Vikan - 21.03.1963, Blaðsíða 9

SMÁSAGA EFTIR UNNI JÖRUNDSDÓTTUR
Frú Helga hafði ákveðið að fara í uppgötvunarferð um aðalgötur bæjarins. Hún athugaði gaumgæfilega búðirnar til þess
að sjá hvaða breytingar hefðu orðið siðan hún var síðast á ferðinni. Útvarpssölumaðurinn hafi látið nýja skreytingu í glugg-
ann sinn, og það var eins hræðilegt og venjulega. Njáll kaupmaður hafði ekki breytt neinu i glugganum hjá sér síðasta hálft ár.
Það var nú fyrir sig hvernig þar var umhorfs, en frú Helgu fannst reyndar að hann gæti látið dóttur sina þurrka af öðru hvoru.
í búð frú Ólafíu var ekki heldur neitt nýtt, utan þess að brúnu skinnhanzliarnir, í vinstra horni gluggans, höfðu vikið fyrir dökk-
grænum, þykkum ullarvettlingum. Æ, já, veturinn var á leiðinni. Vonandi voru lianzkarnir ekki seldir. Frú Helga ætlaði sér
að kaupa þá, þegar hún hefði ráð á því, en maður hennar var ekki neitt sérlega duglegur að afla sér peninga, jafnvel ekki eftir
að hann hafði fengið vinnu í nýja veitingahúsinu.
Þegar frú Helga fór rannsóknarleiðangur, voru búðarathuganir aðeins aukavinna, því um leið festi liún sér vandlega í minni
hvað skeði fyrir utan þær. Sjá, þarna rölti Lárus gamli með hundinn sinn. Fróðlegt væri að vita hvor lifði nú lengur. Vinnu-
Framhald á bls. 50
VIKAN 12. tbl.
9