Vikan - 21.03.1963, Side 37

fyrir neðan flugvélina. Þegar ljós-
deplarnir bera hvor 1 annan á yfir-
borði vatnsins, eruð þér í réttri
hæð.“
Sama dag var ljósverplunum
komið fyrir neðan á einni Lancast-
ervélanna. Aðferðin bar prýðilegan
árangur. Flugmaðurinn kvað einkar
auðvelt að fá ljósdeplana til að bera
saman og haldast í þeirri afstöðu.
Einna beztur árangur náðist þó með
'því, að láta þá aðeins snertast
þannig, að þeir mynduðu töluna 8.
Loftsiglingafræðingurinn varð að
halda vörð í skyggnisturninum aft-
an við flugmanninn og stjórna flug-
inu með því að 'kalla í sífellu: „Nið-
ur, niður, niður . . . ögn upp . . .
gott nú.“
Hinar áhafnirnar þrautreyndu
einnig þessa aðferð yfir vatni, og
náðu fljótt leikni í að halda réttri
hæð, svo að aldrei munaði meiru
en hálfum metra. Flugmennirnir
voru ánægðir, en ekki beinlínis yfir
sig lirifnir. Þeim var fullvel ljóst,
að áhöfn í sprengiflugvél, sem nálg-
ast vel varið skotmark í tuttugu
metra hæð, með glampandi ljós-
verplum, eru ekki þeir viðskipta-
vinir sem líftryggingafélögin láta
sig dreyma um.
Samtímis þessum tilraunum hafði
tveim gerðum af Wallissprengjunni
verið varpað í sjóinn úti fyrir Re-
culver. Höfðu hylki þeirra reynzt
of veik og eyðilagzt. Nú hamaðist
Wallis við það niðri í Weybridge
sem óður maður, að styrkja
sprengjuhylkin, en nýjar tilraunir,
sem gerðar voru 22. apríl, tókust
ekki vel að heldur. Hin nýju hylki
héldu að vísu, en voru þó ekki eins
góð og ætlazt var til. Wallis kom
varla dúr á auga. Nú voru aðeins
þrjár vikur til stefnu. Yrði ekki
hægt að gera árásina i maí, varð
að fresta henni i heilt ár, eða jafn-
vel hætta alveg við hana. Tortryggni
stjórnarherranna í Lunúndum jókst
dag frá degi, og stöðugt hækkaði
vatnið bak við þýzku stíflugarð-
ana.
Hinn 29. april var lokið við að
smíða nýja og endurbætta sprengju.
Einn af tilraunaflugmönnum Wick-
ers festi hana undir flugvél sína
og stefndi til eyðistrandarinnar við
Reculver. Regnið helltist úr loftinu,
en Wallis tók ekki eftir því, þar sem
hann stóð á landi uppi og fylgdist
með vélinni, er hún þrumaði í átt til
merkidufla tveggja, sem vögguðust
á öldunum.
Flugmaðurinn liélt 415 km. hraða
á klukkustund í tuttugu metra hæð.
Sprengjan féll með hægð til sjávar
á hárréttum stað — og stóð sig
prýðilega. Þegar hann sneri við til
heimferðar, varð lionum litið á hvít-
an depil, sem hoppaði og dansaði
uppi 1 fjörunni. Það var Wallis,
sem hafði rifið ofan hatt sinn í
rigningunni og hrópaði nú og hring-
snerist af himinlifandi gleði.
ÞRIÐJI KAFLI.
1 byrjun maí sveif einkennilegt
flugtæki inn yfir Scampton með
dunum og dynkjum. „Hvaða skrimsl
er nú þetta?“ varð Martin að orði.
„Á það að heita Lancasterflugvél?"
Nýtt Toni
Væntanlegt á markaðinn
f næsta mánuði
með tilbúnum bindivökva liðar hárið a fegurstan hátt
Auðveldasta og fljótvirkasta heima permanentið, sem völ er á, er
hið dásamlega Toni með nýja tilbúna bindivökvanum.
Allur bindivökvinn, sem þér þarfnist er tilbúinn til notkunar í
sérstakri plastflösku. Vatn ónauðsynlegt. — Ekkert duft, sem þarf
að hræra í vatni. Með því að þrýsta bindivökvanum úr plastflös- Mjög auðveit. Kiippið Með nýja Toní bindivök-
A A spíssinn af flöskunni og vanum leggið per hvern
kunni er öruggt að hver einstakur lokkur fær jafna óaðfinnanlega bmdiyokHnn er tiibúinn sérsukan íokk jafnt oj
liðun, án þess að liðirnir verði hrokknir og broddar myndist.
Toni bindivökvinn lífgar einnig hár yðar, gerir það mjúkt,
gljáandi og auðvelt í meðförum. Nú má leggja hárið á hvern þann
hátt, sem þér óskið, hvortheldur stóra eða smáa liði. Toni fæst í
þremur styrkleikumSuper (Sterkt) ef liða á hárið mikið, Regular
(Meðal sterkt) ef liða skal í meðallagi og Gentle (Veikt) ef liða skal
lítið, —og þannig má velja þá tegund sem hentar yður bezt.
Toni, stór pakkning I/m 7C Tip Toni, minni pakkning, til að |/„ rn
til að liða allt hárið. l\I fu liða hluta hársins eða stutt hár. m ull
VATN ÓNAUÐSYNLEGT — ENGIN ÁGIZKUN —ENGIR ERFIÐLEIKAR
LU UUlNUUtU.
it.giuiL;gci og uyggiu uiu
leið betri og varanlegri
hárliðun.
Fyrsta umbyggða vélin var likust
því, að byggingameistarinn hefði
verið að fljúgast á við draug, með-
an á smlðinni stóð. Sprengjuhler-
arnir höfðu verið rifnir frá, sömu-
leiðis miðturninn og nokkuð af
brynvörninni. Og niður úr henni
gægðust margir furðulegir hlutir.
Þær vélar sem eftir voru, komu á
næstu dögum. Yfirvélvirki flugflot-
ans athugaði þær nákvæmlega og
flugmennirnir kváðu óaðfinnanlegt
að fljúga þeim, þó þær væru að vísu
ekki eins léttar i hreyfingum og
venjulegar Lancastervélar.
Nokkrum dögum síðar gerðu þeir
Gábson, Martin og þriðji flugmaður-
inn „árás“ á gerviturnana. Vörpuðu
þeir sprengjunum eftir hinum ein-
földu krossviðarmiðum. Það var un-
un að horfa á árangurinn. Þrjár
sprengjur beint í mark!
Nú mátti lieita að allt væri tilbúið,
en þá hafði sprengjuráð fengið ó-
'þægilcgt vandamál til viðureignar.
Þrjá daga í röð höfðu könnunar-
flugmenn komið heim meði Ijós-
myndir, er sýndu að Þjóðverjar
höfðu eitthvað ókennilegt fyrir
stafni uppi á Möhnestfflunni. Þar
djarfaði fyrir einhverjum dökkleit-
um mannvirikjum. Skiptust þau í
fimm hópa, er líkastir voru litlum,
svörtum ferhyrningum. Ljósmynda-
fræðingar brutu lieilann um þetta,
tímum saman. Þar virtist naumast
vera um nema eitt að ræða — ný
fallbyssustæði. Einhvern veginn
hlaut leyndarmálið að liafa borizt
út. . . .
UM MIÐNÆTTI hinn 13. mai rann
lest hlaðinna og yfirbreiddra vöru-
bifreiða upp að sprengjugeymslunni
í Scampton. Verðir slógu hring um
þær, sprengjurnar voru fluttar inn í
birgðaskemmuna og faldar undir
yfirbreiðslum.
Nú tóku þeir Gibson og sérfræð-
ingur i þýzkum loftvarnastöðvum
að afmarka flugleiðirnar. Þegar um
er að ræða lágflug til árásar, varð-
ar mestu að hægt sé að fljúga eftir
afmörkuðum leiðum, til að forðast
loftvarnahreiður óvinanna. Þeir
breiddu landabréf fyrir framan sig
og drógu með blýanti ýmsar leiðir,
er bugðuðust inn á milli þeirra loft-
varnastöðva þýzkra, sem vitað var
um.
Gert var ráð fyrir að framkvæma
árásina i þrem hópum. Skyldu níu
flugvélar fara syðri leiðina, með
Gibson i fararbroddi. Fimm véla
sveit átti að halda norðurleiðina,
Framhald á bls. 4$
VIKAN 12. tbl. — 07