Vikan - 07.09.1961, Blaðsíða 32

Fegurð hársins hefst með
Hversvegna? Vegna þess, að
með því að nota White Rain
verður hárið lifandi og blæfagurt.
Þessi silkimjúki vökvi er með
lokkandi ilmi, gerir hárið glitr-
andi, gefur því blæbrigði . . . vek-
ur hina duldu fegurð þess. White
Rain er framleitt á þrennan mis-
munandi hátt til þess að fegra
sérhverja hárgerð — ein þeirra
hæfir einmitt yðar hári.
þannig á hann. Honum fannst hann
aldrei hafa verið til ... Söngurinn
hætti allt í einu og ógreinilegur
lilátur barst að eyrum hans.
Hann var að kveikja í sígarettu
þegar liann varð var við að hnn-
inum á káetuhurðinni var snúið, og
um leið og hann sneri sér við voru
dyrnar opnaðar. Hún stóð í gætl-
inni og hló þegar hún sá harm.
Hann fann að hann roðnaði, og
sagði vandræðalega:
„Halló.“
Hún kom inn fyrir og lokaði dyr-
unum á eftir sér.
„Þú ert vaknaður,“ sagði hún
hlæjandi.
„Og þú ert full enn þá,“ sagði
hann.
„Viltu kyssa mig núna?“ sagði
hún ertnislega.
„Nei, vilt þú kyssa mig?“ sagði
hann og fann, hvernig fingurnir,
sem héldu utan um sígarettuna,
titruðu.
„Ilvers vegna svafstu ekki i koj-
unni?“ spurði hún.
Hann fann að hann roðnaði
aftur.
„Komstu inn meðan ég svaf?“
sagði hann.
„Já,“ sagði hún og hló, „þú svafst
eins og lítill mömmudrengur.“
„Ég hef vist viljað spara kojuna,“
sagði hann undirfurðulegur.
„Viltu þá áreiðanlega kyssa mig
núna?“ spurði hún.
Blóðið þaut um æðar hans, og
lv'irund hans reis.
„Já,“ sagði hann og gekk til
hennar.
„Bíddu,“ sagði liún snöggt, „farðu
fyrst úr fötunum.“
„Úr fötunum?“ sagði hann undr-
andi og lét hendurnar síga.
„Já,“ sagði hún ákveðin, „varstu
ekki að spara kojuna?“
* ,,.Tú,“ sagði hann, „en ...“
„Farðu þá úr fötunum.“
Hann hikaði andartak en klæddi
sig svo úr hverri spjör og stóð
frammi fyrir henni. Hún horfði
rannsakandi á hann og sagði síðan:
„Leggstu upp i kojuna, svo kem
ég til þin.“
Hún sneri sér við og gekk að
dyrunum, og hann hélt, að hún ætl-
aði að læsa, en hún opnaði dyrnar
og gekk út. S|Þær stóðu allar við stórt og langt
Hann heyrði hurðarskellinn ogitborð og hrærðu deig og þá vildi
hlátur hennar samtímis, en hiálur- * Minný Maggý Malla stunda á fætur.
inn hélt áfram að hljóma í eyrum
iians. löngu eftir að skipið lagði úr
höfn.
Næst þegar hann kæmi ætlaði
hann að skoða borgina. -Ar
Þegar nornin varð fræg.
Framhald af bls. 26.
— Á ég að fara að standa á fæt-
ur, þegar allir mennirnir sitja. Kem-
ur ekki til mála. Ég hef mína eigin
siði.
Síðan áttu þær allar að baka
pönnukökur. Yfir því voru ungu
stúlkurnar mjög leiðar, því að þær
höfðu ekkert vitað um þetta fyrir-
fram. En þetta urðu þær að gera.
Hún hrærði og lirærði, og ef
/einhver af ungu stúlkunum reyndi
að rétta út höndina, eins og til að
kíkja aðeins á uppskriftina hjá
norninni, þó sló hún þær á fing-
urna með sleifinni.
Á eftir fengu allir að smakka á
pönnukökunum. Og það lék enginn
efi á því, að lcökur nornarinnar
voru beztar. Jafnvel Sigauninn gat
ekki annað sagt en að nornin ætti
að fá fyrstu verðlaun.
Þá stóð nornin á fætur og sagði:
— Herrar minir og frúr. Viljið
þið nú vera svo góð að smakka á
ölinu okkar. Hún Gréta frænka min
hefur bruggað það og finnst ykkur
ekki að hún ætti að fá önnur verð-
laun? Því miður getið þið ekki
fengiðjið sjá^hana, þvi að liún_ sýn-
-Uenhigi.....
og smekklegi:
Hvítir sloppar fyrir verzl-
unarfólk og starfslið
sjúkrahúsa.
Bómullarskyrtur fyrir
íþrótta- og ferðafólk,
mansjettskyrtur.
Vasaklútar kvenna og
karla úr maco- og bóm-
ullarefnum, auk þess
tyrknesk handklæði.
Mislit kjólaefni.
Framboð vefnaðarvara frá verksmiðjum þýzka Al-
þýðulýðveldisins er furðu fjölskrúðugt.
Mr aettuð að sjó með eigin augum hve úrval okkar
er mikið.
Útflytjendur:
OEUTSCHER INNEN- UND AUSSEHHANDEl TEX1IL
BERUNW8 • BEHRENSTRASSE46
DEUTSCNE DEMOCRATISCHE REPUBLIK
32 VIKAN