Vikan - 21.11.1963, Page 47

MRFHD HRIINSUN
ÞARFNAST VIM
Vim gerir potta, pönnur, vaska, eldavélar, veggflísar og hvað sem er,
sem nýtt. Fljótvirkt — fitublettir hverfa á svipstundu. Fjarlægir prálát
óhreinindi. Drepur sóttkveikjur. Ilmandi Vim — endurnýjar allt.
X-V 556/lC &M7-5D
FYRST YAR AÐ
BYGGJA ...
Framhald af bls. 27.
hálfan þriSja vetur við Verzlun-
arskóla íslands. Þá bauðst honum
staða hjá Trípolíbíói og hætti
námi. Bíóið var þá til húsa vest-
ur við Melaveg og Guðmundur
annaðist filmuútlán þaðan, svo
og miðasölu. í september 1957
tók hann við framkvæmdastjórn,
þá 24 ára. Hann stóð íyrir hinni
nýju byggingu kvikmyndahúss-
ins við Skipholt og dreif hana
áfram með miklum dugnaði. Nú
starfar bíóið þar svo og Tónlist-
arskólinn. Guðmundur fer öðru
hverju utan og velur úr fjölda
mynda. Tónabíó sýnir einkum
myndir frá United Artists, ASA-
film í Kaupmannahöfn, British
Path o. fl. Meðal sýningartími á
mynd er hálfur mánuður. Guð-
mundur er nú að láta setja ís-
lenzkan texta á nokkrar úrvals-
myndir, rn. a. West Side Story,
Dáið þér Brahms?, Phaedrea og
sögu Helen Keller. Auk þess
stjórnar hann í hjáverkum Kópa-
vogsbíói, sem er eign félagsheim-
ilisins í Kópavogi.
Guðmundur er kvæntur Sig-
rúnu Hjaltested og þau eiga þrjú
börn.
HJÁ PÁLI
í ÍSQLFSSKÁLA.
Framhald af bls. 11.
og Starkaðarhús. Mörg af þess-
um gömlu og sérkennilegu nöfn-
um hafa ekki fundið náð fyrir
eyrum nútímafólksins. Þau hafa
orðið að víkja fyrir flatneskju-
legum nöfnum, sem minna á ný-
býlahverfi og nafngiftir þar.
í þessu merkilega umhverfi
stendur ísólfsskáli. Páll ísólfs-
son átti þarna sumarbústað, sem
brann til grunna og þá var haf-
izt handa um byggingu á þeim
ísólfsskála, sem nú prýðir stað-
inn og sýndur er hér á með-
fylgjandi myndum. Gunnar
Hansson, arkitekt, á heiðurinn af
því að hafa teiknað þetta hús.
Hér er í rauninni alls ekki um
sumarbústað að ræða; þetta er
íbúðarhús fyrir allt árið með
fullum gögnum og gæðum. Enda
dvelja þau hjónin, Sigrún og
Páíl, í fsólfsskála, þegar það er
unnt og hvort heldur það er á
sumri eða vetri. Það er jafnan
mannmargt hjá þeim, þau draga
að sér gesti eins og segullinn
stálið.
ísólfsskáli er einhvers konar
sambland af því að vera timbur-
hús og steinhús. Þó verður lík-
lega að teljast, að timbrið hafi
yfirhöndina. Þarna hefur verið
notað hraungrjót neðan úr fjör-
unni í heila veggi og það með
þeim ágætum, að ekki hef ég
séð það betur gert. Veggirnir
eru raunverulega hlaðnir upp úr
grjótinu eins og það hefur verið
gert á íslandi öldum saman.
Gallinn á þeim veggjum er sá,
að þeim gekk illa að standa af
sér árin, en hér hefur verið gert
við því. Á bakhlið grjóthleðsl-
unnar hefur verið steyptur
venjulegur steipuveggur, sem
bindur hvern einasta stein, en
sést ekki utan frá.
ísólfsskáli er byggður á einni
hæð, þó er eitt herbergi einu
þrepi lægra en gólf hússins að
öðru leyti. Það er orgelstofa Páls,
músíkherbergi eða hvað nú á
að kalla það.
Það sem að öðru leyti setur
svip á húsið er, að hluta þaksins
hefur verið lyft. Sá hluti er yf-
ir stofunni. Þar verður hærra
undir loft á parti og ofanbirta,
því gluggar eru þar á. En bitarn-
ir, sem ganga þvert yfir húsið,
neðan við loftklæðninguna, eru
þó ef til vill það atriði, sem
mest lífgar upp á þetta annars
tilbreytingarríka hús. 1 stofunni
er arinn og heill veggur í kring-
um hann úr sams konar hraun-
grjótshleðslu og útveggirnir, sem
áður er lýst. Að öðru leyti eru
innréttingar hússins úr venju-
legri furu, við sem hefur verið
sorglega vanrækt af bygginga-
fólki til þessa. Einhver hefur
sagt, að fura hafi miklu meiri
persónuleika, einkum með aldr-
inum, en þessi endalausi harð-
viður, sem allar nýbyggingar
þekur nú á dögum.
Það sem ríður baggamunin um
þennan þokka, sem ríkir í fsólfs-
skála, eru ýmsir gamlir og virðu-
legir munir, máðir af handfjatli
manna um áratugi. Og síðast en
ekki sízt: Sá andi, sem þau hjón-
in, Sigrún og Páll skapa og fylg-
ir þeim, hvar sem þau fara. Án
þess væri ísólfsskáli ef til vill
bara venjulegt hús.
VEL GREITT HÁR...
Framhald af bls. 23.
og smekltlega klædd?
—Ekki nauðsynlega. Fyrsta
skilyrðið er, að fötin eigi vel við
vöxt hennar og persónuleika.
Hún getur að vísu ekki lokað al-
veg augunum fyrir tizkunýjung-
um, en lnin 'þarf að samræma
þær sínum eigin þörfum og ósk-
um.
VIKAN 47. tbl. —