Vikan - 20.06.1963, Blaðsíða 50

— hérna er VIKAN afgreidd
á Laugavegi 133.
Það er húsið, sem þið sjáið hér á myndinni. Örin
vísar á dyrnar, þar sem gengið er inn. Þetta hús
er mjög nálægt þeim stað þar sem Laugavegur og
Hverfisgata mætast. Skammt frá húsinu stanza
fjölmargir strætisvagnar (við Rauðarárstíginn)
og til hægðarauka höfum við tekið saman skrá
yfir þá.
Þessir vagnar stanza við Rauðarárstíg, en þaðan er styzt að
ganga, ef farið er í Blaðadreifingu:
Leið 3 — Kleppur
Leið 4 — Sundlaugar
Leið 6-7-8 — Sogamýri (Rafstöð, Blesugróf, Bústaðahverfi)
Leið 13 — Kleppur, hraðferð
Leið 14 — Vogar, hraðferð
Leið 17 — Austurbær Vesturbær, hraðferð
Leið 18 — Bústaðahverfi, hraðferð
Leið 21 — Álfheimar
Leið 23 — Háaleiti
Leið 25 — Safamýri
Þessir vagnar stanza líka allir í bakaleið við Rauðarárstíg nema
leið 8, leið 14, leið 17 og leið 18.
Auk þess stanza þessir vagnar við Rauðarárstíg í bakaleiðinni:
Leið 12 — Lækjarbotnar
Leið 15 — Vogar, hraðferð
Leið 16 — Vesturbær Austurbær, hraðferð
Leið 20 — Bústaðahverfi
SÖLUBÖRN
og hún hafði bjargað lífi Ran-
alds ... Hún haf ði ekki gert neitt
glappaskot...
Hún stóð teinrétt og tíguleg
í hvíta kjólnum, sem þyrlaðist
um hana eins og ský... Hún
hafði ekki gert neitt glappa-
skot. . .
Það var einkennilega kyrrlátt
núna eftir að storminum hafði
slotað. Ekkert heyrðist nema
regnið fyrir utan og fótatak, sem
nálgaðist hægt og hikandi, eins
og einhver drægist áfram eftir
malarslóðinni .. . Fótatak? ...
Hún hrökk við og lagði við hlust-
irnar. Tjöldin bærðust, eins og
einhver væri að reyna að kom-
ast inn . .. O, Guð, hvað mundi
hún sjá í miðglugganum?
Von bráðar vissi hún það.
Tjöldunum var svipt til hliðar,
og þama stóð hann og hallaði
sér upp að gluggakarminum.
Hann andaði ótt og títt, og eld-
ingarnar blossuðu fyrir aftan
hann. Annarri hendinni þrýsti
hann að síðu sér, og milli fingr-
anna vall fram rautt blóðið.
Andlit hans var náhvítt, og hún
vissi, hvað komið hafði fyrir.
SÍGILDAR
MEO ^MYNDUM
FÁST í NÆSTU
VERZLUN.
„Ranald,“ hvíslaði hún. „Ég
skaut þig“.
Hann sleppti karminum og
steyptist fram yfir sig á gólfið.
Hún kraup á kné við hlið hans,
ísköld af skelfingu, en fullkom-
lega róleg.
„Þú bjargaðir mér frá þeim“,
hvíslaði hann með erfiðismunum,
„en þú — hvað ætlar þú að
að gera?“
„Bíða“, svaraði Judith.
„Eftir hverju?" ... Þegar lifið
og ástin eru ekki lengur til...“
Framhald i næsta blaði

A K-7-3
y 5-2
y D-9-5-4
A G-7-5-4
A G-9-5-4
y K-8
y G-7-3-2
4» 9-8-3
A-10-8-6-2
10-7-4
K-10-8-6
6
D
A-D-G-9-6-3
A
A-K-D-10-2
A
V
♦
*
Áður en þér byrjið að lesa
þennan þátt skuluð þið birgja spil
austurs og suðurs. Síðan skuluð
þið fá ykkur sæti í vestur og
spila út gegn sexlaufasamningi
suðurs. Suður á sennilega 10—11
spil í hjarta og laufi eftir sögnum
hans að dæma.
Þú ákveður að spila út tígul-
tvisti, sagnhafi lætur drottning-
una, austur kónginn og suður
drepur slaginn á ásinn. Suður
spilar nú laufatíu, sem hann drep-
ur í borði á gosann. Síðan spilar
hann hjarta og lætur drottning-
una. Þú drepur á kónginn og spil-
ar síðan sigri hrósandi út tígul-
gosanum, er það ekki? Sagnhafi
trompar og vinnur slemmuna
auðveldlega. Nú skuluð þið
athuga allt spilið.
Suður er kunnur bandarískur
spilari, Sam Fry, Jr. frá New
York. Honum var það ljóst, að ef
hjartakóngurinn væri hjá vestri,
þá væri slemman glötuð — nema
vestur spilaði spaða. Þess vegna
lét hann tíguldrottninguna í
fyrsta slag, til þess að fá vestur
til þess að halda að hann ætti tvo
tígla. Hver nema asni (eða sér-
fræðingur) myndi láta drottning-
una með ásinn einspil heima?
Getið þið álasað vestri fyrir að
spila tígulgosanum? Var ekki
sennilegt að sagnhafi hefði átt
ásinn annan í tígli? Hefði hann
ekki einmitt látið drottninguna,
ef hann hefði átt ásinn annan?
Hefði vestur í rauninni spilað
spaða en ekki tígulgosa, þá hefði
það verið mjög óeðlileg spila-
mennska.
Það er hugmyndarík blekki-
spilamennska eins og hér að ofan,
sem skilur hinn sanna sérfræðing
frá fjöldanum.
gQ _ VIKAN 25. tbl.