Vikan - 25.02.1960, Blaðsíða 2

Það borgar sig
Svefnherbergi
Borðstofur
Dagstofur
að líta við í SKEIFUNNI áður en þér festið kaup á húsgögnum.
öll neðsta hæð Kjörgarðsins er þakin fallegum og vönduðum
SKEIFUHÚSGÖGNUM.
Það er sama hvert litið er, allsstaðar blasir við mikið úrval af form og
litfögrum nútíma SKEIFUHÚSGÖGNUM.

UNGFRÚ „KLUKKA".
Kæri póstur.
Mig langar til að biðja þig að koma því á
framfæri við forráðamenn frauku einnar, sem
hlotið hefur hjá almenningi iiér i bæ gælunafn-
ið „ungfrii Klukka“, að það er hreinasta hneyksli
að hegðun þeirrar ungmeyjar oft og tíðum. bað
er að sjálfsögðu ekkert við því að segja jsó
ungar stúlkur létti sér upp við og við, en þær
verða þó að gæta þess að láta ekki ævintýri
sín bitna á skyldustarfinu og þeim, sem þess
eiga að njóta. En svo virðist sem nefnd ung-
frú skemmti sér helzt til mikið; á stundum er
hún svo rám og þvogluleg í máli — einkum
á morgnana —- að það er ekki nokkur lífsins
leið að skilja hverju hún svarar, og á stund-
um er hún svo rugluð í ríminu, að hún hefur
ekki hugmynd um hvað tímanum líður. Er eng-
inn forráðamanna þessarar léttlyndu ungfrúar
þess umkominn að tala um fyrir henni? Ég er
ekki að krefjast þess að þeir reki hana í stúku,
en hún hefði áreiðanlega gott af því, þó ekki
væri nema hálsins og raddbandanna vegna, að
gerast dálítið reglusamari, — að ég nú ekki
tali um livað við, sem oft og tíðum eigúm jjað
undir því að við skiljum mál hennar, hvort
við komum á réttum tima í vinnu á morgnana
eða ekki, hefðum gott af jívi að hún væri það
með sjálfri sér á jjeim tíma, að hún kynni
nokkurnveginn greinarmun dags og nætur.
Með beztu kveðjum.
Hófdrykkjumaður.
Jú, við könnumst við það að „ungfrú
Klukka“ geti átt það til að vera dáb'tið
þvoglumælt, og að hún fari jafnvel tíma-
villt, en hvort það er hennar eigin óreglu
að kenna — það þorum við ekki að segja
neitt um. En sem sagt, þessu er hér með
komið á framfæri við hlutaðeigandi, og von-
andi taka þeir ungfrúna til bæna á þann
hátt, sem þeir hyggja að bezt muni duga.
SALTIK DOLLAKAR — í SALTI.
Kæra Vika.
I>ú sem allra vanda vilt leysa — skyldir þú
geta frætt mig um það, hvers vegna ég finn
silfurgljáandi pening í saltinu, sem ég nota til
að salta með matinn? Saltið heitir „Dollar Salt“,
og þau orð eru líka letruð á peninginn og svo
er hann útflúraður að auki. Ég er mjög for-
vitin að vita hvort þetta hefur einhverja merk-
ingu, kannski happdrætti? Með fyrirfram þökk
fyrir svarið.
Ung húsmóðir.
Ekki get ég svarað þessu, og hefði þess
þó ef til vill verið nokkur von, ef þú hefðir
eitthvað vitað um umboðsmann þessarar
vöru hér á landi, eða þótt ekki hefði verið
annað en hvar þú hefðir keypt saltið. Gaman
hefði líka verið að vita hvort þú hefðir
notað þetta salt áður, og hvort þessir söltu
dollarar væru í hverjum pakka, eða þetta
væri óvenjulegt, er um þá tegund væri að
ræða. Það má sem sagt vel vera, að þetta
hafi einhverja merkingu, en hver hún er —
um það getum við ekkert sagt. Hver veit
nema umboðsmaður fyrirtækisins lesi þessar
línur og leiði bæði okkur og hina ungu hús-
móður í allan sannleika.
PUNTPÓSTKASSAR ...
Kæra Vika.
Ég er sendisveinn við stórfyrirtælci hér í bæ,
og mig langar til að vita hvort póstkassarnir
hérna séu bara upp á punt?
Þannig er mál með vexti, að ég átti að póst-
leggja tvö almenn bréf, en þar eð mjög langt
k
2
VIK A N