Vikan - 25.02.1960, Blaðsíða 7

EYVIND JOHNSON
er einn af kunnustu nú-
lifandi rithöfundum Svía.
Hann er upprunninn frá
Norrbotten i nyrzta hluta
Svíþjóðar og átti í mikluni
erfiðleikum i æsku, ekki
sízt fyrir berklaveiki, sem
ueisaði á aeskuheimili hans
ok varð til þess, að hann
skrifaði síðar bók um
berklaveikina, sem talin er
hafa haft allmikla þýðin(;u
fyrir þ*r ráðstafanir, sem
síðar- vo.ru gerðar Regn
veikinni í Svíþjóð. Hann
hefur dvalizt lanndvölum
frá heimalandi sínu, m.
a. í RómaborR og Eng-
landi. Sem kunnugt er
á Eyvind Johnson sæti i
akademíunni sænsku. sem
úíhiutar verðlaunum úr
sjóði Nohels.
þannig hljómuðu hin sterku, innantómu or8 hans.
Við verðum að hugsa um aridlegan þrótt þjóðar
vorrar, um sögu vora og tungu. Við verðum að
sjá svo um, að þessar heilögu erfðir, þessir guð-
dómlegu eiginleikar, megi varðveitast fyrir okk-
ur til handa afkomendunum. Elnmitt við, þeir
ungu, verðum að sjá um varðveizlu þeirra. Hverjir
skyldu annars verða til þess? Við björgum fram-
tíðinni með því að lifa. Við ...
Hann vætti skrælþurrar varirnar með tungu
sinni, hugur hans var allur i uppnámi. Hann lang-
aði mest til að hrópa og kalla eitt orð og aðeins
eitt: Angila, ó Angila ...
— Við höfum helga köllun að rækja, Sinuald,
háleita köllun, þess verður þú að minnast. Við
flýjum einungis til þess að mega halda lifi og
geta komið aftur, og það er guð, sem hefur séð
svo um, aðeins til þess að okkur megi auðnast
að fullkomna ...
Hann talaði. án afláts, hófar hestanna skullu
við steinana, orðin voru eins og steinar.
— Við erum útvaldir, i rauninni erum við út-
valdir, Sinuald, til þess að vinna mikil verk og
göfug, þess verðurðu að minnast. Við flýjum, en
komum aftur. Við . ..
Orð og hófagnýr.
— Hvar sem við förum, hðfum við helgiskírn
meðferðis, menningu vora og möguleika til menn-
ingarlegrar þróunar. Sinuald, við ...
Varir hans voru skrælþurrar orðnar af innan-
tómum orðum, orðgrýti, en þó var eitt það orð,
sem hann vildi ekki fyrir nokkurn mun nefna,
hiö ljúfa nafn Angilu ... Angila, ó, Angila.
— Þessa köllun megum við ekki svíkja, Sinuald.
Við erum útvaldir, i rauninni erum við útvaldir.
Minnstu sögu vorrar. Heiður, dirfska, lærdómur.
Guð hefur litið til okkar í náð. Þú þarft ekki
annars við en athuga það, sem í ritpingunum
stendur. Við erum útvaldir. Við ...
V
O ert svo lærður, Perto, svaraði rödd
Sinualds fyrir aftan hann, með örvænting-
arhreimi eða leiða. Og föðurbróðir þinn er
djákni. En ég er ekki nema bóndasonur. Ég hef
Framhald á bls. 34.
VIKAN
7