki leikiS sér
i hópi, nema leiknnm sé stjórn-
aS. Þess veena verSur móSir
afmælisbarnsins aS hafa á
takteinum nokkra skemmttilega
leiki. Þá nær hrifningin tökum
á börnunum, svo aS þau gleyma
stund og staS. Einmitt i hví
eru hin varanlegu áhrif hátiSa-
brigSanna fóhnn.
Jafnvel jólin færast smám
snmnn i jiaS liorf, aS barniS
verSnr hornreka. ÞaS fær glvju
í augu af hinum dýru gjöfum
og hlindast á töfra ævintýrsins,
metingur um finar gjafir dreg-
ur joaS inn í þann rannveru-
ieika, sem jólahátiSin átti aS
lyfta því yfir. Þá verSa jólin
hversdagsleg í augum barnsins
þrátt fyrir allan íburS eða
einmitt vegna hans.
JÓLIN Á TORGINU.
Jólin voru lengi hátið heim-
ilanna; þar ljómaSi jólaljósið
skærast. Nú eru jólin smám
saman aS verSa markaSshátíS
og dragast út af heimilinu.
Löngu fyrir aSfangadag liafa
börnin tekiS þátt i jólafasnaSi
og fenffiS aS horfa á jólaskraut,
sem yfirgnæfir alfferlega þaS,
sem foreldraheimiliS hefur aS
bióSa. Litla tréS í stofunni
hrima verSur æriS fátæklegt
hjá jólatrjánum, sem gnæfa á
torffum og við sölubúSir, al-
skrevtt mnrfflitnm liósum. Barn-
iS venst bvilikri liósadvrS á
verzlunargötum liöfuSborgarinn-
ar, aS því sýnist dimmt í stof-
unni heima, beffar kveikt hefir
veriS á‘ jólaljósunum. HeimiliS
er ekki samkcppnisfært viS
aufflýsinffaiburS torgsins og
missir því smám saman rétt
sinn til jiess nS ráSa svip og
merkingu jólahátiSarinnar.
Einnig skólinn gerir sina
kröfu til jólanna, eins og eSli-
legt má virSast flest börn
hafa tekiS þátt i jólafagn-
aSi skólans, áSur en jólin
nálguSust beimilið. Því ber auS
vitað að fagna, aS skólinn gripi
hæfileg tækifæri til þess aS veita
börnunum sameiginlega hátíS-
arstund. Þeim tima er vel var-
iS, sem kennarinn notar til þess
aS sameina börnin i hrifningu
og hátíSaskapi. En jólaskemmt-
un skólans verður aS koma á
eftir jólahátíS heimilisins,
nema skólin vilji hjálpa til aS
draga jólin út af heimilinu og
inn á markaðstorgið.
V I K A N